Warszawa, 30 listopada 2020 r.

 

 

KOMENTARZ ZPP: UCHWALENIE PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA SPÓŁEK KOMANDYTOWYCH STANOWI ZŁAMANIE PAKTU SOLIDARNOŚCI Z BIZNESEM I JEST NIEUCZCIWE WOBEC PRZEDSIĘBIORCÓW

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców od początku procesu legislacyjnego podkreślał, że nie istnieją żadne racjonalne argumenty świadczące o potrzebie opodatkowania spółek komandytowych podatkiem CIT. Zawarte w uzasadnieniu do projektu ustawy tezy okazywały się, jedna po drugiej, fałszywe. Ani spółki komandytowe nie są wykorzystywane na potrzeby optymalizacji podatkowej (podkreślamy po raz kolejny, że sam resort finansów przyznał, że tylko sześciokrotnie podważono w oparciu o klauzulę przeciwko unikania opodatkowania schemat podatkowy wykorzystujący spółki komandytowe), ani ich przyrost w ciągu ostatnich lat nie był nieracjonalny i oderwany od rzeczywistości gospodarczej, ani też obejmowanie tych podmiotów podatkiem CIT nie stanowi ogólnie przyjętej europejskiej praktyki.

Mimo to, Ministerstwo Finansów z pomysłu nie zrezygnowało. W konsekwencji, Sejm w sobotę uchwalił podwójne opodatkowanie spółek komandytowych, a prezydent jeszcze tego samego dnia, w nocy, podpisał ustawę

Jest to już kolejna danina, którą przedsiębiorcy (a na koniec dnia – gospodarstwa domowe) będą musieli ponosić już od przyszłego roku. Niedawno zdecydowano o uchwaleniu podatku cukrowego, od 1 stycznia odwieszony ma zostać pobór podatku handlowego. Konstrukcja tego ostatniego jest notabene na tyle wadliwa, że w branży sklepów RTV i AGD jedynym jego istotnym płatnikiem będzie jeden, rodzimie polski podmiot.

Nie jesteśmy w stanie zrozumieć uporu, z jakim rząd konsekwentnie wprowadza nowe obciążenia w czasie największego kryzysu od dziesięcioleci. Zakładane wpływy z ich tytułu stanowią kroplę w skali wydatków na rzecz ratowania gospodarki i nawet w „normalnych” czasach nie stanowiłyby czynnika decydującego o równowadze budżetowej. Tym bardziej dzisiaj potencjalnego rezultatu fiskalnego tych obciążeń nie można ocenić inaczej, niż jako mało znaczący.

Wielu przedsiębiorców, wbrew rachunkowi ekonomicznemu, w imię solidarności społecznej w czasie kryzysu utrzymuje miejsca pracy. Nakładanie w tym czasie na nich nowym podatków jest powszechnie odbierane jako nieuczciwe i nie fair.

Widzimy, co dzieje się w Europie. Z przeprowadzonej przez nas kilka tygodni temu analizy wynika, że znaczna część państw OECD w obliczu kryzysu decyduje się na zmniejszanie obciążeń podatkowych. Niemcy obniżyli VAT. Szwedzi zaproponowali kompleksowy pakiet reform mających stymulować gospodarkę do wzrostu, obejmujący m.in. obniżkę podatku PIT, czy obniżki składek na ubezpieczenia społeczne. Czesi już jakiś czas temu obniżyli VAT dla wybranych usług, ostatnio zdecydowali zaś o obniżeniu podatku PIT.

W tym samym czasie, w którym coraz większa grupa państw europejskich decydowała się na redukcję obciążeń i cięcia podatków, polski rząd nie tylko nie dał się przekonać na – wydawałoby się oczywistą – obniżkę VAT od gastronomii, pozwalającą tej branży jakkolwiek przeżyć trudny okres, lecz wręcz przeciwnie –  zajmował się raczej projektowaniem nowych obciążeń. Co więcej, Minister Finansów już zapowiedział (wbrew wcześniejszym deklaracjom), że niewykluczone są kolejne podwyżki obciążeń w przyszłym roku.

Uważamy, że wprowadzanie nowych podatków w trakcie kryzysu COVID-19 utrudni odbudowę gospodarki i spowolni proces jej powrotu na tory wzrostu. Przez pewien czas wydawało się, że jest to argumentacja znajdująca zrozumienie części decydentów. Generalny konsensus wokół tego zagadnienia pozwalał mieć nadzieję, że kwestia powstrzymania się od nowych obciążeń będzie stanowiła jedną z kluczowych osi porozumienia  pomiędzy biznesem, pracą i rządem. W obliczu ostatnich decyzji i niezrozumiałej determinacji we wprowadzaniu nowych obciążeń utrzymanie tej jedności wobec pandemii wydaje się wątpliwe.

 

Zobacz: 30.11.2020 Komentarz ZPP Uchwalenie podwójnego opodatkowania spółek komandytowych stanowi załamanie pakietu solidarności z biznesem i jest nieuczciwe wobec przedsiębiorców

 

Fot. stevepb / pixabay.com

Warszawa, 30 listopada 2020 r. 

 

Aktualności Forum Energii i Środowiska ZPP
23.11 – 27.11.2020 r.

 

Rząd przyjął projekt zmiany ustawy – Prawo energetyczne

We wtorek 24 listopada br. Rada Ministrów przyjęła Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw.

Przyjęty projekt nowelizacji przewiduje stworzenie centralnego systemu informacji rynku energii (CSIRE). Jego operatorem (OIRE) będzie operator systemu przesyłowego energii elektrycznej. Ustawa ma wskazywać, jakie dane będą mogły być gromadzone i udostępniane. W planowanej nowelizacji przewidziano również zapisanie harmonogramu montażu przez operatorów systemu dystrybucyjnego (OSD) energii elektrycznej liczników zdalnego odczytu – tzw. inteligentnych. Do końca 2023 r. ma je mieć co najmniej 15 proc. odbiorców danego OSD, dwa lata później – 35 proc., na koniec 2027 r. wskaźnik ten ma wynosić co najmniej 65 proc., a do końca 2028 r. – co najmniej 80 proc. Dane z liczników o pobranej z sieci i oddanej do niej energii będą sumowane w okresach 15 min. Gromadzone będą też dane o mocy, parametrach jakościowych i inne, których zbieranie będą przewidywać odrębne przepisy. Zmiana ustawy ma implementować europejskie regulacje dotyczące transgranicznych zdolności przesyłowych oraz m.in. dotyczące definicji uczestnika rynku energii. Będzie nim mógł być każdy odbiorca, również ten nieposiadający osobowości prawnej.

Magazynowanie energii elektrycznej

W projekcie przewidziano także rozwiązania dla magazynów energii elektrycznej – zostaną one m.in. zwolnione z obowiązków taryfowych, a magazyny o mocy do 10 MW nie będą wymagały koncesji. Magazyny o mocy powyżej 50 kW będą musiały być wpisane do rejestru magazynów odpowiedniego operatora. Projekt zakłada, że w rozliczeniach za usługę przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej dla magazynu przyjmuje się regułę salda – podstawą do rozliczeń stawki sieciowej ma być wyłącznie różnica pomiędzy ilością energii elektrycznej pobranej przez magazyn energii elektrycznej i energii ponownie wprowadzonej do sieci z tego magazynu, co określa się jako stratę w procesie magazynowania energii elektrycznej. Zgodnie z uzasadnieniem, energia elektryczna wprowadzona z magazynu energii elektrycznej do sieci będzie zużyta przez odbiorcę końcowego, który będzie obciążony opłatą sieciową za tę ilość zużytej energii elektrycznej. Projekt wprowadza również przepisy ustanawiające obowiązek sporządzania przez operatora systemu magazynowania instrukcji ruchu i eksploatacji instalacji magazynowej oraz skonsultowania jej z użytkownikami systemu i przedłożenia do zatwierdzenia przez Prezesa URE na wzór obecnie funkcjonującego obowiązku sporządzenia instrukcji ruchu i eksploatacji sieci, zarówno przez operatora systemu dystrybucyjnego, jak i operatora systemu przesyłowego.

