01.09.2015

Stanowisko Związku Przedsiębiorców i Pracodawców dotyczące projektu Białej Księgi – ustawy o usługach turystycznych z dnia 31 lipca 2015 roku

Pytanie nr 1

Polska oczywiście powinna utrzymać obecnie obowiązujące wyłączenia, wskazane w dyrektywie. Jak słusznie zauważono na łamach przedstawionego projektu dokumentu, likwidacja z porządku prawnego niektórych z nich (jak np. okazjonalnie oferowanych imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych na zasadzie non profit) mogłaby spowodować niewspółmiernie wysokie koszty społeczne – jest wobec tego kompletnie zbędna,  a prawdopodobnie byłaby szkodliwa. Zaproponowany zakres przepisów krajowych wydaje się być odpowiedni, zatem pozytywnie należy ocenić zaprezentowaną propozycję jego unormowania.

Pytanie nr 2

Wydaje się, że wbrew zaprezentowanemu przez projektodawcę poglądowi, słuszniejsza byłaby opcja pierwsza, a więc brak odpowiedzi podróżnego na informację organizatora o zmianach w umowie, powinien oznaczać dorozumianą zgodę podróżnego na dokonanie tychże zmian. Możliwość ta jest korzystniejsza i dla przedsiębiorców, i dla podróżnych (w przeciwnym wypadku, tj. przyjmując opcję drugą, byliby oni zmuszeni do każdorazowego terminowego przekazania odpowiedzi, co w wielu hipotetycznych sytuacjach mogłoby być trudne).

Pytanie nr 3

Kwestia możliwości wprowadzenia przepisu, zgodnie z którym w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, podróżny miałby prawo odstąpić od umowy w ciągu 14 dni bez podawania przyczyn, wymaga bardzo dokładnego przeanalizowania, bowiem zmiana taka mogłaby pociągnąć za sobą różnego rodzaju istotne skutki. Z pewnością mogłaby ona wywrzeć pewne pozytywne skutki z punktu widzenia konsumentów, szczególnie tych – jak słusznie zauważył projektodawca – słabszych i mniej odpornych na techniki sprzedaży, jednak stopień jej realnej użyteczności w tym zakresie, ciężko jest ocenić. Mogłaby ona jednocześnie z dużym prawdopodobieństwem negatywnie wpłynąć na praktykę prowadzenia przedsiębiorstw branży turystycznej, utrudniając wszelkie kalkulacje związane z wielkością sprzedaży, a zatem i zysków. Ważąc wszelkie za i przeciw, wydaje się, że wprowadzenie tej zmiany nie jest konieczne, a mogłoby zaskutkować wzrostem poziomu niepewności w branży turystycznej – wypadałoby zatem opowiedzieć się przeciwko tej możliwości.

Pytanie nr 4

Polska powinna utrzymać wyłączną odpowiedzialność organizatora, omawiana zmiana jest niepotrzebna.

Pytanie nr 5

Wydaje się, że obecnie przewidziany przepisami kodeksu cywilnego okres przedawnienia roszczeń, jest zupełnie wystarczający i modyfikowanie go nie jest potrzebne.

Pytanie nr 6

Uzasadnione chyba byłoby stwierdzenie,  że obowiązkowe, zawierane przez organizatora na rzecz osób uczestniczących w imprezach turystycznych, ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków, oraz od kosztów leczenia, nie jest niezbędnym elementem polskiego porządku prawnego w omawianym zakresie. Mowa jest w końcu o obrocie cywilnoprawnym, a w nim obowiązuje przecież zasada swobody zawierania umów. Tym bardziej, że co do zasady, wyjazd za granicę, a zwłaszcza wyjazd organizowany przez organizatora imprez turystycznych, nie wiąże się z podwyższonym ryzykiem, czy jakiegoś rodzaju szczególnym niebezpieczeństwem. Wydaje się zatem, że omawiane ubezpieczenia powinny być raczej opcją, niż obowiązkiem, stąd też trzeba stwierdzić, że propozycja uchylenia tego przepisu zasługuje na aprobatę.

Pytanie nr 7

Przepisy w aktualnym brzmieniu wydają się być z grubsza dobre – precyzyjniej, niż przepisy dyrektywy regulują kwestie związane z procedurą reklamacji. Wątpliwości budzi przede wszystkim sposób sformułowania niektórych treści – co np. oznacza wyrażenie „szczegółowo uzasadnić”, użyte w ust. 4 art. 16b ustawy o usługach turystycznych? Pojęcie to jest na tyle niedookreślone, że przepis automatycznie staje się dosyć niejasny. Wypadałoby zatem popracować nad językową konstrukcją przepisu.

Pytanie nr 8

Niewątpliwie kwestia wypłacalności organizatorów, staje się coraz poważniejszym problemem – można już chyba mówić o kłopocie systemowym. Niewątpliwie obecnie stosowane rozwiązania są nieskuteczne i niesprawiedliwe – słusznie zauważa projektodawca, że docelowy model, powinien funkcjonować poza systemem finansów publicznych. Niestety, propozycja utworzenia dodatkowego funduszu gwarancyjnego, niezależnie od przyjętej formy organizacyjnej, wpłynie na podwyższenie kosztów prowadzenia przedsiębiorstwa turystycznego. Trzeba zauważyć, że zdecydowana większość podmiotów jest uczciwa i reguluje swoje zobowiązania – nie wolno zatem, choćby pośrednio, pociągać jej do odpowiedzialności za nierzetelność części przedsiębiorców, a do tego sprowadzałoby się utworzenie takiego funduszu. Art. 15 dyrektywy pozostawia państwom członkowskim bardzo duży margines swobody, co do doboru odpowiednich do realizacji założonego celu środków – należy z tego skorzystać i wspólnie z przedsiębiorcami z branży turystycznej, reprezentantami konsumentów i różnych instytucji państwowych, spróbować skonstruować najbardziej optymalny model.

