Warszawa, 4 sierpnia 2025 r.

Apel o realną konsolidację kompetencji w dziedzinie energetyki

 

Szanowny Panie Premierze,

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców oraz szerokie grono organizacji branżowych związanych z sektorem energetycznym z uznaniem przyjęły decyzję o utworzeniu Ministerstwa Energii, jako ośrodka łączącego kompetencje dotychczas rozdzielone pomiędzy kilka resortów. Zapewnienie bezpiecznej i taniej energii przedsiębiorstwom oraz gospodarstwom domowym jest jednym z kluczowych zadań stojących przed państwem w perspektywie najbliższych lat. Uważamy wobec tego, że potrzebny jest silny ośrodek decyzyjny decydujący o kluczowych kierunkach i parametrach polskiej transformacji energetycznej. Chcemy mieć jednego, konkretnego partnera do dyskusji o zagadnieniach bezpośrednio wpływających na konkurencyjność polskich firm i zasobność polskich rodzin. 

Poszczególne gałęzie energetyki, wobec wspólnych mianowników (rozwój sieci przesyłowych i dystrybucyjnych, dekarbonizacja ciepłownictwa, rynek mocy, usługi elastyczności i wiele innych obszarów), wymagają skoncentrowania kompetencji, aby zapewnić spójne, skoordynowane i kompleksowe podejście. W naszym przekonaniu konieczne jest zatem skupienie kluczowych działań i decyzji, obejmujących również obszar źródeł odnawialnych i magazynowania energii, w nowo powołanym resorcie energii. 

Zdajemy sobie sprawę, że pełna realizacja powyższego postulatu wiązałaby się z koniecznością nowelizacji ustawy o działach administracji rządowej. W tym kontekście apelujemy o rozważny i merytoryczny dialog wewnątrz Rady Ministrów, a także z Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej, aby w porozumieniu i konsensusie doprowadzić do utworzenia silnego ośrodka kompetencyjnego w obszarze energetyki, po latach bezproduktywnego rozdzielenia kompetencji pomiędzy wiele resortów.

Lista sygnatariuszy – Organizacje pracodawców i stowarzyszenia branżowe:

1. Izba Energetyki Przemysłowej i Odbiorców Energii
2. Izba Gospodarcza Biogazu i Biometanu
3. Izba Gospodarcza Ciepłownictwo Polskie
4. Ogólnopolska Federacja Małych i Średnich Przedsiębiorców
5. Polska Federacja Producentów Żywności
6. Polska Organizacja Rozwoju Technologii Pomp Ciepła PORT PC
7. Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej
8. Polskie Stowarzyszenie Fotowoltaiki
9. Stowarzyszenie Energii Odnawialnej
10. Stowarzyszenie Fotowoltaiki i Magazynowania Energii
11. Stowarzyszenie Gmin Przyjaznych Energii Odnawialnej
12. Stowarzyszenie Polska Izba Magazynowania Energii i Elektromobilności – PIME
13. Stowarzyszenie Producentów Cementu
14. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców

 

Zapoznaj się z pełnym dokumentem: Apel o realną konsolidację kompetencji w dziedzinie energetyki

Warszawa, 9 lipca 2025 r.

Apel Związku Przedsiębiorców i Pracodawców oraz organizacji branżowych sektora energii
odnawialnej ws. rozwoju magazynów energii w Polsce

Szanowny Panie Ministrze, Szanowna Pani Ministro,

w imieniu Związku Przedsiębiorców i Pracodawców oraz organizacji branżowych reprezentujących sektor odnawialnych źródeł energii i magazynowania energii, pragniemy wyrazić głębokie zaniepokojenie zapisami projektu rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw w kontekście ograniczeń dla instalowania magazynów energii.

Pragniemy zwrócić uwagę, że projektowane przepisy ww. rozporządzenia, w szczególności §310–312, w obecnym brzmieniu:

• Uniemożliwią montaż magazynów energii elektrycznej powyżej 10 kWh bez poniesienia ogromnych kosztów inwestycyjnych, wymagając m.in. wydzielenia specjalnych pomieszczeń o wysokiej odporności ogniowej, instalacji systemów sygnalizacji pożarowej oraz gaśniczych, co dla inwestorów indywidualnych i sektora MŚP będzie w praktyce niewykonalne,
• Nie różnicują poziomu ryzyka pożarowego dla różnych technologii magazynowania energii elektrycznej, traktując jednakowo bezpieczniejsze rozwiązania, takie jak np. LFP, i bardziej podatne na zapłon, jak NMC,
• Zakazują montażu magazynów energii elektrycznej w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, co wykluczy ich instalację w większości mieszkań i budynków wielorodzinnych, co jest niezgodne z Dyrektywą RED3 o rozwoju rynku prosumentów zbiorowych,
• Wymuszają tworzenie osobnych, wydzielonych pomieszczeń tylko na magazyny energii elektrycznej, prowadząc do utraty powierzchni użytkowej oraz wzrostu kosztów adaptacji budynków,
• Znacząco podniosą koszty inwestycji, nawet o 30–60%, co skutecznie zablokuje rozwój rynku,
• Odwołują się do Polskich Norm bez precyzyjnego wskazania dokumentów, co utrudni ich interpretację i może rodzić liczne spory przy odbiorach instalacji.

Zaproponowane przepisy w tej formie w praktyce zahamują rozwój rynku magazynów energii w Polsce, który powinien stanowić jeden z filarów transformacji energetycznej oraz narzędzie stabilizacji systemu elektroenergetycznego.

