Newsletter ZPP
26.01.2018
Czasy wiecznych gwarancji pokoju i bezpieczeństwa w Europie są już za nami. Dziś każdy scenariusz konfrontacji zbrojnej w naszym regionie świata należy uznać za prawdopodobny. Polska musi liczyć się z możliwością konfliktu zbrojnego i stosownie się do niego przygotowywać. Warsaw Enterprise Institute oraz Związek Przedsiębiorców i Pracodawców w opublikowanej “Strategii bezpieczeństwa Polski” prezentują możliwe scenariusze przebiegu wydarzeń i oferują rekomendacje dla rządzących.
Raport jest próbą odpowiedzi na fundamentalne wyzwania stojące przed polską obronnością. Autorzy oferują uporządkowany kierunek myślenia o naszym bezpieczeństwie i konkretne rozwiązania mogące wzmocnić narodowy system bezpieczeństwa a naszym wojskom zapewnić odpowiedni potencjał zbrojny. Raport nie może zastąpić narodowej strategii obronnej, poszerzonego dokumentu opartego o tajne dane i szczegółowe symulacje, niemniej Polska nie dysponuje dziś dokumentem rangi strategii generalnej, ani publicznie dostępnym ani tajnym, który wyznaczałaby warunki brzegowe bezpieczeństwa Polski. Powinna być ona wypracowana i zaakceptowana przez wszystkie siły polityczne, którym jest bliskie przetrwanie oraz rozwój państwa Polskiego.
– Bezpieczeństwo państwa jest żywotną sprawą dla każdego Polaka, dlatego obywatele mają nie tylko pełne prawo, ale i obowiązek dyskutować o strategii bezpieczeństwa i ją współkształtować. Raport ZPP/WEI to właśnie głos obywatelski w debacie publicznej, która powinna się odbyć, ale się nie odbywa. Nie chcemy w niczym zastępować instytucji państwowych powołanych do wypracowania strategii bezpieczeństwa, niemniej przetrwanie państwa jest naszym wspólnym interesem, głos obywatelski powinien wybrzmieć i być uwzględniony. Nasz raport to zaproszenie do dyskusji – mówi Andrzej Talaga, Dyrektor ds. strategii WEI.
Pomimo wiary w dobre intencje naszych sojuszników i ich wolę wypełnienia zobowiązań wynikających z artykułu 5. traktatu waszyngtońskiego, nie możemy opierać naszej obrony niemal wyłącznie na pomocy NATO. Nie jest ona bowiem bezwzględnie pewna. Musimy budować potencjał do obrony samodzielnej. Tylko to zapewni Polsce bezpieczeństwo. Oznacza to budowanie potencjału odstraszania i obrony opartego na wysiłku całego społeczeństwa.
Obecna liczebność sił zbrojnych, a szczególnie przeszkolonych rezerw, jest niewystarczająca do skutecznej obrony kraju. Koniecznie należy zatem tak rozbudować rezerwę i inne siły dodatkowe, aby docelowo możliwe było zmobilizowanie na wojnę miliona uzbrojonych Polaków i Polek. Wynika to z faktu, że Polski nie stać na zbudowanie systemu odstraszania potencjalnego agresora opartego na broni precyzyjnej. Warto ją nabyć, ale praktyka pokazuje, że zostaje szybko zużyta. Odstraszanie należy zatem oprzeć na masowym oporze uzbrojonego narodu – obronie totalnej. Najskuteczniej zadanie obrony totalnej spełni obrona powszechna, milicja obywateli, która będzie walczyć obok regularnych wojsk operacyjnych i Wojsk Obrony Terytorialnej. Jej zadaniem będzie wciągniecie przeciwnika w bagno długotrwałej, wyniszczającej dla niego wojny nieregularnej.
Także w obszarze finansowania Polskę czekają duże wyzwania. Obecne jak i planowane wydatki na obronę są niestety niewystarczające. Polska musi wydawać w perspektywie dekady 3,5 proc. PKB na cele militarne, aby zbudować zdolności do samoobrony, zwiększyć liczebność sił zbrojnych i rezerw. Planowany poziom 2,5 proc. PKB do 2030r., przy jednoczesnym wzroście stanu osobowego armii, jest zbyt skromny i może w efekcie doprowadzić do zmniejszenia budżetu na zakup broni i sprzętu.
– Nasza publikacja zbiega się w czasie z publikacją nowej strategii bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych. Ani ranga dokumentu, ani też cele jakie stawiają sobie dwa państwa, nie może być tu żadnym porównaniem. Niemniej wiele filozoficznych założeń, myślenia o interesie narodowym zdają się być zbliżone – mówi Tomasz Wróblewski Prezes Warsaw Enterprise Institute.
Autorzy raportu postulują oparcie strategii na kilku fundamentalnych założeniach:
1. Osiągnięcie przez Polskę zdolności do samoobrony, która jest niezbędna pomimo gwarancji sojuszniczych w ramach artykułu 5. traktatu waszyngtońskiego. To sprawi, że Polska nabędzie kompetencje do samoobrony i stawiania oporu potencjalnemu agresorowi przez kilka miesięcy bez pomocy zewnętrznej.
2. Rozbudowa rezerw osobowych Wojska Polskiego oraz przygotowanie jednostek WP do ich przyjęcia pod względem wyposażenia, umundurowania, uzbrojenia, tak, by rezerwa mogła stanąć do walki jako równouprawniony element Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polski.
3. Zwiększenie wydatków obronnych do poziomu 3,5 proc. PKB w ciągu pięciu lat.
4. Wprowadzenie dobrowolnego, obywatelskiego podatku na obronę, który będzie uzupełnieniem budżetu MON.
5. Włączenie w wysiłek obrony całego społeczeństwa na wzór fińskiej „obrony totalnej”.
6. Rozbudowa Obrony Terytorialnej (Powszechnej), jako jednostek milicji obywateli, które szkolą się do walki i stają do niej niezależnie do regularnego wojska, choć w koordynacji z nim.
7. Wprowadzenie kardynalnego prawa obywateli do posiadania broni palnej, w tym długiej, które musi wynikać z konstytucji.
8. Wypracowanie strategii elementarnej państwa w zakresie obronności, która będzie ponadpartyjna i konsekwentnie realizowana.
9. Rozszerzenie współpracy wojskowej na państwa spoza NATO, szczególnie Szwecję i Finlandię.
10. Wyłączenie spraw obronności z bieżącej walki politycznej i zbudowanie ponadpartyjnego konsensusu w zakresie budowy potencjału obronnego i obronnego przygotowania społeczeństwa.
***************************************************
„Strategia bezpieczeństwa Polski” została przygotowana w ramach Agendy Polskiej, projektu realizowanego przez środowisko ZPP/WEI, którego celem jest wypracowanie strategii rozwoju Polski oraz rozwiązań ustrojowych i prawnych w najważniejszych dla Polski obszarach.
Raport w wersji elektronicznej do pobrania tutaj.
Fot. Ed Visoso / na lic. Creative Commons/ flickr.com
