Ustawa z dnia 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego oraz niektórych innych ustaw, podpisana 27 maja, weszła w życie 26 czerwca

 

Polityk odpowiedzialny za ustawę: Jan Ardanowski

Ministerstwo: Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Opis ustawy:

Nowelizacja przepisów zmniejszająca restrykcje w obrocie ziemią rolną, które zostały wprowadzone w 2016 roku.

Plusy: 

+ Zwiększenie areału rolnego, który może być kupiony przez osobę niebędącą rolnikiem z 0,3 hektara do 1 hektara.

+ Odejście od wymogu posiadania statusu rolnika w przypadku nabywania nieruchomości rolnych w toku postępowania egzekucyjnego i upadłościowego. Możliwość brania udziału w licytacjach jedynie rolników z gminy, w której znajduje się nieruchomość lub sąsiedniej.

+ Skrócenie z 10 do 5 lat okresu w którym nabywca nieruchomości rolnej musi prowadzić gospodarstwo.

+ Rozszerzenie kręgu osób, na rzecz których będzie można zbyć nieruchomość rolną – o pasierbów i rodzeństwo rodziców.

Minusy: 

– Jest to jedynie drobna poprawa bardzo złej regulacji. W dalszym ciągu obowiązujące przepisy są dużo gorsze od stanu poprzedniego, sprzed zmian w 2016 roku. 

– Dodatkowo część zapowiadanych ułatwień np. całkowite uwolnienie nieruchomości rolnych na terenach miejskich nie znalazła się w ustawie, gdyż zostały z niej wyrzucone na etapie prac w Sejmie.

Zapraszamy do odwiedzenia naszego portalu Plusy Ujemne 

 

Fot. pcdazero / pixabay.com

Warszawa, 27 czerwca 2019 r.

 

STANOWISKO ZWIĄZKU PRZEDSIĘBIORCÓW I PRACODAWCÓW WS. PROJEKTU USTAWY
O ZMIANIE NIEKTÓRYCH USTAW W CELU PRZECIWDZIAŁANIA LICHWIE

 

25 czerwca na stronie internetowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów pojawiła się informacja, że Rada Ministrów, na wniosek ministra sprawiedliwości, dokonała „reasumpcji” decyzji podjętej tydzień wcześniej, dotyczącej projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania lichwie. W drodze wspomnianej reasumpcji zmieniono jeden z kluczowych przepisów projektu, określający maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców uważa taki tryb procedowania za skandaliczny i – jeżeli uznajemy, że obowiązują w Polsce jakiekolwiek reguły dobrej wiary w prowadzeniu konsultacji społecznych, a także jeśli aktualne pozostają ideały przyświecające takim projektom rządu, jak konstytucja dla biznesu – niemożliwy do zaakceptowania.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do samego trybu przyjęcia zmian. Podstawą dla ponownego rozpatrzenia dokumentu rządowego przez Radę Ministrów (reasumpcji) jest §94 regulaminu pracy Rady Ministrów. Tryb reasumpcyjny był już wykorzystywany w przeszłości, jednak wydaje się, że nigdy nie skorzystano z niego w celu wprowadzenia do przyjętego już projektu ustawy tak daleko idących zmian. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców niejednokrotnie już odnosił się krytycznie do przypadków, w których bardzo istotne zmiany wprowadzane zostały do projektów aktów prawnych na etapach następujących po konsultacjach społecznych. Wychodząc z założenia, że celem tychże konsultacji jest wypracowanie możliwie najdoskonalszego i względnie zadowalającego projektu ustawy, racjonalne jest ewentualne wprowadzanie do treści aktu zmian odpowiadających zgłoszonym w toku tychże konsultacji uwagom. W omawianym przypadku przez wiele miesięcy konsultowano z partnerami społecznymi m.in. kwestię obniżenia górnego limitu pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego z 55 proc. do 45 proc. Przeglądając wszystkie stanowiska zgłoszone w toku procesu legislacyjnego, trudno jest znaleźć choć jedno, które nie odnosiłoby się do tego zagadnienia. Po procesie konsultacji, a także po przyjęciu projektu ustawy przez Radę Ministrów, w drodze reasumpcji zdecydowano się obniżyć ten limit do zaledwie 20 proc. Innymi słowy – po trwającej rok poważnej, merytorycznej dyskusji o obniżeniu limitu o 10 punktów procentowych, w toku której zgłoszono wiele alarmujących uwag (o których mowa będzie w dalszej części stanowiska), projektodawca postanowił nie tylko te krytyczne uwagi zignorować, lecz obniżyć limit ponad trzykrotnie bardziej. Jest to schemat postępowania, którego nie możemy zaakceptować – szczególnie w tak istotnych dla całego sektora gospodarki sprawach.