Pytanie nr 9

Wydaje się, że zaproponowana przez projektodawcę forma ewidencjonowania organizatorów turystyki, byłaby efektywna, a zatem należy poprzeć postulat wprowadzenia jej. Na aprobatę zasługuje również fakt, że nie planuje się utworzenia dodatkowych struktur, ponad te, które funkcjonują obecnie – takie założenie powinno być standardem przy tworzeniu prawa, jest niestety nieczęstym wyjątkiem.

Pytanie nr 10

Wydaje się, że stworzenie całkowicie oddzielnego rejestru dla przedsiębiorców umożliwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, byłoby niecelowe, jednak propozycja Centralnego Wykazu Organizatorów Turystyki i Powiązanych Usług Turystycznych zasługuje na aprobatę. Jeśli chodzi o II filar ubezpieczeń dla takich przedsiębiorców, wypadałoby powtórzyć wnioski poczynione już wcześniej – tego rodzaju wpływ na koszty prowadzenia przedsiębiorstwa, jest skrajnie niepożądany, zatem nie można poprzeć tego pomysłu. Jakichkolwiek działań nie będzie podejmował ustawodawca, koniecznością jest odpowiednie złagodzenie wymogów w stosunku do mikroprzedsiębiorców, dla których każdy dodatkowy koszt może okazać się zbyt wysokim obciążeniem.

Pytanie nr 11 i 12

Wydaje się, że powrót do regulacji zawodu przewodnika turystycznego i pilota wycieczek, byłby fatalnym posunięciem. Idea deregulacji jest ściśle związana z ideą konkurencji, rywalizacji na wolnym rynku, ale również i ponoszenia odpowiedzialności za swoje działania w sferze zawodowej. Pakiety deregulacyjne stanowią cenny wkład do polskiego prawodawstwa, bowiem w przeciwieństwie do większości procedowanych aktów prawnych, ich celem jest poszerzenie zakresu wolności gospodarczej, a nie spisu instytucji państwowych i ich uprawnień. Z tego punktu widzenia, powrót do regulacji zawodów już zderegulowanych, stanowi wyraźny krok wstecz.  Jedynymi skutecznymi metodami walki o pozycję na wolnym rynku, są: podnoszenie jakości własnych usług, oraz informowanie opinii publicznej o niedostatkach usług innych podmiotów. W związku z powyższym, najlepszym rozwiązaniem, byłoby prowadzenie przez odpowiednie podmioty branżowe, kampanii informacyjnych dotyczących ryzyk, czy niebezpieczeństw, związanych z korzystaniem z usług niewykwalifikowanych przewodników turystycznych albo pilotów wycieczek (tak, jak robi to teraz środowisko prawnicze, walcząc z instytucją „doradców prawnych”, udzielających porad, mimo braku wykształcenia kierunkowego). Z wymienionych opcji, najlepszy byłby chyba model zdecentralizowany, w którym odpowiednie kompetencje uzyskiwałyby JST – choć, oczywiście, nie można tego pomysłu zaaprobować.

Pytanie nr 13

Propozycja interwencji legislacyjnej w przedstawionym zakresie, jest chyba niezasadna. Odpowiedź na oba postawione pytania jest negatywna.

Pytanie nr 14

Na aprobatę zasługują wszystkie przedstawione propozycje, z wyjątkiem tej, w której mowa jest o większej kontroli rynku usług hotelarskich w powiązaniu ze „zwiększeniem efektywności kontroli przestrzegania przepisów dotyczących obiektów świadczących usługi hotelarskie”. Uzasadnione jest chyba podejrzenie, że tak sformułowana dyrektywa, doprowadzić może do tak patologicznych sytuacji, jak choćby słynna ostatnio notatka służbowa, w której mowa jest o tym, że 80% kontroli skarbowych ma kończyć się mandatem, a jeszcze gorzej, jeśli doprowadzi do tego, że takie przypadki będą jakkolwiek implikowane i uzasadniane prawnie.

Pytanie nr 15

Na jakość wszystkich usług, w tym również hotelarskich, najlepiej wpływa wolna konkurencja między podmiotami funkcjonującymi w ramach poszczególnych branż. Wobec tego, najlepszym działaniem, jakie może podjąć prawodawca za pomocą aktów legislacyjnych, jest jak najsilniejsze stymulowanie tej konkurencji, poprzez pozostawienie dużego pola swobody przedsiębiorcom. Oczywiście odbywać się to musi z poszanowaniem interesów konsumentów, jednak należy pamiętać o przyjęciu tego słusznego kierunku. Oczywiście wszelkie działania promocyjne, choćby takie, jakie wymienił projektodawca, mogą być przy tym pomocne, o ile zapewniają równe traktowanie wszystkich konkurujących ze sobą podmiotów gospodarczych.

Stanowisko do pobrania_.pdf

31.08.2015

Po półrocznej przerwie zainaugurowana została rekrutacja do kolejnej edycji Polsko-Amerykańskiej Akademii Liderów – projektu edukacyjnego organizowanego przez Fundację Wolności i Przedsiębiorczości, w którym  Związek Przedsiębiorców i Pracodawców pełni rolę Partnera. Odświeżony i przebudowany program daje możliwość rozwoju w trzech odrębnych ścieżkach: podstawowej, politycznej oraz obywatelskiej. Warto dodać, że na najlepszych czekają wyjazdy na seminaria i konferencje oraz staże, w tym także w ZPP.