Zamknięte systemy dystrybucyjne

Ponadto, wprowadza podstawy prawne dla funkcjonowania zamkniętych systemów dystrybucyjnych. Zgodnie z projektem ustawy za zamknięty system dystrybucyjny Prezes URE może uznać w szczególności zakłady przemysłowe, centra handlowe i centra usług wspólnych, jeżeli spełniają przesłanki wskazane w ww. artykule. Proponowany przepis wyklucza natomiast możliwość przyznania statusu systemu zamkniętego spółdzielniom mieszkaniowym i deweloperom. Jednocześnie nie jest wykluczone przyznanie go podmiotom posiadającym osiedla przyzakładowe, w których zamieszkują pracownicy i emerytowani pracownicy danego podmiotu. Operator Systemu Dystrybucyjnego, który uzyska decyzję o przyznaniu statusu operatora Zamkniętego Systemu Dystrybucyjnego, w zakresie prowadzenia działalności w systemie objętym decyzją, zostanie zwolniony z obowiązku:

1) przedkładania do zatwierdzenia taryf, pod pewnymi zastrzeżeniami,

2) sporządzania planów rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną na okres nie krótszy niż 5 lat.

Rekuperacja energii elektrycznej zwróconej do sieci trakcyjnej w następstwie hamowania pojazdów

Projekt wprowadza także podstawę prawną dla rekuperacji energii elektrycznej zwróconej do sieci trakcyjnej w następstwie hamowania pojazdów. Zgodnie z dodawanym art. 5h w ustawie – Prawo energetyczne (pkt 8 Projektu), powyższy mechanizm obejmie pojazdy kolejowe, tramwaje i trolejbusy, a samo rozliczanie dostarczanej energii elektrycznej, w przypadku jej zwrotu do sieci dystrybucyjnej albo sieci trakcyjnej przyłączonej do sieci dystrybucyjnej w następstwie hamowania pojazdu, będzie następowało na podstawie różnicy ilości energii elektrycznej pobranej i zwróconej przez danego odbiorcę, ustalanej w oparciu o rzeczywiste wskazania urządzeń pomiarowo–rozliczeniowych.

Zgodnie z proponowanym brzmieniem przedmiotowych przepisów, rozliczanie strat energii elektrycznej powstałych w sieci trakcyjnej przyłączonej do sieci dystrybucyjnej oraz w sieci dystrybucyjnej podczas dostarczania lub zwrotu tej energii będzie następowało na podstawie umowy.

Co istotne, zgodnie z pkt 34 Projektu, działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania energii elektrycznej wprowadzonej do sieci trakcyjnej przyłączonej do sieci dystrybucyjnej operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego albo sieci dystrybucyjnej operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego w następstwie hamowania pojazdów wskazanych powyżej zostanie wyłączona z obowiązku uzyskiwania koncesji.

URE: Niewystarczająca liczba ofert od dużych hydroelektrowni, instalacji geotermalnych oraz biogazowni rolniczych

Jak wynika z oświadczenia URE, piąta i szósta z aukcja OZE, które przeprowadzono w listopadzie, pozostały bez rozstrzygnięcia z powodu niezłożenia wymaganej liczby ofert. Piąty koszyk aukcyjny przeznaczony był dla nowych hydroelektrowni oraz instalacji geotermalnych, których moc nie przekraczała 1 MW. Możliwa do sprzedania ilość energii podczas tej aukcji wynosiła ponad 1 TWh, a jej wartość nieco ponad 518 mln zł. Szósty koszyk aukcyjny natomiast przeznaczony był dla nowych biogazowni rolniczych o mocy większej niż 1 MW. Możliwa do sprzedania ilość energii podczas tej aukcji wynosiła 1,8 TWh o wartości ponad 1 mld zł.

Do poniedziałku zostanie ogłoszona opłata mocowa

Prezes URE ma czas do poniedziałku na ogłoszenie stawek opłaty mocowej mającej pojawić się od stycznia. Według ustawy o rynku mocy Regulator (czyli Prezes URE) wyznacza tę stawkę, opierając się o wskazane koszty, czyli wyniki aukcji głównej, aukcji dodatkowych na moc na 2021 r. oraz koszty Zarządcy Rozliczeń (podmiotu obsługującego rozliczenia). Suma kontraktów mocowych obowiązujących w 2021 r. to blisko 5,4 mld zł.

Jak przypomniało URE, ustawa dzieli odbiorców na dwie grupy. Pierwsza to gospodarstwa domowe – tam miesięczna stawka opłaty mocowej zależna będzie od rocznego zużycia energii elektrycznej, a płatna od punktu poboru. Druga to pozostali odbiorcy – dla nich wielkość opłaty będzie uzależniona od ilości energii elektrycznej pobranej z sieci w dni robocze w wybranych godzinach doby ustalonych przez Prezesa URE. W tym wypadku będzie to od 7 do 22 w dni robocze, czyli 15 godzin.

Ministerstwo Klimatu i Środowiska opublikowało projekt zmian w ustawie o elektromobilności

W piątek Ministerstwo Klimatu i Środowiska opublikowało projekt zmian w ustawie o elektromobilności. Zaproponowano spore zmiany w regulacjach dotyczących stref czystego transportu. Od 1 stycznia 2030 r. ich tworzenie ma być obowiązkowe dla wszystkich gmin powyżej 100 tys. mieszkańców. Podczas stworzenia takiej strefy, gmina będzie musiała przyjąć plan rozwoju komunikacji miejskiej na jej terenie oraz utworzenia miejsc parkingowych dla pojazdów objętych ograniczeniami.

Projekt wprowadza również definicję carsharingu i zachęty dla operatorów w postaci zwolnienia z opłat za parkowanie oraz możliwości poruszania się po buspasach. Samochody z carsharingu, a także auta elektryczne i wodorowe będą mogły jeździć po buspasach do końca 2025 r. Prócz tego w projekcie umieszczono zasady wyznaczania buspasów na drogach ekspresowych i autostradach zlokalizowanych na terenie miasta, których zarządcą jest Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad.

W tym roku w Polsce ogłoszono 306 projektów greenfield

Zespół analityczny z grupy Financial Times fDi Markets opublikował dane, z których wynika, że przez trzy kwartały 2020 r. zagraniczni inwestorzy ogłosili w Polsce 306 projektów greenfield, co lokuje nas pod tym względem na trzecim miejscu. Przed nami jest tylko Wielka Brytania (643 projekty) i Niemcy (407 projektów), a za nami Hiszpania (305 projektów) oraz Francja (264 projekty).

Dyrektor Centrum Inwestycji w Polskiej Agencji Inwestycji i Handlu Jan Kamoji-Czapiński zaznaczył, że głównymi źródłami nowych inwestycji jest branża elektromobilności i OZE. Przez pierwsze cztery miesiące tego roku Polska nie zanotowała spadku liczby inwestycji w obszarze OZE. W tym czasie ogłoszono w naszym kraju 16 projektów. Ich inwestorami są m.in. duński Vestas czy niemieckie Innogy SE i RWE Renewable.

Komentarz Włodzimierza Ehrenhalta, Głównego Eksperta ds. Energetyki:

Pomimo pozornie dużej aktywności w sprawach energetyki, najważniejsze sprawy nie posuwają się do przodu. Z punktu widzenia inwestorów ustawa przywracająca możliwości inwestycyjne w lądowe farmy wiatrowe (tzw. ustawa 10 H) oraz ustawa o morskich farmach wiatrowych. Ta ostatnia miała zostać przyjęta w trybie obiegowym przez Rząd. Taką informację w piątek podała Polska Agencja Prasowa ze źródła zbliżonego do rządu. Te informację potwierdził BiznesAlert.pl wiceminister klimatu i środowiska, pełnomocnik rządu ds. OZE Ireneusz Zyska. Ustawy te to papierki lakmusowe polskiej polityki energetycznej. Bez ich uchwalenia nie ma mowy o poważnych inwestycjach, a co za tym idzie o możliwości zwiększania dostaw zielonej energii dla przemysłu.

 

Fot. ipopba/Adobe Stock

 

Warszawa, 30 listopada 2020 r. 

 

Spotkanie dla członków ZPP z Bartoszem Marczukiem, Wiceprezesem PFR dot. instrumentów Tarczy Finansowej PFR 2.0.

 

W dniu dzisiejszym na platformie ZOOM odbyło się spotkanie dla członków ZPP z Panem Bartoszem Marczukiem, Wiceprezesem Polskiego Funduszu Rozwoju. Spotkanie informacyjne dotyczyło instrumentów Tarczy Finansowej PFR 2.0. Wiceprezes Bartosz Marczuk przedstawił członkom Związku Przedsiębiorców i Pracodawców założenia planowanej Tarczy, odpowiedział także na pytania i sugestie przedsiębiorców zrzeszonych w ZPP.

Polski Fundusz Rozwoju uruchamia Tarczę Finansową PFR dla Firm i Pracowników – program pomocowy skierowany do ponad 670 tys. polskich przedsiębiorstw.