Całkowicie osobną kwestią jest merytoryczna ocena wprowadzonej do treści projektu poprawki. Limit pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego wprowadzono w 2016 roku i ustanowiono go na poziomie łącznie 55 proc. (25 proc. kosztów zależnych od całkowitej kwoty kredytu i 30 proc. kosztów zależnych od okresu spłaty). Sam projektodawca w Ocenie Skutków Regulacji do przyjętego przez Radę Ministrów projektu ustawy stwierdził, że zmiana ta wpłynęła na zmniejszenie rentowności sektora pożyczek pozabankowych z 15 proc. do zaledwie 3 proc. Już w tej chwili sytuacja jest zatem zła, lecz pełne rezultaty regulacji z 2016 roku firmy z sektora odczują dopiero w 2020 roku, ponieważ w tym momencie dużą część ich portfeli stanowią wciąż pożyczki udzielone jeszcze na „starych” zasadach. Nie jest jednak trudno zauważyć, że konsekwencją obniżania limitu musi być dalsze ograniczanie rentowności sektora, a w rezultacie jego faktyczna likwidacja. Zwracano na to uwagę w niemal wszystkich stanowiskach zgłoszonych w toku konsultacji społecznych – a trzeba zaznaczyć, że na tamtym etapie projekt zakładał obniżenie limitu do 45 proc. Skoro zatem eksperci tak wielu organizacji biorących udział w konsultacjach społecznych, dostrzegali w obniżeniu limitu o 10 pp. ryzyko likwidacji sektora pożyczek pozabankowych, to obniżenie tegoż limitu o 35 pp. staje się w zasadzie równoznaczne z eliminacją legalnie działających w tej branży podmiotów.

Warto zaznaczyć, że już w 2016 roku Ministerstwo Sprawiedliwości proponowało obniżenie pozaodsetkowych kosztów do poziomu 20 proc. Wówczas jednak postulat ten został masowo skrytykowany nie tyle przez organizacje pozarządowe i organizacje pracodawców, lecz przez inne resorty oraz podmioty publiczne. Ministerstwo Finansów zwróciło uwagę, że propozycja ta nie zawierała rzetelnej i kompleksowej analizy finansowo-ekonomicznej rynku finansowego, a także nie przedstawiała szerszej oceny skutków regulacji (dokładnie te same zarzuty można powtórzyć w odniesieniu do aktualnie procedowanego projektu). Resort zwracał dodatkowo uwagę na ryzyko rozwoju szarej strefy i ograniczenia udzielania pożyczek niskokwotowych. Analogiczne zarzuty zgłosiło ówczesne Ministerstwo Rozwoju, a także Komisja Nadzoru Finansowego (podnosząca przede wszystkim, że takie ograniczenie maksymalnych kosztów kredytu doprowadziłoby do trudności w zaciągnięciu kredytu przez klientów o niskiej zdolności), Rzecznik Finansowy, czy Narodowy Bank Polski.

Doświadczenia innych państw pokazują, że wprowadzanie limitów kosztów wzmacnia szarą strefę i -wbrew nazwie projektu – faktyczną lichwę. Wprowadzenie takich regulacji na Słowacji doprowadziło do zniknięcia z rynku 85 proc. podmiotów legalnie działających na rynku pożyczek pozabankowych. Rozkwitła natomiast działalność w szarej strefie – przestępcy wykorzystywali kłopoty finansowe konsumentów i pożyczali im pieniądze na bardzo wysoki procent.