Widząc kryzys trwający w polskim życiu publicznym oraz skromne perspektywy rozwoju dla młodego, ambitnego pokolenia, od 2012 roku Fundacja Wolności i Przedsiębiorczości sukcesywnie prowadzi kuźnię młodych talentów. Polsko-Amerykańska Akademia Liderów to projekt edukacyjny stworzony z myślą o ludziach rozważających zaangażowanie się w życie społeczne: przyszłych polityków, dziennikarzy, czy członków kadry zarządzającej organizacjami pozarządowymi. Program skierowany jest do młodych pasjonatów, którzy pragną rozwijać swoje zainteresowania polityczne i ekonomiczne, ale także połączyć je z własnym życiem zawodowym.  

W VII edycji Akademii wyodrębniony został kurs podstawowy on-line oraz dwie wyspecjalizowane ścieżki – kurs obywatelski prowadzony w Katowicach oraz kurs polityczny odbywający się w Warszawie. Do kursu podstawowego dostępne są także dodatkowe fakultety, które poszerzają zakres wiedzy m.in. z  dziedziny finansów, prawa czy ekonomii. Podstawowym celem Akademii jest wzmocnienie umiejętności praktycznych oraz pogłębienie wiedzy młodych ludzi, którzy chcieliby swoją karierę związać z działalnością publiczną. Z tego też względu zajęcia prowadzone są przez naukowców z Uniwersytetów Londyńskiego, Jagiellońskiego i Śląskiego, ekspertów Instytutu Misesa i praktyków z organizacji pozarządowych i partii politycznych. Gośćmi specjalnymi będą m.in. takie osobistości jak Jarosław Gowin, Matthew Tyrmand, Janusz Korwin-Mikke czy Paweł Kukiz.

Całkowitą nowością jest zaproponowana przez organizatorów sesja wyjazdowa do Lwowa. Ma ona dotyczyć bardzo aktualnego problemu – kształtowania się polityki wschodniej dla Polski i krajów regionu. Uczestnicy będą mieli okazję bezpośrednio współpracować z grupą ekspertów, debatować z nimi i tworzyć wspólne rekomendacje dla własnych krajów. Jest to również niepowtarzalna okazja do zwiedzenia pięknego i pełnego życia miasta jakim jest Lwów.

Każdy uczestnik kursu otrzymuje darmową książkę pod redakcją Toma Palmera, natomiast na najlepszych czekają wartościowe nagrody. Wśród nich należy wymienić opłacony, 3-miesięczny staż w Goldwater Institute w Stanach Zjednoczonych, bezpłatny udział w tygodniowym seminarium organizowanym przez Institute of Economic Studies – Europe oraz opłacony wyjazd na konferencję Acton University.

Zapisy już trwają na stronie: www.akademialiderow.edu.pl

Więcej informacji udziela:

Jacek Spendel
Dyrektor Polsko-Amerykańskiej Akademii Liderów
Prezes Fundacji Wolności i Przedsiębiorczości,
E-mail: kontakt@akademialiderow.edu.pl
Tel. + 48 509 615 488

Fundacja Wolności i Przedsiębiorczości jest organizacją, która stawia sobie za cel promocję rozwiązań wolnorynkowych, wolności osobistej oraz ducha przedsiębiorczości. Fundacja nastawiona jest przede wszystkim na działania edukacyjne. Założona w 2012 r. organizacja dąży do wykształcenia generacji ludzi niezależnych, wolnych, i odpowiedzialnych. Fundacja Wolności i Przedsiębiorczości kierowana jest przez osoby doświadczone w działalności publicznej, Jacka Spendla i Marcina Chmielowskiego. Flagowymi inicjatywami Fundacji są Polsko-Amerykańska Akademia Liderów oraz Akademia Młodych Przedsiębiorców. Organizacja jest członkiem międzynarodowej sieci ATLAS.

18.08.2015

“Testament pokolenia odchodzącego na wieczną wartę”.

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców zdecydował się wesprzeć Fundację Artystyczną ERINA B w zbiórce środków na wydanie książki o Janie Mazurkiewiczu ps. “Radosław”, legendarnym dowódcy Powstania Warszawskiego oraz Jego żołnierzach.

„Książka będzie zawierać wspomnienia ostatnich żyjących żołnierzy ze Zgrupowania „Radosław”. Będzie to unikatowy i jedyny w swoim rodzaju „Testament” odchodzącego na wieczną wartę pokolenia, żołnierzy płk „Radosława”, dla których ostatnim i najważniejszym celem jest przywrócenie pamięci i dobrego imienia ich dowódcy. Do książki będzie dołączony film na DVD pt. „Radosław”, nagradzany na wielu międzynarodowych festiwalach filmowych, który powstał na zlecenie Związku Powstańców Warszawskich, przy współfinansowaniu Urzędu d/s Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Ministerstwa Obrony Narodowej.”

Do książki zostanie dodany film na DVD pt. “Radosław”. W głównej roli zagrał jeden z czołowych polskich aktorów, Ireneusz Czop.

Zwiastun filmu.

Do końca zbiórki pozostały jeszcze niecałe dwa miesiące,więc serdecznie zapraszamy do pomocy. Jako przedsmak tego, co jest zawarte zarówno w książce, jak i filmie przedstawiamy krótki fragment wypowiedzi gen. Ścibora-Rylskiego. Chwyta za serce.

Projekt można wesprzeć na portalu Polak Potrafi – nawet symboliczna złotówka jest ważna.

Wspierając projekt oddajesz hołd ostatnim żyjącym żołnierzom Zgrupowania “Radosław” i pomagasz Powstańcom spełnić ich jedno z ostatnich  życzeń. Dziękujemy za każdą wpłatę!