Celem tarczy 2.0. jest pomoc dla firm z 38 branż, które musiały ograniczyć lub zawiesić działalność w związku z sytuacją epidemiologiczną związaną z COVID-19.  Wartość pomocy dla mikro, małych i średnich firm to 10 miliardów zł. Podobnie jak w pierwszej tarczy Finansowej PFR pomoc ta będzie udzielana za pośrednictwem systemu przygotowanego przez PFR i banki. Dodatkowym instrumentem dla przedsiębiorstw będzie możliwość umorzenia 100% subwencji dla MŚP uzyskanej w ramach Tarczy 1.0. Dla dużych przedsiębiorstw ze wszystkich branż wymagających wsparcia w związku z pandemią przeznaczona jest Tarcza dla Dużych Firm o wartości 25 mld zł. Tarcza Finansowa 2.0 przewiduje aktualizację jej warunków i wydłużenie istniejącego programu.

Zmiany w formule wsparcia dotyczą ułatwienia procesu wsparcia dla niskich kwot pomocy. Zachowany ma zostać zwrotny charakter środków z elementem umorzenia pożyczki pomocowej co związane jest z pełnym procesem analizy kredytowej, a także większa elastyczność pod względem okresu finansowania wydłużonego z 4 do 6 lat.

Dla mikrofirm Tarcza Finansowa PFR 2.0 przewiduje do 3 mld zł wsparcia w postaci:

• Subwencji finansowych – 18 tys. zł lub 36 tys. zł na zatrudnionego,
• Subwencji do maksymalnej kwoty 324 tys. zł,
• Wysokość subwencji zależna będzie od liczby pracowników i spadku obrotów. Dotyczy firm, które odnotowały spadek obrotów w 2020 r. o min 30% w związku z COVID-19,
• Środki będą bezzwrotne pod warunkiem prowadzenia działalności i utrzymania poziomu zatrudnienia w ciągu 12 miesięcy,
• Termin składania wniosków: styczeń – luty 2021 r. (po otrzymaniu zgody KE).

Dla małych i średnich firm – przewiduje się do 7 mld zł wsparcia:

• Dofinansowanie kosztów stałych niepokrytych przychodami w formie subwencji finansowej w kwocie 70% straty brutto za okres 1 listopada 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r.,
• Subwencje do maksymalnej kwoty: 3,5 mln zł,
• Wysokość subwencji zależna od prognozy kosztów i przychodów oraz straty brutto. Dla firm, które odnotowały spadek obrotów o min 30% w związku z COVID-19,
• Środki bezzwrotne pod warunkiem prowadzenia działalności oraz rozliczenia subwencji na zasadzie finansowania 70% straty brutto,
• Możliwość umorzenia 100% subwencji z Tarczy Finansowej 1.0 (termin składania wniosków: po roku od otrzymania subwencji z Tarczy Finansowej 1.0),
• Termin składania wniosków: styczeń – luty 2021 r. (po otrzymaniu zgody KE).

Dla dużych firm – zaplanowane jest ok. 25 mld zł wsparcia i uelastycznienie zasad programu. Zakłada się aktualizację warunków i wydłużenie istniejącego programu oraz wprowadzenie nowej wersji pożyczki preferencyjnej, z nowym okresem szkody COVID-19 do 31 marca 2021 r. Termin składania wniosków: styczeń – marzec 2021 r. (po otrzymaniu zgody KE).

Lista 38 branż które zostaną objęte nową pomocą, jak również szczegóły programu wsparcia znajdują się na stronie Polskiego Funduszu Rozwoju pod linkiem: https://tiny.pl/782f5. 

Prezentacja PFR nt. Tarczy Finansowej 2.0 dostępna jest tutaj: https://tiny.pl/7shf4

 

Fot. _Alicja_ / pixabay.com

Warszawa, 27 listopada 2020 r.

 

Szanowna Pani Marszałek,

W imieniu reprezentatywnych organizacji pracodawców i przedsiębiorców: Konfederacji Lewiatan, Związku Przedsiębiorców i Pracodawców, Federacji Przedsiębiorców Polskich, Business Centre Club, Pracodawców RP oraz Krajowej Izby Doradców Podatkowych, apelujemy do posłów o przyjęcie poprawki Senatu wprowadzonej do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, która zakłada rezygnację z podwójnego opodatkowania spółek komandytowych podatkiem dochodowym od osób prawnych. Taka decyzja pozwoli uchronić polskie firmy rodzinne przed kosztownymi zmianami w tych trudnych czasach, gdy borykają się ze skutkami epidemii COVID-19.

Wbrew twierdzeniom zawartym w uzasadnieniu do ustawy, spółki komandytowe nie służą do optymalizacji podatkowej. Są w większości przypadków powoływane przez polskich przedsiębiorców prowadzących opodatkowaną w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą, którzy z racji osiągnięcia określonego zaawansowanego stopnia rozwoju potrzebują odpowiedniego ukształtowania zasad zarządzania spółką, prowadzenia jej spraw oraz ograniczenia ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej. Propozycje zmierzające do nadania statusu podatnika podatku CIT spółkom komandytowym oparte są na błędnych założeniach, co do istoty spółki komandytowej oraz na błędnych wnioskach z przeprowadzonych analiz dotyczących przyczyn rosnącej popularności spółki komandytowej w Polsce.

Spółka komandytowa pozwala przedsiębiorcom bezpiecznie prowadzić firmę, z uwagi na ukształtowanie zasad odpowiedzialności poszczególnych grup wspólników. Jej powołanie jest zwykle naturalnym etapem rozwoju biznesu w szczególności jego sukcesji na rzecz najbliższych i nie prowadzi do zmniejszenia obciążeń podatkowych w porównaniu do jednoosobowej działalności gospodarczej. Wskazywanie chęci osiągnięcia jakiejkolwiek optymalizacji podatkowej jest więc nieprawdziwe i nieuzasadnione.

Ustawa tak naprawdę nałoży na przedsiębiorców dodatkowe obciążenia podatkowe (podwójne opodatkowanie), wbrew licznym zapowiedziom rządu. Nakładanie dodatkowych obciążeń podatkowych tuż przed zakończeniem roku podatkowego, w okresie największego kryzysu gospodarczego od 30 lat, kiedy przedsiębiorstwa walczą o przetrwanie i utrzymanie miejsc pracy jest w naszym przekonaniu działaniem na szkodę gospodarki i polskich przedsiębiorców!

Co więcej, tak istotne dla przedsiębiorców zmiany, mające kluczowe znaczenie dla kontynuowania działalności przez kilkadziesiąt tysięcy polskich firm rodzinnych, zostały przyjęte bez uszanowania ustawowego prawa do uczestniczenia przez zainteresowanych w konsultacjach społecznych aktów prawnych – termin na przedstawieni stanowiska w konsultacjach wynosił jedynie dwa dni robocze.

Krytykowane przepisy naruszają wyrażoną w Konstytucji zasadę demokratycznego państwa prawnego polegającą na ochronie zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa. Trybunał Konstytucyjny powołując się na tą zasadę wielokrotnie wskazywał, że ustawy nakładające na podatników nowe obciążenia i obowiązki powinny być ogłaszane w Dzienniku Ustaw najpóźniej 30 listopada roku poprzedzającego rok, w którym zaczną obowiązywać. Podkreślał także, że zmiany dotyczące podatków rozliczanych w okresach rocznych, a takim podatkiem jest podatek dochodowy od osób prawnych, nie powinny wchodzić w życie w trakcie roku podatkowego. Ponieważ przygotowanie się do planowanej zmiany nie jest w praktyce możliwe w terminie 30 dniu, ustawa przewiduje „wymuszoną możliwość” rozpoczęcia stosowania nowych przepisów od 1 maja 2021 r., co jest rażącym naruszeniem zasady zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, ugruntowanej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego.

Uwzględniając powyższe apelujemy o przyjęcie poprawki, która pozwoli uratować dziesiątki tysięcy polskich firm oraz da czas, aby w ramach współpracy polskich przedsiębiorców z Ministerstwem Finansów wypracować w przyszłości regulację, która z jednej strony realizowałaby cele wskazane w uzasadnieniu projektu tej ustawy (niewskazujące na chęć osiągnięcia dodatkowych dochodów kosztem przedsiębiorców) i chroniła polskie przedsiębiorstwa rodzinne, które w znaczącej mierze budują polską siłę gospodarczą oraz są łącznie największym pracodawcą w Polsce.  