W związku z powyższym apelujemy o:

1. Natychmiastowe wstrzymanie prac i zawieszenie wdrażania zapisów §310–312 w obecnym kształcie,
2. Wycofanie się MRiT z zapisów nowelizacji Prawa budowlanego wymagających pozwolenia na budowę dla magazynów energii powyżej 20 kWh,
3. Przeprowadzenie rzeczywistych, otwartych konsultacji społecznych i branżowych z udziałem przedstawicieli rynku, organizacji branżowych, ekspertów technicznych oraz rzeczoznawców ds. ochrony przeciwpożarowej,
4. Opracowanie przepisów adekwatnych do rzeczywistego poziomu ryzyka i specyfiki poszczególnych technologii magazynowania energii,
5. Wprowadzenie rozróżnień technologicznych, w szczególności dla rozwiązań o niskim poziomie zagrożenia pożarowego (m.in. LFP),
6. Przygotowanie katalogu bezpiecznych i możliwych do wdrożenia wymagań dla segmentu prosumenckiego oraz sektora MŚP, aby umożliwić bezpieczny rozwój energetyki rozproszonej.
7. Uwzględnienie rozpoczętych już prac nad wytycznymi do przepisów ppoż. prowadzonymi przez stronę rynkową i CNBOP PIB oraz wytycznych ENESA

Proponowane w tak krótkim terminie rozwiązania nie tylko nie zostały skonsultowane z rynkiem, ale również nie uwzględniają doświadczeń praktyków oraz inżynierów działających w tej branży. W tym efektów prac branży magazynowania energii reprezentowanej przez PIME i PSME i ekspertów ze straży pożarnej z CNBOP PIB, Komendy Głównej Straży Pożarnej i SIP, którzy od kilku miesięcy pracują w jednym Zespole nad wytycznymi do przepisów ppoż. dla bateryjnych instalacji magazynowania energii. Zdecydowanie popieramy konieczność stworzenia przejrzystych  i  bezpiecznych standardów montażu magazynów energii, jednak nie da się tego osiągnąć w krótkim czasie i bez udziału branży i ekspertów technicznych i uwzględnienia już wypracowanych wytycznych krajowych w tym wytycznych UE.

W imieniu przedsiębiorców oraz organizacji branżowych zwracamy się z apelem o wstrzymanie procedowania przedmiotowych przepisów i rozpoczęcie realnego dialogu w celu wypracowania rozwiązań korzystnych zarówno dla bezpieczeństwa użytkowników, jak i rozwoju polskiego rynku energii odnawialnej oraz magazynowania energii elektrycznej.

Zobacz cały apel: Apel Związku Przedsiębiorców i Pracodawców oraz organizacji branżowych sektora energii odnawialnej ws. rozwoju magazynów energii w Polsce

Warszawa, 25 czerwca 2025 r.

 

Apel Związku Przedsiębiorców i Pracodawców w sprawie konieczności przeprowadzenia konkurencyjnej procedury wyboru partnera i technologii dla drugiej polskiej elektrowni jądrowej

Szanowni Państwo Ministrowie,

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców (ZPP), jako reprezentant interesów polskich firm i pracodawców, z uwagą śledzi proces transformacji energetycznej naszego kraju, w tym rozwój programu energetyki jądrowej. Jesteśmy przekonani, że sprawna realizacja projektów jądrowych ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa energetycznego, stabilności dostaw prądu oraz konkurencyjności polskiej gospodarki.

W kontekście przygotowań do budowy drugiej wielkoskalowej elektrowni jądrowej w Polsce, apelujemy do Rządu Rzeczypospolitej Polskiej o zagwarantowanie transparentnej, otwartej i konkurencyjnej procedury wyboru technologii, partnera strategicznego oraz wykonawcy inwestycji. Zaniechanie takiej procedury, zwłaszcza w przypadku tak kapitałochłonnego i strategicznego przedsięwzięcia, może skutkować:

1. Nieoptymalnym wyborem technologii i wykonawcy, co przełoży się na wyższe koszty dla budżetu państwa oraz konsumentów energii.
2. Ograniczeniem udziału polskich firm w realizacji projektu, co zmniejszy korzyści gospodarcze płynące z inwestycji.
3. Utratą zaufania inwestorów i partnerów zagranicznych, jeśli proces zostanie uznany za nietransparentny lub motywowany tylko politycznie.

Polska posiada realną szansę by, w oparciu o międzynarodowy transparentny dialog konkurencyjny i zaproszenie do składania ofert, wybrać optymalną technologię – zarówno pod względem bezpieczeństwa, kosztów inwestycyjnych, kosztów produkcji energii, jak i możliwości wykorzystania polskiego przemysłu.

W związku z powyższym, apelujemy do Prezesa Rady Ministrów oraz kluczowych w obszarze energetyki Ministrów o bezzwłoczne ogłoszenie otwartego, konkurencyjnego postępowania, które umożliwi:

• porównanie dostępnych technologii jądrowych od różnych globalnych dostawców,
• przeprowadzenie dialogu konkurencyjnego z oferentami,
• pełne uwzględnienie aspektów gospodarczych, technologicznych i środowiskowych,
• zapewnienie maksymalnego udziału polskich przedsiębiorstw w łańcuchu dostaw.

Postępowanie powinno zostać uruchomione możliwie szybko ze względu na widoczny w Europie renesans energetyki jądrowej. Niektóre z będących już w trakcie, w co najmniej czterech europejskich krajach, procedur konkurencyjnych mogą zakończyć się wyborem dostawców nawet w 2026 r. Każdorazowo wiązać się to będzie z zajęciem części zdolności produkcyjnych i budowlanych (na rynku europejskim) tych dostawców technologii i wykonawców. Należy się więc obawiać, iż nieuruchomienie procedury do końca bieżącego roku i jej niezakończenie do połowy 2027 r. może spowodować brak możliwości realizacji budowy drugiej elektrowni jądrowej w założonym w aktualizacji PPEJ napiętym harmonogramie. 