*Zdjęcie ze strony: https://polakpotrafi.pl/projekt/radoslaw

13.08.2015

Gdy stajemy przed koniecznością uzasadniania sensu powoływania Rzeczników Związku Przedsiębiorców i Pracodawców w regionach, na ogół dziwimy się, że projekt ten wymaga wyjaśnienia. W końcu powołujemy ich, by w oparciu o swoje doświadczenia (Rzecznikami zostają przedsiębiorcy), razem z nami działali na rzecz poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej.

Gdy z kolei przychodzi nam informować o sytuacjach jak ta w Łowiczu, gdzie nasz Rzecznik wykazał czujność i zaangażowanie, więcej wyjaśnień nie musimy przedstawiać. I z tego powodu czujemy ogromne zadowolenie i dumę.

Przedstawiamy informację na temat tego jak nasz Rzecznik w Łowiczu – Marcin Tarka, poprzez swoje działania przyczynił się do zmiany decyzji władz miasta.

Decyzji, która pod płaszczem działań promocyjnych na rzecz miasta, miała stać się przyczynkiem do powołania kolejnych zbędnych etatów w administracji publicznej oraz konkurowania instytucji publicznej z lokalnymi przedsiębiorcami. Chodzi o pomysły powołania spółki prawa handlowego – „Centrum Lokalnego Rozwoju”.

Dyskusję nad sensownością powołania wspomnianej instytucji rozpoczął na sesji Rady Miasta lokalny przedsiębiorca, Pan Janusz Mostowski. Podczas niejednej burzliwej debaty (zarówno na sesjach Rady Miasta, jak i w mediach społecznościowych) z całą mocą pokazywał on brak realnych korzyści dla miasta, a jedynie – jak można było przypuszczać na podstawie analizy przedstawianych koncepcji projektu –  utworzenie nowych miejsc pracy dla tzw. „znajomych królika”. Po serii nieudanych interwencji w sprawie powołania spółki, Marcin Tarka podjął się działań informacyjnych wśród mieszkańców miasta, tworząc m.in. tę konkretną stronę. Można na niej znaleźć szczegółowe informacje i postępy w sprawie, którą zainteresował się nawet Łódzki Urząd Wojewódzki, jednak Wojewoda Łódzki nie uchylił uchwały Rady.

W mediach społecznościowych mieszkańcy nie zostawili suchej nitki na poczynaniach włodarzy, co odniosło skutek w postaci wycofania się Burmistrza miasta z kontynuowania prac nad powołaniem spółki. Swoje stanowisko ma On przedstawić podczas najbliższej sesji Rady Miasta.

ZPP będzie dalej przyglądać się tej sprawie.

Szczegółowe informacje

10.08.2015

Do grona Rzeczników Związku Przedsiębiorców i Pracodawców dołączyła Katarzyna Gadomska. Pod swoje skrzydła bierze Łódź, gdzie razem z nami (i naszym członkiem – Łódzką Izbą Przemysłowo-Handlową) będzie działać na rzecz rozwoju przedsiębiorczości.

Witamy w naszym gronie!

Katarzyna Gadomska – od dziewięciu lat łączy swoja pasję z pracą zawodową prowadząc firmę oferującą usługi z zakresu zarządzania wydarzeniami na rynku B2B, stąd kontakty z innymi przedsiębiorcami i korporacjami to jej codzienność. Doświadczenie zdobywała w instytucjach publicznych i średniej wielkości firmach, a umiejętności i kwalifikacje zdobywała na szkoleniach z zakresu marketingu, zarządzania projektami, zarządzania czasem i sytuacjami kryzysowymi.

Absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego oraz Chartered Institute of Marketing, do tej pory zdobywa nowe doświadczenia i szuka inspiracji w kontaktach zagranicznych, ucząc się z dojrzalszych rynków podczas licznych wyjazdów zawodowych, szkoleń i spotkań.

Lokalna patriotka, z Łodzią związana od urodzenia, wierzy w potencjał miasta i jego mieszkańców, rozwijając kolejne produkty lokalne podkreślające charakter miasta i regionu oraz bazujące na jego atrakcjach.

Prywatnie żona pasjonata lotnictwa i matka dwóch fantastycznych synów, miłośniczka jazdy na snowboardzie, biegania i podróży. 

Kontakt.

03.08.2015

STANOWISKO ZWIĄZKU PRZEDSIĘBIORCÓW I PRACODAWCÓW DOTYCZĄCE PROJEKTU USTAWY O ZMIANIE USTAWY O OCHRONIE ZDROWIA PRZED NASTĘPSTWAMI UŻYWANIA TYTONIU I WYROBÓW TYTONIOWYCH Z DNIA 24 CZERWCA 2015 ROKU.