 

Zobacz: Apel do posłów o przyjęcie poprawki Senatu

 

fot. Álvaro Serrano / Unsplash

Warszawa, 27 listopada 2020 r.

 

STANOWISKO ZWIĄZKU PRZEDSIĘBIORCÓW I PRACODAWCÓW WS. PROGRAMÓW WSPARCIA DLA FIRM DOTKNIĘTYCH NEGATYWNYMI SKUTKAMI DRUGIEJ FALI EPIDEMII

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców uważa, że proponowany przez rządzących pakiet działań wspierających biznes w trakcie drugiej fali epidemii koronawirusa jest rozsądny i adekwatny – w tej chwili – do zagrożenia. Apelujemy jednocześnie o jak najszybsze uruchomienie zapowiedzianych instrumentów oraz o dostosowywanie na bieżąco skali pomocy do rozmiarów i czasu trwania ograniczeń wynikających z przeciwdziałania rozwojowi pandemii. Konieczne jest również możliwie najszybsze wprowadzenie „tarczy prawnej” oraz co najmniej dwunastomiesięcznego moratorium na wszelkie nowe obciążenia podatkowe.

Zauważamy, że w ciągu ostatnich dni dyskusja publiczna ogniskuje się wokół kilku zapowiedzi pomocy finansowej dla firm dotkniętych skutkami drugiej fali epidemii. Uwagę skupiają przede wszystkim rozwiązania zawarte w „tarczy 6.0” oraz w „tarczy finansowej 2.0”, której założenia zostały przedstawione podczas wczorajszej konferencji prasowej premiera Mateusza Morawieckiego. Uważamy, ze rozwiązania zawarte w obu tych propozycjach zasługują na aprobatę i odpowiadają obecnej sytuacji gospodarczej.

Należy zaznaczyć, że już pierwsza transza pomocy finansowej, zrealizowana w ramach pierwszej tarczy finansowej, była – jak na możliwości naszej gospodarki – stosunkowo hojna. Świadczyć może o tym również fakt, że wg NBP od początku kryzysu związanego z koronawirusem przyrost bankowych depozytów firm sięgnął ponad 68 mld zł. Oznacza to, że dla części przedsiębiorstw uruchomiona jeszcze wiosną pomoc finansowa stanowi bufor płynnościowy na dłuższy okres. Mimo to, część firm znajduje się teraz w wyjątkowo trudnym położeniu. Nie wszyscy bowiem uzyskali środki umożliwiające im przetrwanie miesiącami przy znacznie obniżonych przychodach (bądź ich braku), a część branż od marca funkcjonuje albo w warunkach daleko posuniętych ograniczeń, albo faktycznego zakazu prowadzenia regularnej działalności. Mając to na uwadze, uruchomienie dodatkowych środków pomocowych jest jak najbardziej zasadne.

W powyższym kontekście warto zwrócić uwagę na ewidentną zmianę w podejściu rządu do udzielania szeroko pojętego wsparcia finansowego. O ile wiosną środki mogły trafić w zasadzie do wszystkich firm, które odnotowały spadek przychodów, o tyle dzisiaj znaczna część przewidzianej pomocy ma charakter sektorowy i obejmuje te branże, które dotknięte zostały ograniczeniami związanymi z przeciwdziałaniem rozwojowi epidemii koronawirusa. Taka konstrukcja programów pomocowych w naturalny sposób budzi sprzeciw części przedsiębiorców, którzy oczekiwaliby powrotu koncepcji „helicopter money”. Trzeba jednak pamiętać, że programy z wiosny i lata mocno nadwyrężyły możliwości finansowe państwa, również sama sytuacja gospodarcza jest znacząco inna. Nie są w tym momencie zagrożone łańcuchy dostaw, część sektorów gospodarki funkcjonuje w zasadzie normalnie, oczywiście przy uwzględnieniu zwiększonego rygoru sanitarnego. Punktowe kierowanie pomocy do najbardziej poszkodowanych branż wydaje się zatem podejściem słusznym i odpowiedzialnym z punktu widzenia długoterminowej kondycji finansowej Polski.

Należy przypomnieć, że wśród instrumentów znajdujących się w procedowanej w tej chwili przez Senat „tarczy branżowej” znajduje się m.in. zwolnienie ze składek na ubezpieczenia społeczne, świadczenie postojowe, czy jednorazowa dotacja dla najmniejszych firm. Znaczna część dyskusji wobec ustawy dotyczy katalogu branż, które mają być objęte tymi rozwiązaniami – ZPP podtrzymuje konsekwentnie, że wsparcie powinno być kierowane do każdego sektora, który musi funkcjonować w warunkach rygoru wyższego, niż DDM (dezynfekcja, dystans, maseczki), tj. którego działalność została ograniczona w ramach walki z przeciwdziałaniem rozwojowi epidemii.

Zapowiedziana przez premiera kontynuacja projektu „tarczy finansowej” PFR oznacza, że do firm każdej wielkości (od rozmiaru przedsiębiorstwa będą zależeć dostępne dla niego instrumenty) w ciągu najbliższych miesięcy powinny trafić środki finansowe. Łącznie na realizację „tarczy finansowej 2.0” zdecydowano się przeznaczyć ok. 35 mld zł, z czego znaczna większość, bo 25 mld zł, trafić ma do dużych firm w ramach wydłużenia istniejącego już programu i aktualizacji jego warunków. Wydaje się, że zasadne byłoby ponowne przeanalizowanie planowanej struktury strumieni środków – wydaje się, że to mniejsze firmy znajdują się w trudnej sytuacji. Co więcej, to raczej większe podmioty zgromadziły na rachunkach kwoty podawane przez NBP. Być może warto byłoby zatem przeznaczyć większą pulę środków dla mniejszych firm.

Niezależnie od powyższego zastrzeżenia, zgodnie z przedstawionym planem mikrofirmy, a także małe i średnie przedsiębiorstwa mogą liczyć na subwencje, zależne od liczby pracowników i spadku obrotów (w przypadku mirkofirm) bądź od prognozy kosztów i przychodów oraz straty brutto (w przypadku firm małych i średnich). Środki mogą być przeznaczane na pokrycie kosztów stałych przedsiębiorstwa, a po spełnieniu określonych warunków – subwencje będą bezzwrotne. Warto podkreślić, że również „tarcza finansowa 2.0” ma mieć charakter branżowy i trafiać do firm z sektorów uwzględnionych na konsultowanej z Ministerstwem Rozwoju, Pracy i Technologii liście.

ZPP pozytywnie ocenia uruchomienie drugiej „tarczy finansowej”. Uważamy, że uruchomienie kolejnej transzy środków płynnościowych dla firm dotkniętych negatywnymi skutkami drugiej fali epidemii to oczywiście potrzebny krok. Rozumiemy również, w poczuciu odpowiedzialności za stan finansów publicznych, ograniczenie środków pomocowych wyłącznie do branż dotkniętych ograniczeniami. Uważamy, że tego rodzaju konstrukcja zmniejszy ryzyko występowania w polskiej gospodarce „zombie companies”, które w normalnych warunkach upadłyby nie będąc zdolnymi do przystosowania się do nowej rzeczywistości, a których przetrwanie jest zależne wyłącznie od kroplówki finansowej fundowanej przez państwo.

Prezentując powyższe uwagi, pragniemy poczynić dwa zastrzeżenia. Po pierwsze, apelujemy o podjęcie wszelkich starań w celu jak najszybszego uruchomienia programów wsparcia finansowego dla firm. Nawet niedoskonałe projekty uruchomione na czas będą lepsze, niż znakomite i wielokrotnie przemyślane programy, które rozpocząć miałyby się już po zakończeniu najgłębszej fazy kryzysu związanego z drugą falą epidemii. Po drugie, apelujemy o elastyczność – sytuacja epidemiczna, choć w tej chwili sprawia wrażenie tymczasowo opanowanej, rozwija się w sposób nieprzewidywalny. Rząd musi być zdolny do wprowadzania szybkich korekt, choćby w postaci poszerzania listy sektorów objętych pomocą.

 

Zobacz: 27.11.2020 Stanowisko ZPP ws. programów wsparcia dla firm dotkniętych negatywnymi skutkami drugiej fali epidemii

 

Fot. natali_mis / Adobe Stock

Warszawa, 26 listopada 2020 r.

 

Stanowisko ZPP do projektu ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (…)  (druk nr 772) – regulacja pracy zdalnej podczas kwarantanny, zmiany w ustawie o RDS, wprowadzenie niedzieli handlowej w dniu 6 grudnia 2020 r.