Wprowadzenie omawianej regulacji już w poprzednim kształcie rodziło ogromne ryzyko – obniżenie jeszcze limitu maksymalnych kosztów pozaodsetkowych doprowadza do adekwatnej tych ryzyk intensyfikacji. Abstrahując zatem od skandalicznego trybu przyjęcia zmian, wprowadzenie limitu w wysokości takiej, jak przewiduje to przyjęty przez Radę Ministrów w drodze reasumpcji projekt, doprowadzi do faktycznego zlikwidowania legalnego rynku pożyczek pozabankowych, rozwoju szarej strefy i wzrostu rzeczywistej lichwy. Wbrew argumentom wykorzystywanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości, rynek pożyczek pozabankowych jest dokładnie uregulowany (m.in. rejestr instytucji pożyczkowych przy KNF, obowiązek jasnego informowania o RRSO w reklamach pożyczek, konieczność zwrotu wszelkich opłat pobranych od klienta w przypadku niezawarcia umowy o kredyt, a także szereg innych szczegółowych regulacji zawartych w ustawie o kredycie konsumenckim, ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym, czy ustawie o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym), a prawa klientów firm pożyczkowych są respektowane i dobrze zabezpieczone. Spośród 18 tysięcy spraw, w których w 2017 roku klienci prosili Rzecznika Finansowego o interwencję, zaledwie 279 dotyczyło instytucji pożyczkowych (dla porównania – spraw związanych z bankami było ponad 3600).

Likwidacja legalnego rynku pożyczek pozabankowych doprowadzi do finansowego wykluczenia ok. 1 mln klientów korzystających z produktów firm działających w tej branży. Jednocześnie, aż 69 proc. klientów firm pożyczkowych twierdzi, że w przypadku braku możliwości uzyskania środków finansowych w ten sposób, szukać będzie innych źródeł finansowania. Dane te świadczą jednoznacznie o tym, że zniszczenie legalnego rynku doprowadzi do:

• upadku szeregu firm działających w branży, a w konsekwencji również likwidacji wielu miejsc pracy,
• dynamicznego rozwoju szarej strefy – pożyczek na prawdziwie lichwiarski procent zaczną udzielać grupy przestępcze, których w naturalny sposób nie obowiązują żadne prawne restrykcje,
• finansowego wykluczenia miliona Polaków, ewentualnie zmuszenia ich do szukania źródeł finansowania w szarej strefie.

Reasumując, omawiany projekt ustawy jest w zakresie obniżenia limitu pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego projektem fatalnym, a tryb „reasumpcji”, w ramach którego dokonano zmiany wysokości tegoż limitu, jest niemożliwy do zaakceptowania. Ministerstwo Sprawiedliwości, deklarując walkę z lichwą, wprowadza regulacje które doprowadzą do rozwoju szarej strefy pożyczek i likwidacji legalnego rynku. Apelujemy do rządu o pogłębioną refleksję i wycofanie się z tej szkodliwej regulacji.

Warszawa, 26 czerwca 2019 r. 

 

Miło nam poinformować, że Robert Gwiazdowski został powołany do Rady Nadzorczej ZPP i wybrany jej Przewodniczącym. 

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców

 

 

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, weszła w życie 14 czerwca 2019 roku

 

Polityk odpowiedzialny za ustawę: Elżbieta Rafalska

Ministerstwo: Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej

Opis ustawy:

Ustawa jest wykonaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Kończy ona z profilowaniem bezrobotnych na trzy grupy przez urzędy pracy. Pierwszą grupą byli bezrobotni aktywni i samodzielni, drugą bezrobotni samodzielni, ale wymagający większego wsparcia np. aktywizacji zawodowej. Trzecią grupę stanowiły osoby trwale bezrobotne, zagrożone wykluczeniem społecznym.

Plusy: 

+ Urząd dalej będzie stosował wobec bezrobotnego indywidualne podejście, lecz nie będzie musiał koniecznie przyporządkowywać go do pewnej grupy.

+ Większa elastyczność powinna ułatwić pośrednictwo pracy. Pracodawcy zwiększą swoje szanse na znalezienie odpowiedniego kandydata do pracy a bezrobotni szybciej wrócą na rynek 

Minusy: 

– Nie skorzystano przy okazji dostosowania się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z szerszej reformy urzędów pracy, które w erze rekordowo niskie bezrobocia stają się w tej formie anachronizmem.