Uwagi ogólne

Podstawowym celem omawianego projektu jest, według zapewnień projektodawcy, wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 roku w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylająca dyrektywę 2001/37/WE. Po analizie merytorycznej treści projektu, zauważyć należy jednak, że zakres proponowanych regulacji przynajmniej kilkukrotnie wykracza poza ramy wytyczone przez implementowaną dyrektywę, a część przepisów jest niekompletna, w niektórych miejscach budząc poważne wątpliwości. Skrytykować należy również opieszałość, z jaką projektodawca przystąpił do transpozycji dyrektywy. Od 3 kwietnia 2014 roku do 24 czerwca 2015 roku upłynęło prawie piętnaście miesięcy, zatem odpowiedni projekt można było przygotować o wiele wcześniej, dając branży tytoniowej nieco więcej czasu na dostosowanie produkcji do nowych wymogów. W kontekście bardzo bliskiego terminu wejścia w życie nowych przepisów (co do zasady jest to 20 maja 2016 roku), omawiana powolność projektodawcy może spowodować daleko idące komplikacje, ponieważ branża tytoniowa może nie zdążyć z dostosowaniem produkcji. Wziąwszy pod uwagę fakt, że omawiany projekt jest na wczesnym etapie procedowania, a bieżąca kadencja Sejmu kończy się, sytuacja wygląda fatalnie. Co więcej, maszyny używane przy produkcji paczek wyrobów tytoniowych są skomplikowanymi konstrukcjami, wytwarzanymi w oparciu o konkretne specyfikacje. Proces dostosowywania ich do nowych wymagań będzie długi i kosztowny (skala związanych z tym inwestycji w Polsce wyniesie kilkaset milionów złotych), a wciąż nie wiadomo jakie te wymagania konkretnie będą.  Bardzo ważny jest zatem czas, stąd celem ustawodawcy musi być jak najszybsze przeprowadzenie procesu legislacyjnego w odniesieniu do proponowanych zmian – nowa ustawa powinna bezwzględnie zostać uchwalona jeszcze w tej kadencji sejmu.

Jeśli chodzi o ocenę ogólną projektu, to wypada zaaprobować go, z poważnymi uwagami, w tej części, w której istotnie wprowadza on przepisy implementowanej dyrektywy do polskiego porządku prawnego, natomiast te elementy treści zaproponowanego aktu, które wykraczają poza zarysowany obręb, ocenić należy negatywnie.

Uwagi szczegółowe

W szczególności krytycznie należy ocenić fakt, że w przedmiotowym projekcie nie zawarto szczegółowych informacji dotyczących rozmiarów, treści i formy ostrzeżeń zdrowotnych widniejących na opakowaniach jednostkowych i zbiorczych wyrobów tytoniowych, mimo że regulacje te znajdują się zarówno w tekście implementowanej dyrektywy, jak i, w części dotyczącej rozmiaru, w obecnie obowiązującej ustawie o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych w obecnym kształcie (konkretnie w art. 9). Kompletnie niezrozumiały jest zatem pomysł projektodawcy, by w miejsce konkretnego unormowania ustawowego w wyżej wymienionym zakresie (przede wszystkim chodzi tu o rozmiary ostrzeżeń), wprowadzić delegację dla Ministra Zdrowia do wydania odpowiedniego rozporządzenia. Jest to kluczowa wada zaprezentowanego projektu. Powoduje ona bowiem dwojaki skutek. Po pierwsze, rozpoczęcie przystosowania produkcji do nowych wymagań staje się w takim stanie rzeczy w zasadzie niemożliwe. Po drugie, przekazanie ww. kompetencji w ręce Ministra Zdrowia, który samodzielnie decydować będzie o obowiązującej w tym zakresie regulacji, powoduje że wymagania dot. rozmiarów ostrzeżeń na opakowaniach jednostkowych i zbiorczych wyrobów tytoniowych mogą zmieniać się często i w sposób nieprzewidywalny, a więc, z punktu widzenia producentów wyrobów tytoniowych, zmniejszony zostaje poziom bezpieczeństwa prawnego. Proponuje się zatem, by w treści projektu uwzględnić wszelkie wymienione w implementowanej dyrektywie wymagania dotyczące opakowań i ostrzeżeń na nich, odnośnie wszystkich rodzajów towarów, których dotyczy dyrektywa (papierosy i tytoń do samodzielnego skręcania papierosów, inne wyroby tytoniowe do palenia, wyroby tytoniowe bezdymne, wyroby ziołowe do palenia, papierosy elektroniczne oraz pojemniki zapasowe). Ponadto, projekt powinien przewidywać również skorzystanie z dostępnych w dyrektywie przepisów, a w szczególności wprowadzenie na podstawie art. 10 ust. 1 lit. e przejściowego (do 20 maja 2019 roku) zezwolenia na umiejscowienie mieszanego ostrzeżenia zdrowotnego, na opakowaniach wyrobów tytoniowych do palenia, poniżej znaku akcyzy, na tylnej płaszczyźnie tych opakowań. Dopiero wówczas projektowana regulacja, w zakresie ostrzeżeń i opakowań, stanie się kompletna i wystarczająca, by producenci mogli przystąpić do dostosowywania maszyn i fabryk do nowych wymogów.

Drugą najpoważniejszą wadą zaprezentowanego projektu są przepisy, które wychodzą poza ramy regulacji wytyczone implementowaną dyrektywą, czyli, innymi słowy, nakładają na polski rynek i rodzimych producentów większy, dalej idący rygor, niż wymaga tego akt prawa  UE. Jest to szczególnie istotne w kontekście uchwały nr 13/2013 Rady Ministrów z dnia 22 stycznia 2013 roku w sprawie przyjęcia programu rozwoju pod nazwą „Lepsze regulacje 2015”, ponieważ jednym z założeń rzeczonego programu jest „wdrażanie dyrektyw unijnych bez tzw. gold – plating (czyli „dokładania” przepisów ponad minimum wyznaczone przez UE)” (cyt. za https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/decyzje-rzadu/uchwala-w-sprawie-przyjecia-programu-lepsze-regulacje-2015-przedlozona.html). Przykładem takiej regulacji jest propozycja uchylenia art. 2 pkt 6 nowelizowanej ustawy, zawierającego definicję „informacji o wyrobach tytoniowych”. Zdaniem projektodawcy, „zmiana ta jest konsekwencją przepisów dyrektywy dotyczących reklamy i prezentacji wyrobów tytoniowych (art. 13 ust. 1 lit. a dyrektywy)”. Wydaje się, że przed postawieniem takiej tezy, projektodawca winien skonfrontować ze sobą treść rzeczonych przepisów. Zgodnie z przytoczonym art. 13 ust. 1 lit. a dyrektywy, etykietowane opakowania (jednostkowe i zbiorcze), ani wyroby tytoniowe, nie mogą zawierać jakiegokolwiek elementu lub cechy, które promują wyrób tytoniowy lub zachęcają do jego spożycia, m.in. stwarzając błędne wrażenie co do jego cech. Zawarta w przepisie art. 2 pkt 6 ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych, definicja „informacji o wyrobach tytoniowych”, stanowi z kolei, że informacją taką jest „informacja o markach wyrobów tytoniowych oraz o zawartości substancji szkodliwych, nie zawierająca przekazu zachęcającego do zakupu lub używania wyrobów tytoniowych, umieszczona wyłącznie w punktach sprzedaży tych wyrobów”. Nie sposób dostrzec w tej definicji treści sprzecznych z przytoczonym przez projektodawcę przepisem dyrektywy. Dodatkowo art. 13 dyrektywy odnosi się wyłącznie do opakowań, zatem nie ma żadnego odniesienia do informacji zawartych obecnie w art. 2 pkt 6 ustawy.