ZPP deklaruje gotowość do współpracy oraz wsparcia w procesie opracowywania i konsultowania kryteriów takiego postępowania, tak aby projekt był realizowany w sposób przejrzysty, racjonalny i w najlepiej pojętym interesie Polski.

Z wyrazami szacunku,

Cezary Kaźmierczak
Prezes Związku Przedsiębiorców i Pracodawców

 

Do wiadomości:

1. Minister Przemysłu
2. Pełnomocnik Rządu ds. Strategicznej Infrastruktury Energetycznej
3. Minister Klimatu i Środowiska
4. Minister Aktywów Państwowych
5. Przewodniczący Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów

 

Zobacz: Apel Związku Przedsiębiorców i Pracodawców w sprawie konieczności przeprowadzenia konkurencyjnej procedury wyboru partnera i technologii dla drugiej polskiej elektrowni jądrowej

Warszawa, 6 maja 2025 r.

 

Apel Związku Przedsiębiorców i Pracodawców do Prezydenta RP Andrzeja Dudy

 

Szanowny Panie Prezydencie!

Przedłożona przez rząd ustawa nie cofa w pełni szkodliwych skutków Polskiego Ładu, ale stanowi istotną ulgę dla 2 milionów drobnych przedsiębiorców, dlatego jako Związek Przedsiębiorców i Pracodawców apelujemy do Pana o jej podpisanie!

WYSTĄPIENIE CEZAREGO KAŹMIERCZAKA PODCZAS KONSULTACJI W PAŁACU PREZYDENCKIM W SPRAWIE USTAWY O SKŁADKACH ZDROWOTNYCH DLA PRZEDSIĘBIORCÓW (5/5/2025).

Szanowny Panie Prezydencie,

Szanowni Państwo,

Cała sprawa ma wiele aspektów. Pierwszy to sam system ochrony zdrowia w Polsce, który jest skrajnie patologiczny i nie ma kwoty, której on by nie wchłonął i nie zmarnotrawił. Jest to system całkowicie upaństwowionych kosztów i całkowicie sprywatyzowanych zysków. Bez jego gruntownej reformy żadne dodatkowe pieniądze – obojętnie w jakiej wysokości – niczego nie zmienią. Budzet NFZ w 2015 roku wynosił 70 miliardów złotych. Dzisiaj wynosi prawie 200 miliardów. Niemal 3 razy więcej. Czy w ten gigantyczny wzrost budżetu rozporządzalnego NFZ zmienił cos w opiece zdrowotnej z punktu widzenia obywatela? Czy opieka jest lepsza i bardziej dostępna? Nie jest. I bez gruntownej reformy systemu nic się nie zmieni.

Kolejna sprawa ma charakter społeczny i jest dużo bardziej poważna. Dzięki głęboko nierozważnej polityce kolejnych rządów w zakresie szybkiego i radykalnego podnoszenia składek na ZUS, płacy minimalnej oraz wprowadzonej Polskim Ładem, składki zdrowotnej – Polska gminna staje się pustynią gospodarczą. Mamy do czynienia z zanikiem legalnej działalności gospodarczej na wsiach i w małych miasteczkach. Ludzi po prostu zwyczajnie nie stać opłacać te daniny.

Daniny publiczne, które w Warszawie czy Krakowie są zupełnie nieistotne w kilkutysięcznym miasteczku są barierą uniemożliwiającą prowadzenie legalniej działalności gospodarczej. Daniny które nie są najmniejszym problemem dla dużych firm, małym dla średnich i średnim dla małych – są barierą nie do przekroczenia dla mikrofirm, zatrudniających do 9 pracowników.

W 30% najbiedniejszych powiatów w Polsce legalna działalność gospodarcza jest w zaniku. W miasteczkach już teraz mamy stację benzynową, urząd oraz market i nic więcej. Wiąże się to ściśle z depopulacją na tych terenach i ucieczką młodzieży. To bardzo poważny problem społeczny.

Ale kolejnych rządów to mało interesuje. Nie mogę sypać cyframi, bo rządu mikrofimy nie interesują do tego stopnia, że zleca badanie ich kondycji GUS, co… 4 lata. Ostatnie dane dostępne są za rok 2022 a kolejne będą w 2027! A mikrofirmy to 97% firm w Polsce!

Obarczanie mikroprzedsiebiorców gigantycznymi daninami, w tym 9% de facto dodatkowym podatkiem jest głęboko niesprawiedliwe. Mikroprzedsiebiorcy nie są w żaden sposób chronieni. Mimo, ze opłacają składki zdrowotne za pracowników – pierwsze 33 dni zwolnienia lekarskiego muszą płacić oni, a nie ZUS. Sami zresztą na zwolnienia nie chodzą. Nie maja płatnych urlopów i nie maja najmiejszej gwarancji, że cokolwiek zarobią w ogóle.

Powiedziałeś Piotrze [Duda], że jak ktoś sobie nie radzi, to niech idzie na etat. Piotr! Zapraszam do nas na Południowe Podlasie. Załatw etat stolarzowi, elektrykowi, hydraulikowi – wezmą z pocałowaniem w rękę. Problem tylko w tym, że etatów dla nich nie ma. Oni nie zakładają działalności gospodarczych, żeby robić jakieś biznesy, tylko po to, żeby utrzymać swoje rodziny. Państwo powinno ich wspierać, a gnębi ich niewspółmiernymi do ich przychodów daninami.

