Newsletter ZPP
Parlament Europejski debatował na temat europejskiego bezpieczeństwa drogowego i przyjął raport EU Road Safety Policy Framework 2021-2030 – Recommendations on next steps towards ‘Vision Zero’ podczas posiedzenia plenarnego w Strasburgu 4-7 października raport Wizja Zero.
Wypowiedź Pana Posła Kosmy Złotowskiego, Sprawozdawcy Cienia Raportu w sprawie EU Road Safety Policy Framework 2021-2030 – Recommendations on next steps towards “Vision Zero”:
Ze stagnacją w tempie podnoszenia poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego w Unii Europejskiej mamy do czynienia już od kilku lat, więc jeśli rzeczywiście chcemy osiągnąć cele Wizji Zero jakim jest wyeliminowanie wypadków śmiertelnych do 2050 roku musimy zrewidować dotychczasowe działania i regulacje. Podczas prac nad raportem na temat ram polityki bezpieczeństwa ruchu drogowego na lata 2021-2030 udało nam się skutecznie zidentyfikować słabe strony dotychczasowej polityki bezpieczeństwa oraz zaproponować rozwiązania, które mają być odpowiedzią na nowe wyzwania takie jak chociażby zastosowanie nowych technologii bezpieczeństwa w samochodach czy pojawienie się pojazdów autonomicznych. Mam więc nadzieję, że jego przyjęcie przez Parlament Europejski będzie skutecznym impulsem do powrotu na ścieżkę wzrostu bezpieczeństwa na unijnych drogach.
Grupa EKR złożyła szereg poprawek do tekstu przygotowanego przez sprawozdawcę proponując wiele działań wspomagających poprawę bezpieczeństwa na unijnych drogach. W wielu z nich podkreślaliśmy konieczność większej koncentracji na bezpieczeństwie wrażliwych uczestników ruchu drogowego takich jak piesi, rowerzyści i motocykliści bo niestety w tej grupie śmiertelność spada najwolniej. Powołując się na wyniki badań, które wskazują, że poruszanie się pojazdem ocenionym na 5 gwiazdek w teście Euro NCAP obniża ryzyko śmiertelnego wypadku aż o 68%, zaproponowaliśmy wdrożenie systemu zachęt do zakupu takich samochodów, na przykład poprzez ulgi podatkowe czy niższe stawki ubezpieczeniowe.
Podkreślaliśmy, że z uwagi na dużą mobilność społeczeństwa należy wypracować skuteczny system wymiany informacji o popełnionych wykroczeniach drogowych również z państwami trzecimi. Dotyczy to szczególnie Wielkiej Brytanii, z którą wymiana danych ustała wraz z Brexitem a to sprowadza się do bezkarności brytyjskich kierowców na unijnych drogach. Ważną kwestią jest także pomoc powypadkowa. W Polsce wprowadzenie w 2019 roku obowiązku formowania korytarzy życia do kodeksu drogowego znacznie usprawniło dotarcie służb ratunkowych na miejsce wypadku. Zaproponowaliśmy więc, aby inne państwa członkowskie, które wciąż nie uregulowały tej kwestii prawnie wzięły z nas przykład.
Wszystkie wymienione pomysły spotkały się z poparciem innych grup politycznych i już na początku prac nad dokumentem zostały do niego wprowadzone. Zupełnie inaczej było w przypadku naszej poprawki dotyczącej publicznej dostępności wyników testów urządzeń do przewozu dzieci. Tu spotkaliśmy się z zupełnym brakiem zainteresowania tym problemem. Długo musieliśmy przekonywać, że brak obowiązku udostępniania takich informacji przez organy homologujące i producentów nie tylko uniemożliwia rodzicom i opiekunom dokonanie świadomej decyzji w zakresie wyboru urządzeń przytrzymujących, ale również istotnie wpływa na stopień bezpieczeństwa dostępnych na rynku systemów. Brak jakiejkolwiek kontroli niejednokrotnie skutkuje niestety sprzedażą urządzeń, których parametry bezpieczeństwa są na granicy dopuszczalności. Ostatecznie po wielu negocjacjach udało się wprowadzić do raportu fragment, który wzywa Komisję do wypracowania standardów dla wymagań informacyjnych dotyczących parametrów bezpieczeństwa systemów przytrzymujących dla dzieci oraz do podjęcia działań zwiększających świadomość rodziców i opiekunów w zakresie bezpieczeństwa dzieci w transporcie drogowym.
Oczywiście cieszę się, że ta długa batalia zakończyła się naszym sukcesem, ale jednocześnie jestem zaskoczony i przerażony, że tak trudno było przekonać inne grupy polityczne do konieczności uregulowania tej fundamentalnej kwestii. Docierały do mnie sygnały, że może to nie być przypadek, ale efekt lobbingu producentów, którzy nie są zainteresowani pełna transparentnością tych danych. Na pewno będę bliżej przyglądał się tej sprawie. Podnoszenie świadomości społecznej dotyczącej zagrożeń na drogach jest przecież naszym sprzymierzeńcem w walce o bezpieczeństwo, a utrudniając dostęp do tak istotnych danych z całą pewnością nie przyczyniamy się do jej wzrostu. Mam szczerą nadzieję, że przyjęcie tego raportu będzie pierwszym krokiem ku zmianie przepisów w tym zakresie.