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców pozytywnie ocenia rozwiązania w zakresie umożliwienia pracownikom objętym izolacją w warunkach domowych, którzy nie przejawiają symptomów choroby, bądź mają łagodny przebieg na wykonywanie pracy zdalnej. Już dziś stosowaną praktyką w okresie powszechniejszej pracy zdalnej, jest wykonywanie obowiązków przez pracownika w momencie odbywania kwarantanny. Powyższe rozwiązanie stanowić zatem będzie uregulowanie stosowanej praktyki na rynku pracy. Ponadto, pracodawcy na skutek wysokiej liczby pracowników przebywających na kwarantannie, borykają się ze skutkami deficytu pracowników, co zagrażać może ciągłości działania firm w Polsce.

ZPP pozytywnie, acz warunkowo odnosi się do projektu przejściowego przywrócenia stanu prawnego dot. odwoływania członków Rady Dialogu Społecznego obowiązującego przed wejściem w życie ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-10 (…). Wykreślenie kontrowersyjnych zapisów dotyczących możliwości odwoływania członków przez Prezesa Rady Ministrów zastąpione jednak musi być bezzwłocznie nowymi, poprawnie skonstruowanymi zapisami regulującymi kwestie współpracy członków RDS z komunistycznymi służbami PRL. Rekomendacje w tym zakresie ZPP przedstawia
w odrębnym stanowisku.

ZPP pozytywnie ocenia plany wprowadzenia dodatkowej niedzieli handlowej w dniu 6 grudnia. Rozwiązanie to po pierwsze umożliwi rozłożenie tłoku w punktach handlowych w okresie przedświątecznym, co będzie miało pozytywny wpływ na sytuację epidemiczną. Po drugie dodatkowy dzień handlowy w grudniu pozwoli zrekompensować straty, które handel poniósł w poprzednich tygodniach IV kwartału 2020 r.

Umożliwienie handlu we wszystkie niedziele jest konsekwentnie oczekiwane przez przedsiębiorców oraz rynek. Apelujemy o całkowite zniesienie ustawy o zakazie handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni. Dotychczasowe analizy pokazały, że ustawa już wcześniej przynosiła negatywne skutki dla handlu – a w konsekwencji dla całej gospodarki. Jej zniesienie pozwoli na zwiększenie natężenia handlu w okresie następującej po nim recesji. Pozwoli to utrzymać miejsca pracy zarówno bezpośrednio w sektorze handlu jak i w sektorach powiązanych. Przyczyni się to do poprawy ogólnej sytuacji panującej w polskiej gospodarce.

 

Zobacz: 26.11.2020 Stanowisko ZPP do projektu ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (…)  (druk nr 772) – regulacja pracy zdalnej podczas kwarantanny, zmiany w ustawie o RDS, wprowadzenie niedzieli handlowej w dniu 6 grudnia 2020 r.

  Warszawa, 26 listopada 2020 r.

 

 Stanowisko ZPP dot. projektu rozporządzenia w zakresie powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Polski bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców pozytywnie opiniuje Projekt rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii zmieniający rozporządzenie w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę. Jednocześnie ZPP zwraca uwagę na konieczność przyjęcia dokumentu Polityki Migracyjnej dla Polski oraz dalszych systemowych rozwiązań w zakresie możliwości zatrudniania w Polsce cudzoziemców.

ZPP pozytywnie odnosi się do programu „Poland. Business Harbour” jak i instrumentów w jego ramach wdrażanych. W jego ramach rozwiązania w postaci zwolnienia z wymogu posiadania zezwolenia na pracę cudzoziemców posiadających wizę z adnotacją Poland. Business Harbour uznaje się za właściwe rozwiązanie.

W obliczu kryzysu zdrowotnego przez jaki przechodzi Polska, za właściwe uznaje się także wszelkie działania mające na celu ułatwienia dla zatrudniania zagranicznych lekarzy, pielęgniarek i specjalistów w sektorze ochrony zdrowia. W tym kontekście, za właściwy ocenia się wymóg uzyskania zezwolenia dla osób ubiegających się o przyznania ograniczonego prawa wykonywania zawodu, gdzie wcześniej wymagana jest opinia konsultanta krajowego lub wojewódzkiego we właściwej lub pokrewnej dziedzinie medycyny oraz zgoda ministra właściwego do spraw zdrowia.

Obecny kryzys epidemiczny nie odbił się na chwile obecną znacząco negatywnie na polskim rynku pracy. Nie nastąpiło zjawisko masowych zwolnień. W badaniu Busometr ZPP na II półrocze 2020 r., badającym nastroje przedsiębiorców w sektorze MSP, ocena komponentu rynku pracy znajdowała się w porównaniu do innych ocenianych obszarów, na najwyższym poziomie. Wziąwszy pod uwagę uwarunkowania spowodowane epidemią, 14% firm planuje podwyżki wynagrodzeń i zwiększenie zatrudnienia, podczas gdy redukcje etatów i cięcia płac planuje odpowiednio 7% i 5% firm. Wyniki badania wydają się potwierdzać tezę, że polscy przedsiębiorcy ponosząc koszty kryzysu, starają się utrzymać zatrudnienie.

Przy założeniu, że w pierwszym kwartale 2021 roku nastąpi odmrażanie kolejnych ograniczanych branż i sektorów gospodarki, a na rynku pracy nie nastąpi do tego okresu znaczący wzrost bezrobocia, spodziewać się można, że w przeciągu kolejnych kwartałów, rynek pracy ponownie potrzebować będzie znaczącej liczby nowych pracowników. Jednocześnie relatywnie dobra sytuacja na rynku pracy, nie będzie jednak oznaczać, że sytuacja przedsiębiorstw w Polsce, czy ich percepcja koniunktury będzie na dobrym poziomie.

W związku z powyższym ZPP otrzymuje, że konieczne jest opracowanie długookresowej strategii polityki migracyjnej. Skupiać się ona powinna na maksymalnym uproszczeniu procedur związanych z legalnym zatrudnianiem cudzoziemców, stworzeniu warunków dla zamieszkania w Polsce rodzin imigrantów, stworzeniu szybkiej ścieżki uznania kwalifikacji zawodowych imigrantów, wprowadzeniu działań promocyjnych w tym m.in. promocji nauki języka polskiego, kursów języka polskiego, stworzeniu przejrzystej procedury uzyskiwania kart stałego pobytu ich stałego osiedlania się w naszym kraju. 

 

Zobacz: 26.11.2020 Stanowisko ZPP dot. projektu rozporządzenia w zakresie powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Polski bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę

 

Warszawa, 30 listopada 2020 r. 

 

Statuetki nagród Dobra Firma trafiły do najbardziej innowacyjnych i najszybciej rosnących firm województwa mazowieckiego

 

W ramach programu Dobra Firma Związek Przedsiębiorców i Pracodawców wybrał najlepsze firmy Mazowsza. Wśród nagrodzonych znalazły się przedsiębiorstwa z branż transportowo spedycyjnej, deweloperskiej, spożywczej, produkcji maszyn i urządzeń specjalistycznych, budowlanej, produkcji roślin i doradczej.

Eksperci Związku starannie przeanalizowali kilkuletnie wyniki finansowe dostarczone przez wywiadownię Info Veriti, a także profil działalności, potencjał innowacyjny i rozwojowy oraz reputację szerokiej listy firm z regionu. Po ocenie danych zespół wybrał grupę 84 laureatów –  najprężniej działających przedsiębiorstw Mazowsza, z których finalnie wybrano 10 zwycięzców.

Gala wręczenia nagród, z uwagi na obecną sytuację epidemiczną, odbyła się wirtualnie na Facebooku ZPP.

Patronaty nad wydarzeniem objęli Wojewoda Mazowiecki, Marszałek województwa mazowieckiego i Prezydent Warszawy.

W gronie zwycięzców znalazły się:

NAJLEPSZY INNOWATOR

FIRMY MAŁE – Amest Otwock Sp. z o.o.
Jeden z najnowocześniejszych obiektów w Polsce i Europie, w którym inicjowane są procesy glebotwórcze i tworzone warunki siedliskowe dla roślin. Ujmowany na składowisku biogaz jest zamieniany w nowoczesnej elektrowni na energię elektryczną.

FIRMY ŚREDNIE I DUŻE – Mennica Polska S.A.
Uznawana jest za jedną z najbardziej zaawansowanych technologicznie mennic na świecie. Jako jedna z nielicznych wykonuje monety kolekcjonerskie w każdej technologii, jaka pojawia się na rynku. Mennica jest również jedynym producentem sztabek złota inwestycyjnego w Polsce oraz liderem w zakresie wdrażania, obsługi i rozwoju systemów karty miejskiej w kraju. 