Jak zauważył Jakub Binkowski z naszej organizacji – z mikroprzedsiębiorców próbuje się zrobić kozłów ofiarnych niedoborów w NFZ w sytuacji gdy 10 milionów ludzi, korzystających z nieodpłatnej opieki zdrowotnej w Polsce, nie płaci żadnych składek!

Szanowny Panie Prezydencie! Przedłożona przez rząd ustawa nie cofa w pełni szkodliwych skutków Polskiego Ładu, ale stanowi istotną ulgę dla 2 milionów drobnych przedsiębiorców, dlatego jako Związek Przedsiębiorców i Pracodawców apelujemy do Pana o jej podpisanie!

Warszawa, 24 kwietnia 2025 r.

Apel do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Pana Andrzeja Dudy

Szanowny Panie Prezydencie,

zwracamy się do Pana z apelem o podpisanie ustawy wprowadzającej zmiany w konstrukcji składki zdrowotnej dla przedsiębiorców. Proponowana regulacja stanowi długo oczekiwaną odpowiedź na realne problemy mikroprzedsiębiorców, szczególnie tych funkcjonujących w małych miejscowościach. To właśnie te podmioty – niewielkie, lokalne firmy – najbardziej odczuły negatywne skutki reform podatkowo-składkowych wprowadzonych w 2022 roku. Jak pokazują dane, od tamtego czasu liczba zawieszanych i zamykanych działalności gospodarczych wyraźnie rośnie – tylko w 2022 roku zawieszono ich aż o 24% więcej niż rok wcześniej, a trend ten utrzymuje się w kolejnych latach. Zjawisko to prowadzi do osłabienia lokalnych społeczności, ograniczenia dostępu mieszkańców do podstawowych usług oraz przyczynia się do postępującego wyludniania mniejszych miejscowości.

Uchwalona już przez Parlament ustawa stanowi rozsądny kompromis, który zasługuje na poparcie. Proponowane rozwiązania zapewnią wymierne odciążenie dla niemal 2,5 mln polskich przedsiębiorców, co stanowi szansę na zatrzymanie negatywnych trendów gospodarczych, szczególnie widocznych w Polsce powiatowej. Należy podkreślić, że omawiane zmiany nie dotyczą wielkiego biznesu – jak sugerują niektórzy krytycy – lecz są przeznaczone dla najmniejszych podmiotów, które coraz częściej nie są w stanie dalej funkcjonować pod narastającą presją kosztową. Propozycja ta stanowi zatem próbę powstrzymania postępującej degradacji usług i aktywności gospodarczej na obszarach poza wielkimi ośrodkami miejskimi.

Podnoszone przez przeciwników reformy zarzuty o rzekome „głodzenie” systemu ochrony zdrowia także są nieuzasadnione. Projekt zakłada pełne zrekompensowanie ubytku w przychodach Narodowego Funduszu Zdrowia ze środków budżetowych, a zatem nie ogranicza realnego finansowania publicznej opieki zdrowotnej. Jednocześnie, środowisko przedsiębiorców pozostaje otwarte na systemową dyskusję o źródłach finansowania systemu. 

Nie zgadzamy się też na fałszywą narrację, w której odpowiedzialnością za niewystarczające w ocenie wielu ekspertów wpływy do NFZ odpowiadają polscy przedsiębiorcy z sektora MŚP – zwracamy uwagę, że blisko 10 mln ubezpieczonych korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej nie opłacając za siebie składek bądź korzystając z dalece korzystniejszych reżimów składkowych, niż ten dla firm.  

Pański podpis pod ustawą może przyczynić się do zatrzymania fali zamykania małych firm, odwrócenia negatywnych skutków nieprzemyślanych reform i wysłania jasnego sygnału: że państwo dostrzega i wspiera tych, którzy tworzą podstawy lokalnych wspólnot i gospodarki. Wierzymy, że stanie Pan po stronie przedsiębiorców, którzy – mimo trudności – nadal wierzą w sens swojej działalności i wkład w rozwój Polski.

Zobacz: Apel do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Pana Andrzeja Dudy

Warszawa, 7 marca 2025 r.

Apel reprezentatywnych organizacji pracodawców w kwestii rezygnacji z obligatoryjnego zatrudniania cudzoziemców na podstawie umowy o pracę oraz uchylenia poprawki dokonanej w trakcie prac nad ustawą

Szanowna Pani Marszałek, Szanowne Panie Przewodniczące i Panowie Przewodniczący Komisji,

reprezentatywne organizacje pracodawców będące członkami Rady Dialogu Społecznego apelują o rezygnację z obligatoryjnego zatrudniania cudzoziemców na podstawie umowy o pracę w przypadku niektórych podmiotów, który został przewidziany w rządowym projekcie ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (druk senacki 275).

W projekcie ustawy, który został przyjęty przez Sejm, pomimo deklaracji członków Rządu po posiedzeniu w dniu 18 grudnia 2024 r., pozostawiono obowiązek zatrudniania cudzoziemców na podstawie umowy o pracę w art. 6 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 6 ust. 2 dotyczący kierowania cudzoziemca do innego podmiotu przez agencje pracy tymczasowej. Niestety w trakcie wcześniejszych prac legislacyjnych nie uwzględniono poprawki eliminującej kontrowersyjny wymóg zawierania umów o pracę. Wskazujemy, że przepis ten będzie miał daleko idące skutki dla całej polskiej gospodarki, spowoduje istotny wzrost kosztów pracy oraz wprowadza nierówność w traktowaniu pracowników polskich i cudzoziemców.