Drugim zagadnieniem, co do którego projektodawca przewidział bardziej rygorystyczne przepisy, niż wynikałoby to z dyrektywy, jest kwestia sprzedaży wyrobów tytoniowych na odległość. W proponowanym art. 7f ustanawia się zakaz takiej sprzedaży, w tym transgranicznej sprzedaży na odległość. W uzasadnieniu do projektu przeczytać można, że decyzja o wprowadzeniu tej regulacji do polskiego porządku prawnego, wynika z zawartego w dyrektywie prawa do ustanowienia takiego zakazu. Wystarczy jednak zapoznać się z art. 18 ust. 1 dyrektywy, by dowiedzieć się, że państwom członkowskim pozostawiono możliwość wprowadzenia zakazu transgranicznej sprzedaży wyrobów tytoniowych konsumentom na odległość. O wewnątrzkrajowej sprzedaży wyrobów tytoniowych na odległość nie ma w dyrektywie mowy, a zatem jej zakaz jest jedynie przejawem woli projektodawcy, który nieuczciwie próbuje uzasadniać swoje stanowisko treścią unijnego aktu normatywnego. Ponadto zaznaczyć należy, że przedsiębiorstwa zajmujące się sprzedażą wyrobów tytoniowych na odległość (przez Internet), są w większości podmiotami z sektora MSP, który powinien być szczególnym obiektem troski i uwagi ustawodawcy, choćby ze względu na niebagatelną rolę, jaką odgrywa w strukturze polskiej gospodarki. Zmiany tego rodzaju, co omawiana, z reguły najmocniej uderzają właśnie w małe i średnie przedsiębiorstwa, niezrozumiała jest zatem intencja przyświecająca projektodawcy przy konstruowaniu tej regulacji.

W zakresie wymienionych powyżej dwóch zagadnień, proponuje się co następuje: zrezygnować z uchylania art. 2 pkt 6 ustawy (oraz uzupełnić definicję, czyniąc ją odnośną również wobec papierosów elektronicznych i pojemników zapasowych), oraz zachować możliwość sprzedaży internetowej wyrobów tytoniowych, przy wprowadzeniu odpowiednich procedur związanych z zakazem sprzedaży tychże wyrobów osobom niepełnoletnim.

Projekt w proponowanym kształcie zakłada nałożenie na importerów i producentów wyrobów tytoniowych szeregu nowych obowiązków i dodatkowych kosztów. Oczywiście wynikają one z implementacji przepisów dyrektywy, jednak projekt nie przewiduje żadnych gwarancji, czy zabezpieczeń dla przedsiębiorców branży tytoniowej, związanych choćby z częstotliwością kontroli przeprowadzanych przez inspektorów w konkretnych sprawach. Z racji na wysokie koszty obciążające producentów i importerów wyrobów tytoniowych z tytułu omawianej nowelizacji, projektodawca powinien zadbać o wprowadzenie do konstruowanego tekstu przepisów mających na celu ograniczenie tychże negatywnych skutków wprowadzanych zmian.

Nawiązując do problemu poruszanego na samym początku komentarza, duże wątpliwości budzi czas, jaki projektodawca przewidział dla przedsiębiorców na przystosowanie się do wymogów nowych regulacji. Żeby na rynku pozostały wyroby zgodne z nowymi przepisami, producenci będą musieli poświęcić  dużo środków i czasu na dostosowanie maszyn. Szacuje się ponadto, że hurtownicy i detaliści dysponują ok. 150 – 200 milionami paczek wyrobów tytoniowych zapasów, o łącznej wartości ponad 2 miliardów złotych. Niewyprzedanie nawet drobnej części towaru, może spowodować istotne straty dla sektora tytoniowego w Polsce. Tymczasem produkcja wyrobów na dzisiejszych zasadach, ma trwać wg projektu maksymalnie do 20 maja 2016 roku, co wydaje się terminem niemożliwym do realizacji a a możliwość wyprzedaży do 20 maja 2017 roku. Apelujemy o wydłużenie okresów przejściowych oraz ze względu na już zaistniałe opóźnienia danie uczestnikom rynku tytoniowego większej elastyczności na przystosowanie się do nowych przepisów poprzez całkowite usunięcie terminu na dostosowanie produkcji a pozostawienie jedynie przepisu mówiącego o tym, kiedy na rynku mają być tylko opakowania zgodne z nową dyrektywą.