NAJBARDZIEJ EFEKTYWNY PRACODAWCA

FIRMY MAŁE – TECH-PROJECT Sp. z o.o.
Firma od 2004 specjalizuje się w produkcji precyzyjnych części maszyn i urządzeń przemysłowych w technologii obróbki skrawaniem CNC. 

FIRMY ŚREDNIE I DUŻE – Kruger Polska Sp. z o.o
Należy do głównych producentów na rynku polskim w kategoriach produktów instant i suplementów diety. W Polsce działa od 1994 roku, jest częścią Grupy Kruger rodzinnej firmy z Niemiec z 48 letnią tradycją,  działającej w 10 krajach.

NAJLEPSZY INWESTOR I FIRMA WSPIERAJĄCA INWESTYCJE

FIRMY MAŁE – GRUPA SCOTIA Płońsk
W skład Grupy Scotia wchodzą spółki deweloperskie, a także podmioty zajmujące się budowaniem, administracją i wynajmem gotowych obiektów handlowych i mieszkaniowych. Do klientów Grupy należą największe polskie i zagraniczne firmy z branży retail.

FIRMY ŚREDNIE I DUŻE – Arche S.A.
Efektywnie działające przedsiębiorstwo w obszarze deweloperskim i hotelarskim. W swoim portfolio posiada inwestycje w Warszawie i innych polskich miastach. Działa o 29 lat. Wybudowała ponad 6500 domów i mieszkań. Posiada sieć 12 hoteli.

NAJBARDZIEJ EFEKTYWNA FIRMA

FIRMY MAŁE – BBA Transport System
Polska firma spedycji międzynarodowej oferująca rozwiązania z zakresu wykorzystania wszystkich gałęzi transportu towarowego. Firma działa wg najwyższych standardów norm ISO 9001:2015 obejmując swoimi usługami większość światowych kierunków.

FIRMY ŚREDNIE I DUŻE – DACPOL Sp. z o.o. 
Firma specjalizuje się w kompleksowych dostawach podzespołów do energoelektroniki, elektrotechniki, elektroniki, automatyki i energetyki. Zajmuje się działalnością handlową, doradczą, usługową i produkcyjną.

Nagrody specjalne Prezesa ZPP otrzymały firmy CRIDO – wiodąca, niezależna polska firma doradcza i BRILLAW Kancelaria Radców Prawnych Mikulski & Partnerzy.

Lista wszystkich laureatów Programu Dobra Firma znajduje się na stronie nagrody.zpp.net.pl.

Cezary Kaźmierczak Prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców komentuje: „Przedsiębiorczość to narodowa cecha Polaków. To cecha wyjątkowa i bezcenna – szczególnie w tak trudnych czasach jakie mamy obecnie. Wyłaniając laureatów nagrody Dobra Firma trafiamy na wspaniałe firmy, zadziwiające nas swoją innowacyjnością i rozmachem działania. To właśnie dzięki takim firmom polska gospodarka lepiej niż inne radzi sobie w obecnym kryzysie gospodarczym. Jako ZPP od 10 lat aktywnie działamy w kierunku poprawy warunków działania firm w Polsce. Inicjujemy i wspieramy wszelkie inicjatyw zmierzające do wyeliminowania z polskiego prawodawstwa ograniczeń działalności gospodarczej przekraczających wymagania UE i tym samym wyrównania szans konkurencyjnych pomiędzy polskimi i europejskimi przedsiębiorstwami.”

Patronami Programu Dobra Firma są Polski Fundusz Rozwoju, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości i Agencja Rozwoju Przemysłu.

Warszawa, 26 listopada 2020 r.

 

Porównanie europejskich polityk ws. lockdownu

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców przedstawia porównanie europejskich polityk ws. lockdownu. W naszym najnowszym opracowaniu przeanalizowaliśmy środki wprowadzone w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się pandemii koronawirusa przez dziesięć europejskich krajów. Aby ocenić restrykcyjność wprowadzonych środków wzięliśmy pod uwagę możliwość przemieszczania się, funkcjonowanie szkół, sklepów, usług, gastronomii, hoteli oraz kultury.

Z naszej analizy płynie kilka podstawowych wniosków. Po pierwsze, sektor kultury ucierpi na pandemii najbardziej – 7 spośród badanych krajów całkowicie zabroniło działalności kin, muzeów czy teatrów, a reszta wprowadziła znaczne restrykcje. Kolejnym najbardziej dotkniętym sektorem będzie gastronomia – 8 z 10 badanych krajów dozwala prowadzenie działalności jedynie na wynos.

Po drugie, podczas drugiej fali pandemii obserwujemy zmianę podejścia w stosunku do edukacji. Na wiosnę mieliśmy do czynienia z masowym zamykaniem szkół. Obecnie zamykanie szkół zdaje się być ograniczone do minimum. Najbardziej restrykcyjne środki wprowadziła Austria, gdzie wszystkie szkoły są oficjalnie zamknięte, aczkolwiek wciąż oferują opiekę dla dzieci, które tego potrzebują. Druga w kolejności jest Polska, gdzie relatywnie normalnie funkcjonują obecnie jedynie przedszkola. Trzecie są za to Czechy, gdzie otwarte są jedynie dwie najniższe klasy szkół podstawowych. Włochy i Belgia wprowadziły mieszany system, natomiast w kliku krajach, w tym w Niemczech, Holandii i Wielkiej Brytanii, szkoły pozostają otwarte.

Po trzecie, możliwość zakupu produktów innych niż podstawowe została mocno ograniczona. W Belgii, Czechach, Francji, Wielkiej Brytanii oraz regionach średniego i wysokiego ryzyka we Włoszech zakupimy jedynie produkty pierwszej potrzeby. Natomiast, w Holandii, Hiszpanii, w Niemczech i w regionach niskiego ryzyka we Włoszech wszelkie rodzaje działalności handlowej są dozwolone przy zachowaniu odpowiedniego reżimu sanitarnego. Tymczasem, podejście Polski można określić jako mieszane – zamknięte są sklepy sprzedające nieistotne produkty w galeriach handlowych oraz sklepy meblowe. Mimo tych ograniczeń wciąż możemy zakupić produkty inne niż podstawowe w sklepach znajdujących się poza galeriami handlowymi.

Po czwarte, wiele z badanych krajów wprowadziło znaczne ograniczenia na usługi, w szczególności na usługi wymagające bezpośredniego kontaktu z klientem takie jak np. fryzjerstwo. W połowie badanych krajów usługi te są całkowicie zamknięte. Kraje, które utrzymały całkowite otwarcie sektora usługowego są w mniejszości (3 z 10). Polska ponownie prezentuje mieszane podejście – usługi takie jak fryzjerstwo czy kosmetologia pozostają otwarte, natomiast działalność sektora fitness została ograniczona.

Jak pokazują powyższe dane, istnieje ogromna różnorodność pomiędzy środkami wprowadzanymi przez różne kraje. Jako, że kraje stosują obostrzenia w różnej konfiguracji nie możemy z dużą dokładnością porównywać ich restrykcyjności. Niemniej, porównanie europejskich polityk w zakresie lockdownu pokazuje, że wprowadzone w Polsce restrykcje są relatywnie łagodne. Widać to szczególnie na przykładzie ograniczeń w przemieszczaniu się – Polska w przeciwieństwie do 7 innych badanych państw nie wprowadziła godziny policyjnej ani ogólnego ograniczenia przemieszczania się.

 

Zobacz: 26.11.2020 Porównanie europejskich polityk ws. lockdownu

 

Fot. Glen Carrie / Unsplash.com

Warszawa, 23 listopada 2020 r.

 

Wytyczne w zakresie zapobiegania i ograniczenia pandemii
w sektorze sportów i rekreacji zimowej

 

W ramach realizowanej przez ZPP strategii utrzymania ciągłości funkcjonowania działalności gospodarczej w Polsce w okresie zagrożenia epidemicznego, Związek Przedsiębiorców i Pracodawców przedstawia zestaw rekomendacji odnoszący się do sektora sportów i rekreacji zimowej.

Zdając sobie sprawę z sytuacji epidemicznej w Polsce, ZPP apeluje o zapobieganie lockdown’om w kolejnych branżach. Przestrzeganie wytycznych Głównego Inspektora Sanitarnego oraz dotychczas opublikowanych przez ZPP wytycznych dla poszczególnych branż, pozwala zachować ciągłość funkcjonowania gospodarki przy zmniejszaniu ryzyka rozprzestrzeniania koronawirusa.