Zapraszamy do odwiedzenia naszego portalu Plusy Ujemne 

 

Fot. rawpixel / pixabay.com

Warszawa, 14 czerwca 2016 r. 

 

Martyna Wojciechowska Osobą Wysokiej Reputacji

Premium Brand 2019

 

Za nami 14. edycja badania reputacji osób, marek, firm i miast „Premium Brand”.  Statuetka w kategorii Osoba Wysokiej Reputacji Premium Brand 2019 trafiła w ręce Martyny Wojciechowskiej. Wyróżniono również 14 marek i firm oraz Wrocław – laureata Miasta Wysokiej Reputacji Premium Brand 2019. Wyniki badania zaprezentowano podczas uroczystej gali 13 czerwca br. w centrum biznesowym Mała Warszawa.

Premium Brand 2019 – marki wysokiej reputacji

 

Badanie reputacji Premium Brand już od 14 lat mierzy poziom reputacji marek i firm w oparciu o opinie ponad 10 000 respondentów. W tegorocznej edycji po raz piąty zbadano reputację osób o ogólnopolskiej rozpoznawalności: wybitnych działaczy, osobistości kultury, dziennikarzy i sportowców. Prestiżowy tytuł Osoby Wysokiej Reputacji Premium Brand 2019 otrzymała Martyna Wojciechowska, dziennikarka, podróżniczka i pisarka. Dotychczas wyróżnienia w tej kategorii odebrali m.in. Ewa Błaszczyk (2018) i Jurek Owsiak (2017).

Respondenci biorący udział w badaniu w ocenie kierowali się poziomem zaufania społecznego, zaangażowania, działalności publicznej oraz wiarygodności wytypowanych osób. Odpowiadali również na pytanie o ich wizerunek medialny, biorąc pod uwagę dominujący rodzaj treści – pozytywne i negatywne. Na podstawie udzielonych odpowiedzi został utworzony wskaźnik reputacji Premium Brand, przyjmujący wartości od 0 do 100.  
                                                                                                                                                       

Marki i Firmy Wysokiej Reputacji Premium Brand 2019

Drutex

Lotto

Apap

Naturalna woda mineralna Cisowianka

Europejski Fundusz Leasingowy

Goplana

Oranżada Hellena

Ibuprom

Inpost

Nestle Pure Life

Oponeo

Polpharma

RTV EURO AGD

Śliwka Nałęczowska

 

Podczas uroczystej gali Premium Brand 2019 uhonorowano także wyróżniające się marki i firmy, które według respondentów są najbardziej wiarygodne i cieszą się najwyższą reputacją. Oto lista laureatów w kategorii:

Marka lub Firma Wysokiej Reputacji Premium Brand 2019

Badanie reputacji zostało przeprowadzone wśród osób znających daną markę lub firmę, które oceniły: zaufanie do marki, referencje (lojalność wobec marki), atmosferę medialną towarzyszącą marce, zaangażowanie społeczne (CSR), wizerunek marki (firmy) jako pracodawcy. Próba liczyła prawie 10 000 polskich konsumentów w wieku od 15 lat wzwyż. W badaniu poddano analizie reputację ponad 250 marek i firm w 25 kategoriach produktów i usług.

Autorką metodologii badania reputacji Premium Brand jest prof. Dominika Maison, ekspert w dziedzinie badań rynkowych i społecznych. Badanie zostało przeprowadzone przez Maison&Partners na ogólnopolskim panelu badawczym Ariadna.

Organizatorem projektu jest Fundacja na rzecz reputacji marki „Premium Brand”. Oprócz regularnego pomiaru reputacji marek i firm obecnych na polskim rynku, Fundacja wspiera ideę budowania reputacji marki oraz koncepcję traktowania reputacji, jako jednego z kluczowych elementów przewagi konkurencyjnej w biznesie.

Partnerem merytorycznym tegorocznej edycji badania Premium Brand jest agencja informacyjna PRESS-SERVICE Monitoring Mediów, lider w dziedzinie kompleksowego monitoringu Internetu, social media, prasy, radia i telewizji. Specjalnością PRESS-SERVICE Monitoring Mediów są audyty medialne oraz wielopoziomowe raporty medialne, niezbędne w profesjonalnym zarządzaniu wizerunkiem.