Ze względu na rolę Polski jako kraju o szczególnym znaczeniu sektora tytoniowego, apelujemy również o podjęcie działań na poziomie Parlamentu Europejskiego, celem wystosowania do Komisji Europejskiej odpowiedniego wniosku o wydanie aktu, którego skutkiem byłoby przedłużenie terminu implementacji dyrektywy w ww. zakresie. Problemy z dostosowaniem produkcji do nowych wymogów w przewidzianym obecnie czasie, zauważają również duńscy producenci[1], zatem osiągnięcie konsensusu na forum Parlamentu Europejskiego wydaje się być realną możliwością.

Podsumowanie

Reasumując, należy stwierdzić, że o ile kwestia konieczności pilnej implementacji tzw. dyrektywy tytoniowej jest poza wszelką dyskusją, o tyle ujemnie ocenić należy opieszałość projektodawcy w konstruowaniu regulacji mających transponować ww. przepisy do polskiego porządku prawnego. Treść tychże regulacji również zawiera elementy zasługujące na stanowczą krytykę. Wydaje się, że omawiane zagadnienie powinno cieszyć się szczególną uwagą, zarówno projektodawcy, jak i opinii publicznej, choćby z racji na fakt, iż polska branża tytoniowa zatrudnia ponad pół miliona osób i generuje ok. 23 miliardów złotych wpływów budżetowych rocznie. Stanowi zatem istotny komponent krajowej gospodarki, stąd też regulacje jej dotyczące, powinny być projektowane ze starannością.

Marcin Nowacki
Wiceprezes ZPP

30.07.2015

Busometr.

Po raz kolejny zapytaliśmy przedsiębiorców sektora małych i średnich firm o ich opinie na temat sytuacji gospodarczej w Polsce. Najnowszy odczyt Busometra wyniósł 46,48 punktu, co wskazuje na pesymistyczne nastroje w sektorze.

– To duża zmiana jakościowa, niestety na niekorzyść, względem poprzedniego odczytu Busometra, który opublikowaliśmy na początku 2015 roku. O ile w poprzednim badaniu przedsiębiorcy z nadzieją i optymizmem patrzyli w przyszłość, o tyle teraz ich postawa wyraża rozczarowanie i pesymizm – mówi Cezary Kaźmierczak, Prezes ZPP.

Przedsiębiorcy zapytani o koniunkturę gospodarczą, bardziej spodziewają się jej pogorszenia (34,5%), niż polepszenia (23,6%). Ogólny wskaźnik komponentu „Koniunktura gospodarcza” wyniósł natomiast 45,89 punktu. Tylko przedsiębiorcy z regionów wschodnich oraz przedstawiciele branż m.in.: marketingowej; nieruchomości; finansowej oraz turystycznej wyrazili w tym aspekcie pozytywne oczekiwania.

Dużo bardziej optymistycznie wyniki Busometra kształtują się natomiast w zakresie rynku pracy. Badani przedsiębiorcy zadeklarowali podniesienie płac (20,9%) oraz zwiększenie zatrudnienia (24,6%). Także ogólny wskaźnik komponentu „Rynek Pracy” wyraża optymizm i wynosi 51,49 punktu.

– Muszę przyznać, że ten wynik jest dla mnie zaskoczeniem, szczególnie, że Rząd nie planuje żądnych pozytywnych działań. Wręcz przeciwnie, coraz śmielsze są pomysły podwyższania pozapłacowych kosztów pracy – mówi Cezary Kaźmierczak, Prezes ZPP. Jak dodaje – Ich zrealizowanie nie może przynieść nic dobrego, szczególnie ludziom młodym, wchodzącym na rynek pracy i tym z niskimi kwalifikacjami zawodowymi.

Aktualny odczyt Busometra wskazał także na optymistyczne plany inwestycyjne polskich przedsiębiorców. Ponad połowa badanych (50,2%) jest gotowa inwestować. Ogólna wartość komponentu „Inwestycje” wyniosła 44,87 punktu. Szczególnie optymistycznie nastawione do nowych wyzwań inwestycyjnych są przedsiębiorcy prowadzący swoje firmy na wschodzie i północy kraju, w sektorze produkcji oraz branżach m.in. turystycznej; chemicznej; edukacyjnej oraz komputerowej.

***

Busometr ZPP – Indeks Nastrojów Gospodarczych MPS – jest wskaźnikiem pokazującym stopień optymizmu małych i średnich przedsiębiorców oraz ich planowane działania (pomiar prognoz przedsiębiorców na kolejne półrocze).

Na wartość Indeksu wpływ mają trzy komponenty: (1) koniunktury gospodarczej; (2) rynku pracy oraz (3) inwestycji.

Wartość każdego z komponentów mieści się w przedziale od 0 do 100. Wyniki Busometra poniżej 50 oznaczają pesymistyczne nastroje przedsiębiorców, zaś powyżej 50 – ich optymizm.

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców oraz Dom Badawczy Maison prowadzą badania wśród reprezentatywnej pod względem ilości zatrudnianych pracowników próby małych i średnich firm w Polsce (do 250 zatrudnionych). Małe i średnie firmy w Polsce stanowią 99,8% wszystkich firm, tworzą 75% miejsc pracy oraz 67% PKB.

Pełna treść badania_.pdf

22.07.2015

Kantordlafirm.pl to propozycja skierowana do klientów biznesowych, ale także indywidualnych, którzy są zainteresowani  bezgotówkową wymianą walut.

Dlaczego wymiana waluty przez Internet jest korzystną opcją finansową?

• niskie i stałe speardy;
• niskie i stałe koszty przelewów;
• brak opłat za obsługę transakcji wymiany;
• bezpłatne i fachowe doradztwo walutowo-pieniężne;
• możliwość negocjowania ceny kupowanej lub sprzedawanej waluty.