Ponadto wskazujemy, że w trakcie drugiego czytania projektu ustawy na wniosek posłów Lewicy doszło do przyjęcia nieuzasadnionej poprawki do projektu poprzez dodanie art. 86a powodującej zaostrzenie kar dla pracodawców przewidzianych w art. 281, 281 i 283 Kodeksu pracy. Przepisy te nie są bezpośrednio związane z projektem ustawy, nie podlegały konsultacjom społecznym oraz rodzą poważne wątpliwości co do ich zgodności z prawem, w tym Konstytucją RP i zasadą „trzech czytań”.

W związku z powyższym apelujemy o uwzględnienie w dalszych pracach nad projektem ustawy poprawki, która odzwierciedli zapowiadane przez członków Rządu zmiany w projekcie ustawy i doprowadzi do zniesienia obowiązku zatrudniania cudzoziemców na podstawie umowy o pracę przez agencje pracy tymczasowej. Apelujemy także o uchylenie poprawki dokonanej w trakcie drugiego czytania projektu ustawy poprzez wykreślenie art. 86a projektu ustawy. Do niniejszego apelu załączamy treść poprawki, o której przyjęcie wnosiły organizacje pracodawców.

Zobacz: Apel reprezentatywnych organizacji pracodawców w kwestii rezygnacji z obligatoryjnego zatrudniania cudzoziemców na podstawie umowy o pracę oraz uchylenia poprawki dokonanej w trakcie prac nad ustawą

Warszawa, 29 stycznia 2025 r.

Apel Związku Przedsiębiorców i Pracodawców ws. konieczności szybkiego procedowania

tzw. ustawy wiatrakowej

Jak słusznie zwracał uwagę Pan Premier Donald Tusk w swoich licznych wystąpieniach, m.in. ostatnio na forum Parlamentu Europejskiego w związku z rozpoczęciem polskiej prezydencji w Radzie UE, jednym z węzłowych problemów gospodarczych naszego kontynentu są wysokie koszty prądu, przede wszystkim dla przemysłu.

Obawy o rosnące ceny energii i niepewność dotycząca skali podwyżek są istotnym czynnikiem hamującym inwestycje w Polsce i innych państwach członkowskich. Kolejne odsłony koniecznych programów chroniących odbiorców przed wysokimi cenami stanowią duży koszt dla budżetu państwa.

Bardzo cieszymy się, że powyższe wyzwanie jest słusznie identyfikowane jako strategiczne dla europejskiej konkurencyjności i bezpieczeństwa. Zarówno polski rząd, jak i m.in. kierownictwo Europejskiej Partii Ludowej, które w opublikowanej ostatnio deklaracji wprost nawołuje do rewizji tych zbyt ambitnych założeń unijnych polityk klimatycznych, podzielają tę diagnozę.

Polska sytuacja jest w tym kontekście specyficzna w kilku wymiarach. Z jednej strony mierzymy się z historycznym uwarunkowaniem uzależnienia systemu energetycznego od wydobycia węgla, z drugiej zaś, przez daleko idące zmiany legislacyjne z ostatnich lat, w zasadzie zablokowane zostały inwestycje w najtańsze obecnie źródła wytwórcze, tj. lądowe elektrownie wiatrowe.

Przygotowany przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska projekt nowelizacji ustawy wiatrakowej (UD89) może uruchomić podaż energii na rynku nawet o ok. 40GW mocy wytwórczych w ciągu najbliższych piętnastu lat, co w wymierny sposób przełoży się na tańszą energię. Zwracamy uwagę, że projekt przeszedł rzetelne konsultacje społeczne i został poddany drobiazgowym uzgodnieniom międzyresortowym, dzięki czemu można uznać, że został już wielowymiarowo przeanalizowany i – jak wynika z medialnych doniesień – uzyskał kształt aprobowany przez wszystkie ministerstwa.

Mając na uwadze powyższe, apelujemy o możliwie najszybsze przyjęcie projektu przez Radę Ministrów oraz sprawne przeprowadzenie prac na poziomie parlamentu.

Uwolnienie lądowej energetyki wiatrowej było obiecywane już wielokrotnie i stanowi w praktyce jeden z prostszych kroków na drodze do tańszej energii dla polskich firm i obywateli. Nie ma już czasu do stracenia i liczymy na to, że, mając na stole szeroko przedyskutowany projekt, rząd podejmie szybkie decyzje w sprawie dalszego jego procedowania.

Zobacz: Apel Związku Przedsiębiorców i Pracodawców ws. konieczności szybkiego procedowania tzw. ustawy wiatrakowej

Warszawa, 10 stycznia 2025 r.

 

Apel branży leasingu i wynajmu oraz organizacji pracodawców do Ministerstwa Klimatu i Środowiska i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w sprawie programu Mój Elektryk 2.0

 

Niniejszym przedstawiamy stanowisko Związku Przedsiębiorców i Pracodawców, Związku Polskiego Leasingu, Polskiego Związku Wynajmu i Leasingu Pojazdów, Ogólnopolskiej Federacji Małych i Średnich Przedsiębiorców, Stowarzyszenia Kierowników Flot Samochodowych, Krajowej Izby Targowej oraz Łódzkiej Federacji Kupieckiej w sprawie programu „Mój Elektryk 2.0”.

Z początkiem lutego 2025 roku planowane jest uruchomienie nowej wersji programu „Mój Elektryk 2.0”. Ma ona zastąpić dotychczasową wersję programu. Wprowadzane zmiany, takie jak wykluczenie przedsiębiorstw niebędących osobami fizycznymi oraz brak wsparcia dla pojazdów kategorii N1, budzą uzasadnione obawy dotyczące skuteczności programu w realizacji jego głównych celów. W niniejszym dokumencie podkreślamy znaczenie tych grup w rozwoju elektromobilności oraz wnosimy o ponowne rozważenie podjętych decyzji. Wnosimy również o przywrócenie finansowania w oparciu o środki z Funduszu Niskoemisyjnego Transportu, przeznaczone na dotacje dla wszystkich przedsiębiorstw w dotychczasowym zakresie. Jednocześnie zwracamy się z prośbą o podjęcie rozmów na poziomie europejskim w celu umożliwienia wykorzystania środków z KPO również przez osoby prawne.