Projekt wspierają:

Dodatkowych informacji udziela:

Agnieszka Rudek
Kolterman Media Communications
kom. 510 081 203
a.rudek@kolterman.pl

Warszawa, 5 czerwca 2019 r. 

 

Agenda Polska: Tak powinna działać administracja przyjazna Polakom

 

Agenda Polska, projekt Związku Przedsiębiorców i Pracodawców oraz Warsaw Enterprise Institute, prezentuje rozwiązania systemowej naprawy funkcjonowania państwa. Kluczowym postulatem najnowszego raportu jest wzrost jakości usługowej państwa. Zarządzanego jak sprawne przedsiębiorstwo z czytelnym zakresem praw i obowiązków oraz przejrzystymi i racjonalnymi procedurami wobec obywateli.

Państwo usługowe to organizm instytucji publicznych oferujących obywatelom szeroki zakres łatwo dostępnych i efektywnych usług. Nie zastępuje ono prywatnych podmiotów, ale tworzy krwiobieg gospodarki. Jego główną funkcją jest zapewnienie infrastruktury niezbędnej do rozwoju oraz aktywności zawodowej i społecznej.

Państwo z wysokiej jakości usługami nie musi rozwijać transferów pieniężnych, aby zmniejszać nierówności społeczne czy ekonomiczne. To alternatywa dla państwa z rozbudowanymi transferami socjalnymi i politycznym rozdawnictwem. Rząd nie musi prowadzić redystrybucji dochodu w postaci działalności socjalnej, bo nierówności ekonomiczne są niwelowane przez redystrybucję usługową.

Niestety w Polsce przykładem źle pojętej funkcji państwa jest historia rozwoju wolności gospodarczej. Rosnąca liczba zmian prawnych próbujących okiełznać przedsiębiorczość przekłada się na coraz większą liczbą przepisów z zakazami, nakazami, pozwoleniami i kontrolami.

Autorzy raportu proponują zmianę organizacyjną państwa na takie, które zapewni poczucie sprawstwa, bezpieczeństwa, podmiotowości obywatelskiej. Takie państwo wspiera i ułatwia życie, zaspokaja potrzeby obywateli, w tym stabilność, bezpieczeństwo, możliwości rozwoju.

WEI oraz ZPP postulują rozwój państwa usługowego rozumianego jako sprawny menadżer, który wysłuchuje głosów obywateli i proponuje im rozwiązania.

Rekomendacje:

• kompleksowe wdrożenie e-administracji;
• powszechna cyfryzacja, niezbędna do odbiurokratyzowania gospodarki oraz do zapewnienia równego dostępu do świadczeń oferowanych przez instytucje publiczne;
• brak nadmiernych regulacji, poszanowanie równych praw obywateli, prawa do wolności;
• gwarancja stabilność i przejrzystość przepisów, prawo do sądu i dążenie do udzielenia obywatelowi pomocy w przestrzeganiu prawa;
• gwarancja równości dostępu do usług i informacji przez obywateli;
• gwarancja swobody wyboru, rozwoju własnego i działalności gospodarczej;
• ochrona obywateli, gwarancja bezpieczeństwa od przestępstw i wojny, ale też zapewnienie ochrony informacji;
• efektywna komunikacja z obywatelami, w tym informowanie o planach
  i działaniach, transparentność;
• usługowe państwo korzysta z porad ekspertów dziedzinowych, prowadzi konsultacje społeczne ustaw, współpracuje z organizacjami pozarządowymi.

Pełny raport jest dostępny do pobrania tutaj.  

******

Raport powstał w ramach projektu „Agenda Polska”, wspólnego przedsięwzięcia Warsaw Enterprise Institute oraz Związku Przedsiębiorców i Pracodawców, którego celem jest przygotowywanie strategii rozwoju Polski, rozwiązań systemowych i punktowej naprawy prawa.

Dotychczas w ramach serii ukazały się następujące publikacje:

Strategia konkurencji prawno-instytucjonalnej Polski

Strategia Bezpieczeństwa Polski

Zakres koncepcyjny nowego systemu podatkowego w zakresie podatków bezpośrednich i pośrednich. Płaca + Podatki –

Wymierna sprawiedliwość. Projekt reformy sądownictwa

Szkoła dla życia. Kto zapłaci za nasze emerytury?