Firma Kantorino, świadcząca kompleksowe usługi w tym zakresie, od trzech lat jest uczestnikiem programu „Rzetelna Firma”. W ramach programów partnerskich współpracuje z takimi portalami jak inwestycje.pl, waluty.com, kantory.pl.

Korzystanie z usług Kantorino możliwe jest za pośrednictwem internetowej platformy wymiany walut kantoris.pl, dzięki której klienci po dokonaniu rejestracji mogą złożyć swoje zamówienia dotyczące kupna i sprzedaży walut. Rejestracja i użytkowanie strony jest całkowicie darmowe i nie obliguje do dalszych działań w przyszłości. Dokonywanie zleceń dotyczących transakcji możliwe jest także u dealera walutowego, będącego jednocześnie opiekunem realizowanej transakcji.

Kantor internetowy dla firm zapewnia klientom bezpieczne, stabilne i przejrzyste warunki współpracy przy realizowaniu transakcji wymiany walut dla firm.

Zachęcamy do współpracy!

Fot. na lic. Creative Commons/Pictures of Money

 

15.07.2015

Stanowisko dyrektora ds. relacji publicznych Związku Przedsiębiorców i Pracodawców objął Tomasz Jakubiak. Zastąpi on na tym stanowisku Marcina Nowackiego, który sprawuje funkcję wiceprezesa ZPP.

***

Tomasz Jakubiak – z wykształcenia psycholog, związany przez wiele lat z mediami. Pełnił m.in. funkcję Wiceprezesa Zarządu firm wydających „Parkiet” i „Rzeczpospolitą”. Działał także w organizacjach branżowych (Związek Kontroli Dystrybucji Prasy i Polskie Badania Czytelnictwa). Był także Członkiem Zarządu OBOP (Ośrodek Badania Opinii Publicznej) sp. z o.o. i kilku rad nadzorczych. Obecnie udziałowiec i Prezes Zarządu PROJEKT VOD sp. z o.o. (właściciel jednego z pierwszych serwisów vod w Polsce – IPLEX).

Wielbiciel polskich gór i wszystkiego co hiszpańskie.

Fot. Tomasz Jakubiak

Fot. główne: Fernando Amaro/Creative Commons/Flickr

Zapisz

13.07.2015

Skorzystaj z Pakietu Biznesowego* i rozwiń swoją firmę razem z nami!

Dzięki członkostwu w ZPP zagwarantujemy Ci:

• SYSTEM WYMIANY NADWYŻEK HANDLOWYCH POMIĘDZY PRZEDSIĘBIORSTWAMI – wolne moce sprzedajesz za polską walutę lokalną „Zielony”, za którą kupujesz produkty i usługi dotychczas kupowane za złotówkę;
• STRUMIEŃ ZAMÓWIEŃ KIEROWANY DO TWOJEJ FIRMY;
• UDZIAŁ W GRUPACH ZAKUPOWYCH – zniżki paliwowe, energia elektryczna, inni dostawcy;
• PROGRAM LOJALNOŚCIOWY DLA TWOICH KLIENTÓW;
• SPOTKANIA NETWORKINGOWE

 

oraz

• OCHRONĘ:

 

– pisemne i osobiste interwencje w przypadku nieuzasadnionych represji ze strony organów rządowych i samorządowych;

– wydawanie listów rekomendacyjnych i oświadczeń w przypadku nieuzasadnionych represji ze strony organów rządowych i samorządowych w mediach lokalnych i ogólnopolskich;

– udział jako strona w sprawach sądowych i administracyjnych;

– nieodpłatną informację prawną oraz porady prawne – nawet 25% zniżki na reprezentację prawną w Rekomendowanych Kancelariach Prawnych ZPP;

– asystę, doradztwo i koordynację obrony/sprawy Członka przez Biuro Interwencji i Organizacji ZPP w instytucjach lokalnych, krajowych i europejskich;

 

• WIEDZĘ I INFORMACJE;

 

– Alerty ZPP – ad hoc informacje o ważnych zmianach w prawie oraz zagrożeniach poprzez Biuro Interwencji i Organizacji ZPP;

– Newsletter ZPP (co dwa tygodnie);

 – dostęp do projektów legislacyjnych rządu na wczesnym etapie ich procedowania wraz z oceną skutków regulacji dokonaną przez Biuro Legislacji ZPP;

– nieodpłatną możliwość udziału w szkoleniach i warsztatach ZPP;

– otrzymywanie raportów, opracowań, poradników (m.in. Katalogu Praw Przedsiębiorców);

– regularne informacje o dostępnych grantach i funduszach europejskich z Biura Finansów ZPP;

– nieodpłatne konsultacje i informacje w instytucjach ZPP.

• POPRAWĘ WARUNKÓW PROWADZENIA FIRM;

 

Celem naszego działania jest inicjowanie i wspieranie wszelkich działań zmierzających do wyeliminowania z polskiego prawodawstwa ograniczeń działalności gospodarczej przekraczających wymagania UE, a tym samym wyrównania szans konkurencyjnych między polskimi i europejskimi przedsiębiorstwami. 

Powyższe korzyści mogą stać się Twoim udziałem!
Zostań członkiem ZPP!

FORMULARZ ZGŁOSZEŃ: https://zpp.net.pl/zostan-czlonkiem-zpp/

*Pakiet biznesowy jest realizowany w wybranych województwach – Mazowieckim, Łódzkiem, Małopolsce, Świętokrzyskiem. Pracujemy nad tym, by lokalnie był dostępny w każdym województwie.