Z przykrością przyjmujemy decyzję o wykluczeniu przedsiębiorstw, które nie są osobami fizycznymi, z programu „Mój Elektryk 2.0”. Z perspektywy branży leasingowej i wynajmu długoterminowego, taka zmiana może poważnie ograniczyć skuteczność programu i zmniejszyć jego szansę na realizację kluczowych celów, takich jak rozwój elektromobilności w Polsce oraz redukcja emisji CO₂.

Z danych PZPM opartych na rejestracjach pojazdów w systemie CEPiK wynika, że w pierwszych trzech kwartałach 2024 roku aż 87% nowych elektrycznych samochodów osobowych zostało zarejestrowanych przez przedsiębiorców (w tym aż 74% pojazdów trafiło do firm leasingowych i wynajmu długoterminowego). Oznacza to, że wykluczenie tej grupy z programu znacząco osłabia dynamikę rozwoju rynku elektromobilności, jednocześnie zwiększając ryzyko niewykorzystania przyznanych środków publicznych. W poprzedniej edycji programu to właśnie przedsiębiorstwa leasingowe i wynajmu długoterminowego odpowiadały za blisko 70% wykorzystanych funduszy. Ograniczenie, w nowej edycji programu, dostępu do dotacji przez przedsiębiorców innych niż osoby fizyczne może prowadzić do niewykorzystania dostępnych środków, co podważa cel programu i ogranicza jego wpływ na rynek elektromobilności.

Wykluczenie tych przedsiębiorstw wpłynie również na dostępność pojazdów elektrycznych na rynku wtórnym, ponieważ leasingobiorcy flotowi stanowią główne źródło podaży samochodów osobowych w sprzedaży wtórnej, a ich wykluczenie z programu spowoduje ograniczenie liczby dostępnych, przystępnych cenowo samochodów elektrycznych dla klientów indywidualnych. Ponadto, decyzja o braku wsparcia dla pojazdów N1 (lekkich dostawczych do 3,5 tony) wprowadza niekorzystną zmianę dla sektora transportowego. Pojazdy te, wykorzystywane w transporcie miejskim i ostatniej mili, są kluczowe dla rozwoju elektromobilności w miastach. Ich wykluczenie zwiększa ryzyko, że transport miejski pozostanie zależny od pojazdów spalinowych, co stoi w sprzeczności z celami programu.

Dodatkowo, należy pamiętać, że to wykluczone z programu przedsiębiorstwa stanowiły do tej pory główny motor napędowy rozwoju elektromobilności. Dzięki masowym zakupom pojazdów elektrycznych, firmy przyczyniają się do budowy infrastruktury ładowania, edukacji klientów i wspierania transformacji technologicznej w motoryzacji. Ograniczenie ich dostępu do dopłat stanowi poważne zagrożenie dla tempa tej transformacji.

W związku z powyższym apelujemy o ponowne rozważenie decyzji o wykluczeniu innych przedsiębiorstw niż jednoosobowe z programu „Mój Elektryk 2.0” oraz o wykluczeniu z dopłat pojazdów kategorii N1. W związku z tym zwracamy się z prośbą o podjęcie rozmów na poziomie europejskim w celu umożliwienia wykorzystania środków z KPO również przez osoby prawne rozszerzają zakres dopłat także do pojazdów N1.

Wnosimy również o przywrócenie finansowania w oparciu o środki z Funduszu Niskoemisyjnego Transportu, przeznaczone na dotacje w dotychczasowym zakresie dla wszystkich przedsiębiorstw.

Uwzględnienie wszystkich przedsiębiorstw oraz pojazdów kategorii N1 w kolejnych edycjach programu wsparcia jest niezbędne dla pełnej realizacji jego założeń oraz osiągnięcia kluczowych celów, takich jak rozwój elektromobilności i ochrona środowiska. Jako przedstawiciele branży leasingu i wynajmu, a także przedsiębiorstw wykluczonych z programu Mój Elektryk 2.0. deklarujemy gotowość do współpracy w celu wypracowania optymalnych rozwiązań, które pozwolą osiągnąć wspólne cele w zakresie rozwoju elektromobilności i ochrony środowiska.

 

 Zobacz: 10.01.2025 – Apel w sprawie programu Mój Elektryk 2.0

Warszawa, 13 września 2024 r.

Apel organizacji pracodawców w sprawie aktualnych wyzwań regulacyjnych dla rynku pracy

Obecna sytuacja geopolityczna jest bezprecedensowa w historii III RP – wojna w Ukrainie, obserwowalny wzrost napięć na Bliskim i Dalekim Wschodzie powoduje, że zapewnienie bezpieczeństwa militarnego i finansowanie obronności to absolutne priorytety, które wymagają silnej i bogatej w zasoby ludzkie gospodarki. Polska, będąc liderem wydatków na zbrojenia w Europie, wyznacza w tym zakresie kierunek innym krajom Unii Europejskiej. Jednak stabilność gospodarcza, zaraz po zdolnościach obronnych, stanowi fundament bezpieczeństwa państwa, dlatego z niepokojem obserwujemy propozycje reformy rynku pracy o charakterze systemowym płynące z Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej (MRPiPS), w czasie, gdy wiele branż alarmuje o braku rąk do pracy. 