Emerytura obywatelska. Bezpieczna starość, wyższe płace

50 milionów mieszkańców Polski. Konkretne działania, a nie tylko marzenia

Polityka społeczna. Wspieramy ludzi, nie kryzysy 

Projekt Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej 

 

Fot. rawpixel/pixabay.com

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2019 r. o Narodowej Strategii Onkologicznej – podpisana 20 maja 2019 r, wejdzie
w życie 6 czerwca 2019 roku

 

Polityk odpowiedzialny za ustawę: Łukasz Szumowski

Ministerstwo: Zdrowia

Opis ustawy:

Ustawa tworzy ramy prawne dla utworzenia i realizacji Narodowej Strategii Onkologicznej, czyli wieloletniego programu (na lata 2020-2030) obejmującego działania z zakresu profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych.

Plusy: 

+ Ustawa honoruje środowisko onkologiczne, poprzez rozbudowane kompetencje zespołu ds. strategii. Zespół może sprawić, że podzielone dziś środowisko onkologów uda się choć w części zjednoczyć dla wyższego celu.

+ Ustawa jest wielowymiarowa. Wskazanie na promocje profilaktyki i zdrowego trybu życia. Włączenie działań w tych fazach walki z chorobami nowotworowymi będzie miało wymierny skutek pozytywny dla poprawy wskaźników zachorowalności.

Minusy: 

– Brak informacji o dodatkowych nakładach finansowych i harmonogramu działań. Mają się one pojawić dopiero pod koniec listopada. Na razie dokument ma przede wszystkim wymiar “medialny” w mniejszym stopniu praktyczny.

Ocena konsultowana z Agnieszką Szparą. (Forum Zdrowia Publicznego) 

Zapraszamy do odwiedzenia naszego portalu Plusy Ujemne 

 

Fot. marijana1 / pixabay.com

Warszawa, 5 czerwca 2019 r.

 

Przedsiębiorcy chcą dobrze rządzonej Polski

5 czerwca ruszyła kampania społeczna Polska Dobrze Rządzona. To kolejna akcja Związku Przedsiębiorców i Pracodawców, w ramach której podnoszone są postulaty poprawienia relacji urzędników z obywatelami i przedsiębiorcami oraz zwiększenia efektywności działań administracji.

Podstawowym problemem dla wielu obywateli i firm w relacjach z urzędnikami jest nierówność. Od samego początku administracja stoi ponad jednostką. Relacje organów administracji z obywatelami są z natury nierówne – urzędnicy dysponują pewnym zakresem władztwa. Restrykcyjny formalizm i brak otwartości na udział podmiotów społecznych w rządzeniu czy stanowieniu prawa powoduje dodatkowo, że poziom zaufania obywateli do państwa maleje. Problem intensyfikuje się, jeśli urzędnicy lekceważą głos społeczeństwa przy tworzeniu lub wdrażaniu regulacji. Efekt? Ustawy, które trzeba wielokrotnie nowelizować, luki w przepisach, niezgodne z wyrokami sądów decyzje. Na szarym końcu stoi obywatel, który nie ma żadnej gwarancji, że rzeczywistość prawna, w której funkcjonuje nie zmieni się diametralnie w mgnieniu oka. Czy za dwa miesiące w poniedziałek będzie święto państwowe? Czy sklep, który prowadzę, może być otwarty dlatego, że obsługuje przesyłki kurierskie? Może się wydawać, że są to rzeczy błahe i nie dotykają większości społeczeństwa w istotny sposób, jednak sumarycznie błędne praktyki składają się na ogromne problemy w funkcjonowaniu polskiej administracji.