Sektor sportów i rekreacji zimowej został już doświadczony przez epidemię w okresie wiosennego lockdownu, który przypadł na zakończenie sezonu zimowego 2019/2020. Należy mieć na uwadze, że sam sektor generuje pozytywny efekt mnożnikowy dla szeregu branż powiązanych (szeroko rozumiana turystyka, hotelarstwo, gastronomia, producenci sprzętu i infrastruktury sportowej, wypożyczalnie, ubezpieczenia, transport, lokalni producenci upominków, czy branża spożywcza). Całość wydatków Polaków na wyjazdy narciarskie i sprzęt szacowany był w 2018 roku na około 3 mld złotych. Rynek ten stale rośnie, a polskie stacje narciarskie rozwijane były i są w kolejnych miejscowościach. Ponadto sektor jest niezwykle istotny dla górskich miejscowości turystycznych i ich mieszkańców. Wiele z tych terenów (głównie południowego pogranicza Polski) są obszarami o mniejszym poziomie generowanego produktu krajowego brutto, czy wyższego poziomu bezrobocia. Sezon zimowy jest dla nich okresem, który pozwala wygenerować zysk na cały rok. Lockdown sektora w sezonie zimowym, spowodowałby kryzys gospodarczy i społeczny tych terenów i ich mieszkańców. Inwestycje w infrastrukturę zimową sfinansowane są z wieloletnich kredytów inwestycyjnych. Ograniczenie działania branży zachwiałoby rentownościom tych projektów, a tym samym odbiłoby się na kondycji sektora bankowego.

Sporty i rekreacja zimowa ma także pozytywny wpływ na zdrowie Polaków. W okresie zimowym,  narciarstwo czy jazda na łyżwach często są jedyną formy aktywności fizycznej obywateli, co stanowi dla wielu kluczowy czynnik profilaktyki zdrowotnej.

Każdy przedsiębiorca realizujący usługi w swojej branży, powinien wdrożyć odpowiednie rozwiązania i zalecenia z poniższego katalogu, które pomogą zwiększyć bezpieczeństwo klientów, turystów oraz pracowników, znacząco ograniczając ryzyko zarażenia koronawirusem w okresie występowania dalszego ryzyka epidemiologicznego na terenie Kraju.

1. Ferie zimowe

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców rekomenduje zmianę rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie organizacji roku szkolnego celem wydłużenie okresu ferii zimowych w Polsce w 2021 roku. Rekomendujemy nowy harmonogram ferii zimowych w poszczególnych województwach, tak aby „sezon” ferii zimowych rozpoczął się 11 stycznia 2021 roku i potrwał do 14 marca 2021 roku. W efekcie rozłożony zostanie ruch w ośrodkach sportów i rekreacji zimowej, co zmniejszy ryzyko epidemiczne. Jednocześnie wydłużony zostanie turystyczny sezon zimowy, co pozwoli zrekompensować straty przedsiębiorcom z branży.

Równolegle ZPP przedstawia wytyczne dla wyciągów narciarskich oraz lodowisk, tak aby utrzymana została ich ciągłość działania.

Infrastruktura i natura korzystania z ośrodków narciarskich już dziś zapewnia małą interakcję między pracownikami, a klientami. Kontakt w kasach czy wyciągach jest ograniczony do minimum. Personel zajmuje stanowiska za szybami ochronnymi. Pracownicy jak i turyści noszą kominiarki, rękawice. Narciarze często korzystają z gogli.

ZPP zaznacza w tym miejscu, że Europejska epidemia koronawirusa, która miała swoje istotne źródło m.in. w ośrodku narciarskich Ischgl zimą 2020 roku, spowodowana była źle przeprowadzoną akcją komunikacyjną, ewakuacyjną oraz izolacyjną osób zarażonych. Miała także miejsce u początków epidemii, gdy Europa nie znała środków radzenia sobie z epidemią. Jakiekolwiek analogie odnośnie rozprzestrzeniania się wirusa z ognisk w ośrodkach narciarskich południa Europy zimą 2020, nie znajdą swojego odzwierciedlenia przy dzisiejszym doświadczeniu oraz  stosowaniu sprawdzonych zaleceń, czy procedur. 

1. Rekomendacje dla ośrodków narciarskich

Zapewnienie bezpieczeństwa na terenie ośrodka narciarskiego

1. Zapewnienie aby jednoczesna liczba osób korzystających z danego wagonu/gondoli/kanapy kolejki krzesełkowej była nie większa niż 75% dostępnych miejsc. Wymóg nie jest stosowany wobec osób zamieszkujących razem.
2. Obowiązek ciągłego przebywania przez klientów w wagonach/gondolach/kanapach kolejki krzesełkowej w rękawicach, maskach lub kominiarkach podczas podróży. Zalecenie nie ściągania gogli narciarskich.
3. Uniemożliwienie zamykania chroniących przed wiatrem i opadami osłon kanap kolejek krzesełkowych.
4. Uniemożliwienie zamykania okien w gondolach/wagonach, tak aby zapewnić jak największe wietrzenie przestrzeni.
5. Zachowanie minimalnej 1,5 metrowej odległości pomiędzy osobami stojącymi w kolejkach do wyciągu poprzez odpowiednie, fizyczne wytyczenie ścieżki (korytarzy) dla osób oczekujących na wejście. Znaczące wydłużenie korytarzy, aby nie doprowadzać do tłoczenia się turystów przy końcu kolejki oczekujących.
6. Obowiązek ciągłego przebywania przez klientów w kolejce osób oczekujących na wejście na wyciąg w rękawicach, maskach lub kominiarkach. Zalecenie nie ściągania gogli narciarskich.
7. Rekomendacja wydłużenia godzin działania ośrodków, celem zmniejszenia tłoków na stokach.
8. Zaleca się umieszczenie na terenie ośrodka stacji dezynfekujących z płynem do dezynfekcji rąk dostępnych dla narciarzy.

• Przystanki dla autobusów – 1 dezynfektor na każdy przystanek.
• Alejki, ciągi komunikacyjne – 1 dezynfektor na każdy odcinek 50 m drogi.
• Wejścia do stacji wyciągów – min. 2 dezynfektory przed wejściem do stacji.

9. Rekomendowane umożliwienie zakupu biletów bezobsługowo, tj. poprzez platformy online lub w biletomatach.
10. Rekomendowane umożliwienie płatności bezgotówkowych we wszystkich punktach usługowych, kasach biletowych, sklepach na terenie ośrodka.
11. Stała informacja i instrukcja dla gości zawierająca podstawowe informacje dotyczące postępowania i ochrony osobistej zgodnej z wytycznymi wydanymi przez Główny Inspektorat Sanitarny.
12. Umieszczenie czytelnej instrukcji dezynfekcji rąk przy każdym dozowniku z płynem do dezynfekcji.
13. Umieszczenie na terenie ośrodka (w tym w pomieszczeniach sanitarnohigienicznych) plakatów informacyjnych wraz z instrukcjami dot. mycia rąk, zdejmowania i zakładania rękawiczek, zdejmowania i zakładania maseczki.
14. Zapewnienie sprzętu i środków oraz monitorowanie codziennych prac porządkowych, ze szczególnym uwzględnieniem dezynfekowania powierzchni dotykowych.
15. Codzienna dezynfekcja obiektu szczególnie wagonów, kanap kolejek, poręczy.
16. Bieżące dezynfekowanie toalet, wind, blatów, klamek, poręczy, uchwytów, kołowrotków, biletomatów oraz innych, często dotykanych powierzchni.
17. Cały personel ośrodka jest wyposażony i przestrzega używania maseczki, przyłbic, rękawiczek.
18. W miarę możliwości systematyczne wietrzenie wszystkich pomieszczeń powierzchni wspólnych, w wyznaczonych zakresach czasowych.
19. Obowiązek stosowania przez dostawców towarów i usług dla ośrodków środków ochrony osobistej zgodnie z aktualnymi przepisami prawa.
20. Przygotowanie procedury postępowania na wypadek wystąpienia sytuacji podejrzenia zakażenia i skuteczne poinstruowanie pracowników.
21. Wyposażenie pracowników w środki dezynfekujące, niezbędne do ochrony osobistej podczas wykonywania czynności służbowych.
22. Przeprowadzanie szkoleń z zastosowanych procedur sanitarnych dla wszystkich pracowników oraz broszur informacyjnych.
23. Udostępnienie stacji dezynfekujących oraz środków do dezynfekcji na wszystkich zapleczach oraz pomieszczeniach socjalnych.