Polski rynek wciąż poszukuje kolejnych pracowników. Doskonałym przykładem są sektory IT i transportowy, w których wg szacunków brakuje po ok. stu pięćdziesięciu tysięcy pracowników. Polska sytuacja demograficzna nie daje perspektyw zaspokojenia tej luki podażowej, co wywołuje potrzebę zwrócenia się w tym zakresie w stronę korzystania z legalnej imigracji zarobkowej. Polska powinna opracować długofalową strategię migracyjną, która będzie wspierać rozwój gospodarczy poprzez przyciąganie wykwalifikowanych pracowników z zagranicy. Ułatwienie procedur migracyjnych oraz zapewnienie integracji cudzoziemców na rynku pracy powinno być jednym z priorytetów polityki gospodarczej. O ułatwienia w tym zakresie od dawna apelują największe organizacje przedsiębiorców.   

Niestety, w przestrzeni publicznej – a także coraz częściej już w oficjalnym procesie legislacyjnym – coraz częściej pojawiają się ostatnio inicjatywy, których realizacja mogłaby doprowadzić do uderzenia w elastyczność polskiego rynku pracy, ograniczenia możliwości imigracji zarobkowej i zwiększenia kosztów firm. W obecnych warunkach jest to tendencja tym bardziej niepokojąca, ponieważ w dłuższym okresie może bezpośrednio wpływać na zdolność polskiej gospodarki do finansowania potrzeb obronnych kraju. 

Projekt ustawy o warunkach dopuszczalności powierzenia pracy cudzoziemcom ma zasadniczo na celu usprawnienie procedury uzyskiwania pozwoleń na pracę i przez to w wielu aspektach może być pozytywnie postrzegany przez pracodawców. Jednocześnie, w art. 6 wprowadza on warunek zawarcia umowy o pracę z cudzoziemcem, jako przesłankę udzielenia zezwolenia na pracę, co w praktyce ograniczy lub wręcz wyeliminuje cudzoziemców pochodzących spoza Unii Europejskiej z polskiego rynku pracy.

Jednocześnie, mimo że w odpowiedzi na potrzebę aktywizacji osób biernych zawodowo wszyscy zwracają uwagę na konieczność zapewnienia elastyczności, w tym m.in. w zakresie czasu pracy, dostrzegamy obecnie wyraźną tendencję do ograniczania możliwości stosowania właśnie tych form zatrudnienia, które gwarantują elastyczność. Wystarczy wspomnieć choćby o wpisanym do KPO postulacie objęcia umów cywilnoprawnych obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Poza faktem, iż realizacja tego zobowiązania w pełnym wymiarze doprowadzi do wyraźnego usztywnienia polskiego rynku pracy i potencjalnego wzrostu szarej strefy, jest to działania sprzeczne ze społecznymi oczekiwaniami. Zgodnie z przeprowadzonym na początku sierpnia br. badaniem firmy UCE Research, aż 60% respondentów uważa, że rząd powinien negocjować przedmiotowy kamień milowy, podczas gdy przeciwnego zdania było zaledwie 14% badanych.  Poza negatywnym kierunkiem zwiększania kosztów zatrudnienia na umowach cywilnoprawnych, identyfikujemy również inne zmiany potencjalnie uderzające w elastyczne formy pracy, w tym np. przyznaną inspektorom pracy możliwość nakazania przekształcenia umowy cywilnoprawnej lub kontraktu B2B w umowę o pracę w drodze decyzji administracyjnej. W tym akurat zakresie liczymy na współpracę z Głównym Inspektorem Pracy i proporcjonalne oraz rozważne korzystanie przez inspektorów z nowych uprawnień.

Równie znaczącym zagrożeniem dla kształtu polskiego rynku pracy może być kwestia implementacji Dyrektywy w sprawie poprawy warunków pracy za pośrednictwem platform internetowych (dalej jako: PWD). Istotą tej regulacji jest obowiązek wprowadzenia do systemów prawnych państw członkowskich domniemania istnienia stosunku pracy względem osób świadczących usługi za pośrednictwem platform internetowych. Nadmiernie restrykcyjna implementacja tej dyrektywy może bardzo negatywnie odbić się na kondycji finansowej polskiego społeczeństwa poprzez wzrost cen dla konsumentów oraz znaczne redukcje zatrudnienia wśród przedsiębiorców działających w tym sektorze. Zmiany spowodują też dalsze usztywnienie rynku i rozrost szarej strefy. Postulujemy, by przy pracach nad ustawą implementującą PWD do polskiego systemu prawnego uwzględniono specyfikę i potrzeby polskiego rynku pracy. 

Mając na uwadze powyższe, zauważamy, że krajowy rynek pracy wymaga zmian, także tych o charakterze systemowym. Jednak zmiany te muszą odpowiadać aktualnym potrzebom tak pracowników, jak i pracodawców, a przede wszystkim uwzględniać specyfikę polskiego rynku pracy, który podczas ostatnich 30 lat cechował się wysoką elastycznością podejmowania pracy. Bez wątpienia był to jeden z kluczowych czynników pozwalających  na tak szybki wzrost jakości życia Polek i Polaków. Diametralne zmiany proponowane obecnie przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej mogą doprowadzić do radykalnej zmiany sytuacji i uczynić z Polski kraj o wiele mniej atrakcyjny dla inwestycji. Prace nad reformą rynku w pracy w Polsce powinny być prowadzone w ścisłym dialogu z organizacjami pracodawców, by postulaty podmiotów chcących dalej się rozwijać, a tym samym rozwijać polską gospodarkę i zamożność społeczeństwa były realnie słyszalne wśród przedstawicieli władz centralnych. Bezpieczeństwo bowiem kosztuje i nie zarobimy na nie inaczej, niż zdrową, rozwijającą się gospodarką.     