Jak wiadomo, krytykiem może być każdy, a zaproponowanie własnych rozwiązań jest nieco trudniejsze. Jednak to właśnie tego zadania podejmuje się Związek Przedsiębiorców i Pracodawców. Ruszająca w czerwcu kampania Polska Dobrze Rządzona będzie jednocześnie platformą do dyskusji o pozytywnych praktykach administracyjnych, źródłem wiedzy oraz informacji o sprawnym zarządzaniu dobrem publicznym, jak i przestrzenią rzetelnej refleksji nad działaniem państwa. Bazą dla kampanii jest koncepcja Dobrego Rządzenia, która koncentruje się na otwartości władzy na głos społeczeństwa. Oznacza to prowadzenie szerokich konsultacji na etapie zarówno planowania decyzji o sposobie rozwiązania danego problemu, jak i podczas realizacji poszczególnych pomysłów. Podstawowym celem Dobrego Rządzenia jest efektywność, przejawiająca się w planowaniu skutków uchwalenia nowego prawa, dążeniu do kompromisu wszystkich zainteresowanych, tak by możliwie maksymalnie zaspokoić ich potrzeby i w ten sposób uniknąć sytuacji łamania prawa czy unikania jego wykonywania.

Za pomocą kampanii prowadzonej głównie poprzez Twittera oraz stronę Polska Dobrze Rządzona ZPP chce doprowadzić do merytorycznej dyskusji nad stanem polskiej administracji.

– Jesteśmy przedsiębiorcami, więc zależy nam na rozwoju państwa i jego gospodarki. Więcej osiągniemy współpracując z administracją, a nie siłując się z nią. Dlatego też chcemy, aby proces legislacyjny był przejrzysty i rzetelny, a urzędnicy brali pod uwagę nasze propozycje i uwagi. Jeśli celem ustawodawstwa ma być tworzenie dobrego prawa, to ktoś musi poważnie podchodzić zarówno do zbierania stanowisk, jak i do ich analizowania. Pozwoli to na zbudowanie zaufania do państwa, co jest niezbędne, jeśli chcemy by przedsiębiorczość w naszym kraju rozwijała się dynamicznie. W Polsce od lat jej potencjał wciąż jest blokowany przez rządzących, którzy często najpierw uchwalają, co chcą, nie biorąc w ogóle pod uwagę opinii partnerów społecznych, a potem jeszcze realizują to w opaczny sposób. –  mówi Cezary Kaźmierczak, prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców.

Mając na uwadze rzetelność oceny działań państwa, na stronie kampanii będzie można przeczytać o przykładach Dobrego Rządzenia. Poszczególne polityki i rozwiązania będą analizowane pod kątem ich zgodności z tą koncepcją. Ponadto w sekcji Legislacyjna Ruletka gromadzone będą absurdalne lub zaskakujące przykłady prawa uchwalanego przez polskich parlamentarzystów.

 

Fot. ZPP

Ustawa z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz niektórych innych ustaw, weszła w życie 31 maja 2019 r.

 

Polityk odpowiedzialny za ustawę: Marek Zagórski

Ministerstwo: Cyfryzacji

Opis ustawy:

Nowelizacja procedury administracyjnej, która ma wdrożyć do sądów administracyjnych większą ilość rozwiązań teleinformatycznych. 

Plusy: 

+ Sądy administracjne będą mogły prowadzić akta sprawy w formie elektronicznej.

+ Strony będą mogły kontaktować się z sądem na drodze elektronicznej.

+ Zmiany powinny wpłynąć na przyspieszenie pracy sądu i optymizacje kosztów (oszczędności na papierze).

Zapraszamy do odwiedzenia naszego portalu Plusy Ujemne 

Warszawa, 3 czerwca 2019 r. 

 

KOMUNIKAT ZWIĄZKU PRZEDSIĘBIORCÓW I PRACODAWCÓW DOT. NIEPOKOJĄCYCH ZMIAN ZAWARTYCH W PROJEKCIE ZMIANY KODEKSU KARNEGO ORAZ PROJEKCIE ZMIANY USTAWY
O KSZTAŁTOWANIU USTROJU ROLNEGO

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców chciałby zwrócić uwagę na dwie niepokojące zmiany prawne zawarte w projektach ustaw nowelizujących, odpowiednio, kodeks karny, oraz ustawę o kształtowaniu ustroju rolnego.

W zakresie pierwszego (projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, druk sejmowy nr 3451) , zauważyć można niezrozumiałe rozszerzenie katalogu osób pełniących funkcję publiczną na zupełnie nowe, nieujęte w nim wcześniej grupy. Zgodnie z dotychczasowym brzmienie art. 115 par. 19 osobą pełniącą funkcję publiczną jest:

– funkcjonariusz publiczny,

– członek organu samorządowego,

– osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, chyba że wykonuje wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba, której uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą Rzeczpospolitą Polską umowę międzynarodową.