ZPP rekomenduje wdrożenie dla ośrodków narciarskich, analogicznych procedur postępowania w przypadku podejrzenia zakażenia SARS-CoV-2 u pracownika/ gościa /klienta jak dla pozostałych branż.

Zapewnienie bezpieczeństwa pracownikom/obsłudze

1. Ustalenie zadań i procesów, które zwykle wymagają ścisłej interakcji i określenie sposobów ich modyfikacji, aby zwiększyć fizyczne odległości między pracownikami i zachować bezpieczeństwo pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
2. Podzielenie ośrodka na strefy np. kolorystyczne w celu zwiększenia bezpieczeństwa pracowników przebywających w danym momencie na terenie ośrodka, stosownie do możliwości, by wykluczyć prawdopodobieństwo styczności pracowników z różnych stref.
3. Zmniejszenie liczby pracowników korzystających w tym samym czasie ze wspólnych obszarów. W pomieszczeniach tych zaleca się, aby liczba osób w nich przebywających w tym samym czasie umożliwiała zachowanie dystansu społecznego.
4. Wyposażenie obsługi ośrodka w środki ochrony indywidualnej w tym, maski, kominiarki lub przyłbice ochronne, rękawiczki oraz środki do dezynfekcji rąk.

Zalecenia dla pracowników:

1. Przed rozpoczęciem pracy, tuż po przyjściu do pracy obowiązkowo należy umyć ręce wodą z mydłem zgodnie z instrukcją znajdującą się przy umywalce.
2. Nosić osłonę nosa i ust, ewentualnie przyłbicę ochronną oraz rękawice podczas wykonywania obowiązków.
3. Przezroczyste osłony z tworzywa sztucznego muszą być umieszczone na ladach stanowisk kasowych.
4. Zachować bezpieczną odległość od rozmówcy i współpracowników.
5. Regularnie, często i dokładnie myć ręce wodą z mydłem zgodnie z instrukcją znajdującą się przy umywalce, do osuszania stosować wyłącznie ręczniki jednorazowe i dezynfekować osuszone dłonie środkiem na bazie alkoholu (min. 60%).
6. Podczas kaszlu i kichania zakrywać usta i nos zgiętym łokciem lub chusteczką – jak najszybciej wyrzucić chusteczkę do zamkniętego pojemnika na odpady i umyć ręce.
7. Starać się nie dotykać dłońmi okolic twarzy, zwłaszcza ust, nosa i oczu.
8. Dołożyć wszelkich starań, aby stanowiska pracy były czyste i higieniczne. Należy pamiętać o częstej dezynfekcji powierzchni dotykowych jak klamki, słuchawki telefonu, przyciski urządzeń czy biurka.
9. Unikać dojazdów do pracy środkami komunikacji publicznej, jeżeli istnieje taka możliwość.
10. Zapewnienie, w miarę możliwości, wietrzenia pomieszczeń.
11. Ograniczenie korzystania przez pracowników z przestrzeni wspólnych, w tym: wprowadzenie różnych godzin przerw, zmniejszenie liczby pracowników korzystających ze wspólnych obszarów w danym czasie (np. przez rozłożenie przerw na posiłki)
12. Szczególna troska o pracowników z grup bardziej narażonych na ciężki przebieg COVID-19 – jeśli to możliwe nieangażowanie w bezpośredni kontakt z klientem osób powyżej 60. roku życia  oraz przewlekle chorych.

Zapewnienie bezpieczeństwa na terenie ośrodka narciarskiego w punktach gastronomicznych

1. Ścisłe przestrzeganie wytycznych GIS dla gastronomii, szczególnie ścisła kontrola liczby osób wchodzących do lokalu (w tym wchodzących w celu skorzystania z toalet).

Ponadto:

2. Intensywne wietrzenie lokalu.
3. W miarę możliwości wydawanie posiłków i napojów w okienkach na zewnątrz punktu gastronomicznego.
4. Zwiększenie liczby miejsc siedzących na zewnątrz punktu gastronomicznego.

Zapewnienie bezpieczeństwa w wypożyczalniach sprzętu narciarskiego

1. Ścisłe przestrzeganie procedur analogicznych jak dla obiektów handlowych.

Ponadto:

2. Intensywne wietrzenie lokalu.
3. Każdorazowa dezynfekcja sprzętu mierzonego, lub zwracanego przez klientów.

Zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie zbiorowym i skibusach

Ścisłe przestrzeganie zasad obowiązujących w transporcie publicznym.

• Lodowiska

Zapewnienie bezpieczeństwa na terenie lodowiska

1. Prowadzenie lodowiska na zasadzie ślizgów o wyznaczonych godzinach, tak by pomiędzy każdymi ślizgami zapewnić minimum 20 minut przerwy.
2. Uczestnicy zakończonych ślizgów powinni opuścić obiekt przed wejściem uczestników kolejnego ślizgu.
3. Zapewnienie aby jednoczesna liczba osób korzystających z tafli lodowiska nie przekraczała 1 osoby na 9 metrów kwadratowych jego powierzchni.
4. Zachowanie minimalnej 1,5 metrowej odległości pomiędzy osobami stojącymi w kolejkach do lodowiska poprzez odpowiednie wytyczenie ścieżki kolejki dla osób oczekujących na wejście. Znaczące wydłużenie ścieżki aby nie doprowadzać do tłoczenia się klientów przy końcu kolejki oczekujących.
5. Obowiązek noszenia maseczek przez użytkowników poza obszarem tafli lodowiska.
6. Rekomendowane umożliwienie zakupu biletów bezobsługowo, tj. poprzez platformy online lub w biletomatach.
7. Rekomendowane umożliwienie płatności bezgotówkowych we wszystkich punktach usługowych, kasach biletowych, sklepach na terenie lodowiska.
8. Stała informacja i instrukcja dla gości zawierająca podstawowe informacje dotyczące postępowania i ochrony osobistej zgodnej z wytycznymi wydanymi przez Główny Inspektorat Sanitarny.
9. Zaleca się umieszczenie na terenie obiektów stacji dezynfekujących z płynem do dezynfekcji rąk dostępnych dla użytkowników lodowiska.
10. Umieszczenie czytelnej instrukcji dezynfekcji rąk przy każdym dozowniku z płynem do dezynfekcji.
11. Umieszczenie na terenie lodowiska (w tym w pomieszczeniach sanitarnohigienicznych) plakatów informacyjnych wraz z instrukcjami dot. mycia rąk, zdejmowania i zakładania rękawiczek, zdejmowania i zakładania maseczki.
12. Zapewnienie sprzętu i środków oraz monitorowanie codziennych prac porządkowych, ze szczególnym uwzględnieniem dezynfekowania powierzchni dotykowych.
13. Bieżące dezynfekowanie toalet, blatów, klamek, poręczy, uchwytów, kołowrotków, biletomatów oraz innych, często dotykanych powierzchni.
14. Cały personel ośrodka jest wyposażony i przestrzega używania maseczki, przyłbic, rękawiczek.
15. W miarę możliwości systematyczne wietrzenie wszystkich pomieszczeń powierzchni wspólnych, w wyznaczonych zakresach czasowych.
16. Obowiązek stosowania przez dostawców towarów i usług dla środków ochrony osobistej zgodnie z aktualnymi przepisami prawa.
17. Przygotowanie procedury postępowania na wypadek wystąpienia sytuacji podejrzenia zakażenia i skuteczne poinstruowanie pracowników.
18. Wyposażenie pracowników w środki dezynfekujące, niezbędne do ochrony osobistej podczas wykonywania czynności służbowych.
19. Przeprowadzanie szkoleń z zastosowanych procedur sanitarnych dla wszystkich pracowników oraz broszur informacyjnych.
20. Udostępnienie stacji dezynfekujących oraz środków do dezynfekcji na wszystkich zapleczach oraz pomieszczeniach socjalnych.

ZPP rekomenduje wdrożenie dla lodowisk, analogicznych procedur postępowania w przypadku podejrzenia zakażenia SARS-CoV-2 u pracownika/ gościa /klienta jak dla pozostałych branż.

Procedury zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom/obsłudze oraz zalecenia dla pracowników, zalecenia w punktach gastronomicznych oraz wypożyczalniach sprzętu analogiczne jak dla ośrodków narciarskich.

 

Zobacz: 23.11.2020 Wytyczne w zakresie zapobiegania i ograniczenia pandemii w sektorze sportów i rekreacji zimowej

 

Fot. derwiki /pixabay.com