Sygnatariusze:
– Cyfrowa Polska;
– Ogólnopolski Związek Pracodawców Transportu Drogowego;
– Polska Federacja Producentów Żywności Związek Pracodawców;
– Polska Izba Gospodarki Odpadami;
– Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej;
– Stowarzyszenie Dystrybutorów i Producentów Części Motoryzacyjnych;
– Związek Przedsiębiorców i Pracodawców;
– Związek Rzemiosła Polskiego.

 

Zobacz: Apel organizacji pracodawców w sprawie aktualnych wyzwań regulacyjnych dla rynku pracy 

Warszawa, 7 sierpnia 2024

Polska potrzebuje pracowników – wspierajmy legalną zrównoważoną imigrację zarobkową

Apel organizacji

 

Sytuacja na polskim rynku pracy jest bezprecedensowo dobra – od lat odnotowujemy bardzo niski (jeden z najniższych w UE) poziom bezrobocia – w maju stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła 5% i była najniższa od listopada ub. roku – a współczynnik aktywności zawodowej fluktuuje, lecz historycznie plasuje się w najwyższych od dwudziestu lat rejestrach. Musimy sobie jednocześnie zdawać sprawę z faktu, że obok spektakularnego wzrostu gospodarczego ostatniego trzydziestolecia, za część tych danych odpowiada również niesprzyjająca Polsce demografia. Jednocześnie, rynek wciąż poszukuje kolejnych pracowników – niezależnie, czy mówimy o sektorze IT, gdzie wg danych PIE brakuje ok. stu pięćdziesięciu tysięcy specjalistów, czy o branży transportowej poszukującej mniej więcej tej samej liczby, również ok. stu pięćdziesięciu tysięcy, zawodowych kierowców. Z brakami mierzą się również sektory takie jak sądownictwo, przemysł, produkcja, branża budowlana, czy HoReCa.

Z uwagi na m.in. wspomniane wyżej problemy demograficzne, które mają charakter strukturalny i niemożliwy do rozwiązania prostymi, szybkimi posunięciami, ani obecnej, ani przyszłych luk podażowych na rynku pracy w dużej mierze nie uzupełnią Polacy. Będzie nas zbyt mało. Jednocześnie rosnąć będą nie tylko potrzeby biznesu, lecz również presja na system ubezpieczeń społecznych, opieki zdrowotnej, czy innych usług publicznych. Aby skutecznie rozwiązać te napięcia, nie mamy i nie będziemy mieli innego wyjścia, niż dalej korzystać z legalnej imigracji zarobkowej.

Naturalnie wielu imigrantów już w tej chwili pracuje w naszym kraju, integruje się ze społeczeństwem i generuje wpływy do sektora finansów publicznych. Szacunki się różnią, ale można śmiało stwierdzić, że w skali roku przebywają u nas w celach zarobkowych co najmniej dwa miliony samych Ukraińców.  Ten rezerwuar, z którego tak szeroko korzystała polska gospodarka się jednak kończy. Dodatkowo, po zakończeniu wojny, część obywateli Ukrainy będzie chciało wrócić do kraju i brać udział w jego odbudowie. Nieuniknione jest otwarcie się na inne kraje i kierunki. Imigranci w Polsce pracują, nie są „klientami” systemu świadczeń społecznych, przyczyniają się do tworzenia naszego dobrobytu i odpowiadają za istotną część wzrostu gospodarczego. W perspektywie najbliższych dekad będą oczywistym elementem społeczeństwa. Dodatkowo, mimo wsparcia legalnej migracji zarobkowej nie możemy zapominać o aktywizacji osób, które z różnych powodów nie są aktywne na rynku pracy (niepełnosprawni, seniorzy, kobiety po urlopie macierzyńskim, inni).

Mając na uwadze powyższe, podpisane niżej organizacje pragną zaapelować do przedstawicieli władz centralnych, w tym stosownych ministerstw zaangażowanych w realizację polityki migracyjnej państwa polskiego, obok Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, także Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Ministerstwo Rozwoju i Technologii, Ministerstwo Finansów, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Ministerstwo Finansów, Ministerstwo Zdrowia, Ministerstwo Infrastruktury o otwarte i przychylne podejście do legalnej zrównoważonej imigracji zarobkowej. Rozumiejąc napięcia wynikające z sytuacji geopolitycznej, wyzwań stojących przed Unią Europejską, a także agresywnego nastawienia państw takich jak Rosja, a jednocześnie jasno rozróżniając imigrację legalnej od nielegalnej i wspierając skuteczną i bezkompromisową walkę z tym drugim zjawiskiem, pragniemy podkreślić znaczenie imigracji zarobkowej dla wzrostu zamożności Polski. Bezpieczeństwo jest wartością nienegocjowalną – da się ją jednak pogodzić z kontrolowanym, koniecznym otwarciem na tych cudzoziemców, którzy swoją pracą przyczyniają się do tworzenia wspólnego bogactwa.

Sygnatariusze:

• Business Centre Club
• Federacja Przedsiębiorców Polskich
• Konfederacja Lewiatan
• Ogólnopolski Związek Pracodawców Transportu Drogowego
• Polska Federacja Producentów Żywności Związek Pracodawców
• Polska Izba Gospodarki Odpadami
• Stowarzyszenie Dystrybutorów i Producentów Części Motoryzacyjnych
• Stowarzyszenie Producentów Cementów
• Transport Logistyka Polska
• Związek Przedsiębiorców i Pracodawców
• Związek Rzemiosła Polskiego

Zobacz: Polska potrzebuje pracowników – wspierajmy legalną zrównoważoną imigrację zarobkową