Tymczasem, zgodnie z projektowanym brzmieniem przepisu, osobą pełniącą funkcję publiczną ma być:

– funkcjonariusz publiczny,

– członek organu samorządowego,

– osoba zatrudniona w krajowej lub zagranicznej jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, a także w organizacji międzynarodowej, której członkiem jest Rzeczpospolita Polska, chyba że wykonuje ona wyłącznie czynności usługowe,

– członek zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, prezes, dyrektor lub jego zastępca, prokurent, główny księgowy lub skarbnik w przedsiębiorstwie państwowym; spółce handlowej z udziałem Skarbu Państwa, samorządu terytorialnego lub państwowej osoby prawnej; spółdzielni; innej organizacji krajowej,

– inna osoba, której uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą Rzeczpospolitą Polską umowę międzynarodową.

Wątpliwości dotyczą rozszerzenia katalogu o osoby pełniące określone funkcje w „organizacji krajowej”. Trzeba podkreślić, że kodeks karny nie zawiera definicji pojęcia „organizacji krajowej”, mimo że posługuje się tym pojęciem w art. 230 par. 1 sankcjonującym przestępstwo płatnej protekcji biernej. Według jednak dominującej linii interpretacyjnej, wydaje się, że za organizację krajową uznać można dowolną zorganizowaną strukturę o zasięgu ogólnokrajowym. Trudno znaleźć uzasadnienie dla traktowania np. skarbnika, czy nawet prezesa takiej organizacji, która nie dysponuje pieniędzmi publicznymi, jako osoby pełniącą funkcję publiczną. Taka kwalifikacja nie jest bowiem pozbawiona konsekwencji prawnych i ma swoje określone skutki na gruncie przestępstw takich jak łapownictwo, czy przekupstwo. Do tej pory jako osoby pełniące funkcję publiczną traktowane były osoby działające wewnątrz sektora publicznego, tak odmienne potraktowanie tej materii przez projektodawcę w ramach omawianego projektu narusza rozgraniczenie między tymże sektorem publicznym, a sektorem pozarządowym, i wydaje się być zupełnie nieuzasadnione.

W projekcie nowelizacji ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego zaś, pojawiła się propozycja wprowadzenia nowego art. 4b, który przyznaje Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa nowe kompetencje. Chodzi mianowicie o możliwość nabywania na własność Skarbu Państwa nieruchomości rolnych „w celu poprawy struktury obszarowej gospodarstw rolnych”, a także nabywanie „odpłatnie albo nieodpłatnie”, na własność Skarbu Państwa, akcji i udziałów w spółkach prawa handlowego, jeżeli wymaga tego realizacja zadań wynikających z polityki państwa w zakresie wdrażania i stosowania instrumentów wsparcia rolnictwa, aktywnej polityki rolnej oraz rozwoju obszarów wiejskich. Krajowy Ośrodek mógłby z własnej inicjatywy obejmować i nabywać te udziały i akcje za zgodą ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, albo na wniosek tegoż ministra byłby do ich nabywania zobligowany.

Omawiany przepis wprowadza w istocie możliwość przejmowania przez KOWR spółek prawa handlowego, bez żadnych ograniczeń przedmiotowych (formalnie, z punktu widzenia celowości regulacji oczywiście w grę wchodziłyby tylko te związane z branżą rolno-spożywczą – jednak nie jest to wprost wyrażone). Jest to zatem możliwość swoistego wywłaszczenia (bez słusznego odszkodowania, ponieważ zakup odbywałby się po cenie rynkowej, z uwzględnieniem obciążeń – to budzi poważne wątpliwości co do zgodności przepisu z Konstytucją), a przesłanki uprawniające do niego są opisane w przepisie w sposób bardzo niejasny, stwarzając możliwość stosowania rozszerzających interpretacji.

Uważamy, że jest to bardzo niebezpieczne narządzie – będziemy monitorować, czy za jego pomocą nie próbuje się dokonywać przymusowych wywłaszczeń prywatnych przedsiębiorców.

 

Fot. Joergelman / pixabay.com