Newsletter ZPP
30.03.2016
Stanowisko Związku Przedsiębiorców i Pracodawców dotyczące projektu ustawy o zmianie ustawy o usługach płatniczych oraz niektórych innych ustaw z dnia 14 marca 2016 roku.
Dotychczasowe projekty nowelizacji ustawy o usługach płatniczych, w zamierzeniu dostosowujących polskie prawo do przepisów rozdziału 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/751, przewidywały skorzystanie z opcji narodowej przewidzianej w art. 1 ust. 5 wspomnianego rozporządzenia, czyli czasowego wyłączenia trójstronnych systemów kart płatniczych, jeśli udzielają one innym dostawcom usług płatniczych licencji na wydawanie instrumentów płatniczych opartych na karcie lub świadczenie usługi acquiringu w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę, lub na obie te usługi, lub wydają instrumenty płatnicze oparte na karcie wraz z partnerem w ramach co-brandingu lub za pośrednictwem agenta. W praktyce oznaczałoby to, że maksymalny pułap opłat interchange (0,2% dla kart debetowych i 0,3% dla kart kredytowych), do 9 grudnia 2018 roku nie dotyczyłby dwóch podmiotów funkcjonujących na polskim rynku: American Express oraz Diners Club. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców jednoznacznie oponował i w dalszym ciągu oponuje przeciwko tej regulacji. Tego rodzaju wyłączenie negatywnie wpłynęłoby na konkurencję na rynku (zasady nie byłyby jednakowe dla wszystkich graczy), a dodatkowo spowodowałoby wzrost kosztów obsługi transakcji bezgotówkowych dla pewnych grup przedsiębiorstw. Jak zaznaczono bowiem we wspólnym stanowisku ZPP, Polskiej Organizacji Handlu i Dystrybucji, Izby Gospodarczej Hotelarstwa Polskiego, Rady Przedstawicieli Linii Lotniczych w Polsce „BARIP”, Polskiej Izby Handlu oraz Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego – dla części przedsiębiorstw wartość przychodów realizowanych za pomocą kart American Express i Diners Club, stanowi nawet ponad 10% wartości przychodów zrealizowanych za pomocą kart ogółem. Oznacza to, że przewidziany w rozporządzeniu i dotychczasowych projektach ustawy próg (państwa członkowskie mogą skorzystać z opcji narodowej, jeśli transakcje płatnicze realizowane w oparciu o podlegające wyłączeniu systemy, nie przekraczają w ujęciu rocznym 3% wartości wszystkich transakcji realizowanych w oparciu o kartę w skali kraju), nie stanowiłby żadnego zabezpieczenia dla dużej części podmiotów, ponieważ relatywnie większą popularność systemów, które mają zostać czasowo wyłączone spod regulacji maksymalnych stawek interchange, można zaobserwować punktowo, w konkretnych branżach (np. lotnicza). Warto zwrócić uwagę na złudny – i z gruntu fałszywy – obraz sytuacji, jaki kreowany był dotychczas przez projektodawcę. Oto w uzasadnieniu do projektu, argumentuje on tezę o konieczności ustanowienia omawianego wyłączenia, m.in. tym, że „mniejsze podmioty nie powinny być traktowane na takich samych zasadach jak dominujące systemy kart płatniczych”. Mamy tutaj bowiem do czynienia z dwoma światowymi firmami, działającymi w wielu państwach na całym globie. Projektodawca tymczasem starał się stworzyć wrażenie, jakoby działał w interesie drobnego, lokalnego biznesu – jest to oczywisty fałsz.
Ponadto, z obecnej wersji projektu usunięto zapisy dotyczące czasowego wyłączenia spod limitów na stawki interchange dla systemów trójstronnych, ze względu na wprowadzenie wspomnianego wyłączenia do porządku prawnego w ramach projektu poselskiego złożonego przez posłów Platformy Obywatelskiej, a procedowanego w szybkim tempie pod koniec zeszłej kadencji parlamentu. Pragniemy zwrócić uwagę na fakt, że ówczesna opozycja protestowała przeciw dotowaniu biznesu międzynarodowych korporacji kosztem polskich akceptantów, głosując przeciw propozycji wyłączenia systemów trójstronnych spod limitów interchange.
Tym bardziej dziwi obecna forma projektu przygotowanego przez Ministerstwo Finansów, w której kwestia ta została całkowicie pominięta.
Mając na uwadze powyższą argumentację, postulujemy, aby w projekcie dodać zapis o usunięciu art. 179a.
