Warszawa, 1 sierpnia  2024

Planowanie Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej w pierwszej połowie 2025 roku – podsumowanie ze spotkania w Ministerstwie Zdrowia

 

17 lipca 2024 r. Ministerstwo Zdrowia przedstawiło na spotkaniu swoje propozycje w zakresie Planowania Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej w pierwszej połowie 2025 r. Było to pierwsze z cyklu spotkań Ministerstwa Zdrowia z organizacjami branżowymi na temat Polskiej Prezydencji.

Spotkanie otworzyła Pani Minister Katarzyna Anna Kacperczak, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia, przedstawiając propozycję priorytetów Polskiej Prezydencji w Radzie UE w obszarze zdrowia:

Priorytety legislacyjne:

Pakiet farmaceutyczny – Ministerstwo wskazało, że finalizacja projektu może nastąpić podczas trwania polskiej prezydencji. Pani Minister zwróciła w tym kontekście szczególną uwagę na kwestię braku leków oraz podkreśliła, że temat bezpieczeństwa lekowego jest bardzo ważny dla Ministerstwa Zdrowia i planuje w tym zakresie współpracę z Komisją Europejską oraz Ministerstwem Rozwoju i Technologii.

Ponadto, Pani Minister zwróciła uwagę na potrzebę zakończenia trilogów i podkreśliła, że Polska podejmuje wszelkie działania, aby to umożliwić.

Obecnie trwają także negocjacje w grupie roboczej Rady w zakresie zachęt i ryzyka środowiskowego. Ministerstwo Zdrowia wskazało, że w trakcie negocjacji w zakresie zachęt, strona Polska przedstawi stanowisko o konieczności jak najkrótszych terminów wyłączności danych. Natomiast w zakresie ryzyka środowiskowego, Polska sprzeciwia się obecnemu brzemieniu przepisów zaproponowanych przez Komisję Europejską.

Priorytety pozalegislacyjne:

1. Profilaktyka Zdrowotna – Ministerstwo zwróciło zwłaszcza uwagę na kwestie rozwoju badań profilaktycznych oraz poprawy badań diagnostycznych. Pani Minister jednak nie udzieliła jednoznacznej odpowiedzi na pytanie dotyczące planów profilaktyki zdrowotnej.
2. Cyberbezpieczeństwo wyrobów medycznych – Ministerstwo zwróciło szczególną uwagę na ww. zagadnienie, podkreślając, że nie ma one charakteru twardych regulacji, a samo MDR przy wyrobach medycznych nie reguluje tych kwestii. Ponadto wymagane jest przygotowanie do pierwotnego i wtórnego przetwarzania danych w kontekście digitalizacji danych zdrowotnych.
3. Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży
4. Transformacja cyfrowa opieki zdrowotnej,

Organizacje Branżowe uczestniczące w spotkaniu Ministerstwa zwróciły zwłaszcza uwagę na konieczną finalizację pakietu farmaceutycznego i zakończenie trilogów. Podkreślili także konieczność przyspieszenia działań Komisji Europejskiej w zakresie wzmacniania bezpieczeństwa lekowego, przedstawienia roadmapy działań oraz wsparcia produkcji API i leków podstawowych.

Ponadto, podniesione zostały także kwestie związane z e-ulotką i możliwość wykorzystania polskich doświadczeń w cyfryzacji opieki zdrowotnej w całej UE.

Zobacz: Planowanie Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej w pierwszej połowie 2025 roku – podsumowanie ze spotkania w Ministerstwie Zdrowia

Warszawa, 24 lipca 2024

Projekt Szybkiej Nowelizacji Ustawy o refundacji – podsumowanie

15 lipca 2024 r. Ministerstwo Zdrowia przedstawiło swoje propozycje zmian w Ustawie o refundacji i innych ustawach oraz uwagi zgłaszane przez interesariuszy w ramach wstępnych konsultacji.

Zgodnie z zapowiedziami przedstawicieli Departamentu Polityki Lekowej i Farmacji, Ministerstwo Zdrowia planuje wprowadzić ok. 80 poprawek do ustawy. Nowelizacja ma zawierać zarówno przepisy zmierzające do doprecyzowania i poprawy dotychczasowych rozwiązań jak i nowe mechanizmy.

Poniżej przedstawiamy najważniejsze propozycje:

1. DOPRECYZOWANIE i MODYFIKACJA DOTYCHCZASOWYCH PRZEPISÓW
   • Programy lekowe

• Uregulowanie kwestii zmian treści programów lekowych w obecnym stanie prawnym dla decyzji wydanych przed 1 listopada 2023 r. poprzez dodanie przepisów przejściowych o wykreśleniu z decyzji załączników w postaci treści programowych lekowych
• Nadanie przedstawicielom Rady Organizacji Pacjentów prawa udziału w posiedzeniach zespołów koordynacyjnych nadzorujących funkcjonowanie programów lekowych.
• Publikacja raportów przez Zespoły Koordynacyjne co rok zamiast co 6 miesięcy.
  • AOTMiT
• Ograniczenie możliwości zawieszania postępowań przez AOTMiT maksymalnie do 60 dni.
• Zniesienie obligatoryjnego umorzenia postępowania w przypadku braku odpowiedniego uzupełnienia wniosku na etapie oceny AOTMiT (brak spełnienia minimalnych).
• Zniesienie obligatoryjnego umorzenia postępowania w przypadku braku wypełnienia warunku finansowego wskazanego przez Prezesa w rekomendacji pozytywnej warunkowo.
• Zniesienie obligatoryjnego umorzenia postępowania w przypadku gdy upłynął termin ważności analiz, tzn. postępowanie trwało dłużej niż rok od dnia złożenia wniosku.
  • Ciągłość i wielkość dostaw
• Usunięcie obecnie obowiązującego algorytmu dostaw.
• Określenie momentu weryfikacji zobowiązań na koniec kwartału.
• Zapewnienie dostępu do ZSMOPL dla podmiotów odpowiedzialnych.
• Poszerzenie kanałów dostępności, które będą brane pod uwagę podczas oceny dostępności (m.in. o apteki).
  • Obowiązkowa obniżka ceny po upływie okresu ochronnego
• Rezygnacja z przesłanki uwzględnienia ochrony patentowej w kontekście ustawowej obniżki o 25% dla leków innowacyjnych.
• jedynie koniec okresu wyłączności rynkowej będzie wymuszał od wnioskodawcy obniżenia ceny.
• Doprecyzowanie sytuacji, gdy dla jednej cząsteczki obowiązuje kilka okresów wyłączności rynkowej.
• koniec pierwszego okresu wyłączności rynkowej jest decydujący i nie będzie obowiązku ponownego obniżenia ceny po zakończeniu okresu wyłączności rynkowej nadanej, np. w przypadku rejestracji nowego wskazania.
• Wprowadzenie mechanizmu „kroczącej” obniżki o 25% dla leków innowacyjnych.
• obniżka pomiędzy punktem wyjściowym (pierwszą decyzją o objęciu refundacją) a punktem końcowym (pierwszą decyzją po upływie okresu wyłączności rynkowej) musi w całości wynieść -25% ceny zbytu netto lub ceny efektywnej lub -25 punktów procentowych łącznie ceny zbytu netto i ceny efektywnej.
• Zniesienie okresu zakazu składania podwyżek przed upływem okresy wyłączności rynkowej.
  • Zasady ustalania cen
• Zmiana sposobu ustalania ceny progowej nowych leków wnioskowanych do refundacji w grupach wielocząsteczkowych (nowe odpowiedniki)
• referowanie do odpowiednika z ceną maksymalnie zbliżoną do podstawy limitu w sytuacji gdy w wielocząsteczkowej grupie limitowej postawę limitu stanowi lek z inną INN niż wnioskowana
• referencja do najtańszego odpowiednika będzie obowiązywać, gdy koszt za DDD znajduje się powyżej limitu finansowania.
• Nowa cena progowa dla nowych prezentacji leków, śsspż, wyrobów medycznych tego samego producenta, który ma ten sam lek na wykazie leków refundowanych (nowa prezentacja)
• wnioskodawca będzie referował do ceny najtańszej prezentacji danego leku znajdującego się w obwieszczeniu MZ.
• Zniesienie wymogu referencji do najtańszego odpowiednika lub podstawy limitu w grupie.
• Uregulowanie sytuacji pierwszego odpowiednika wchodzącego ponownie na listę po wcześniejszym wyjściu z refundacji.
• w takiej sytuacji, nawet jeżeli po jakiś czasie w tej grupie limitowej pozostał tylko jeden lek, to wchodzący do niej odpowiednik („pierwszy kolejny odpowiednik”) nie będzie ponownie zobligowany do obniżenia ceny o 25%.
• obniżka o 25% pierwszego odpowiednika będzie jednorazowa dla danej cząsteczki w danym wskazaniu refundacyjnym.
  • Komisja Ekonomiczna
• Wykreślenie art. 18a – powrót do praktyki sprzed DNUR
• przywrócenie możliwości modyfikowania wniosków oraz przedkładania nowych ofert po uchwale KE
• brak ograniczenia negocjacji z Minister Zdrowia
• Certyfikacja członków KE
• Kadencyjność KE, analogicznie jak w przypadku Rady Przejrzystości, proponowany okres kadencji 6 lat.
• Zmiana warunków prowadzenia negocjacji z KE
• obligatoryjne negocjacje w zakresie wielkości dostaw.
• zwiększenie maksymalnej liczby przedstawicieli wnioskodawcy – maksymalnie 4 reprezentantów firmy + 1 przedstawiciel organizacji pacjentów.
• zniesienie obligatoryjnej obecności przedstawiciela NFZ w każdym zespole negocjacyjnym.
  • Dowód dostępności
• Możliwość przedłożenia wniosku refundacyjnego w oparciu o oświadczenie o zapewnieniu dostępności produktu (w przyszłości).
• Dowód dostępności dostarczany będzie po pozytywnym rozstrzygnięciu Ministra Zdrowia.
• Warunkiem koniecznym do wydania decyzji będzie potwierdzenie dostępności faktycznej, m.in. w oparciu o dane z ZSMOPL.
  • Podwyższenie ceny zbytu netto
• Zmiana wymogów dotyczących dokumentów składanych jako uzasadnienie o wniosków o podwyższenie CZN.
• Zniesienie obligatoryjnego wymogu przedkładania dokumentów materialnych wskazujących na bezpośredni wpływ na wzrost kosztów produkcji wnioskowanego produktu.
  • Surowce farmaceutyczne
• Leki gotowe refundowane mogą zostać wykorzystane, gdy przepisana dawka leku recepturowego jest mniejsza od najmniejszej dawki leku gotowego – bez wskazania postaci (dotychczas były to tylko leki w postaci stałej doustnej).
• Podniesienie wysokości limitu finansowania za jednostkę surowca farmaceutycznego służącego do sporządzenia leku recepturowego z poziomu 15 percyntyla do 25 percyntyla.
• Wprowadzenie urzędowej marży hurtowej dla surowców, utensyliów i leków gotowych, które mogą być traktowane jako surowiec farmaceutyczny przy sporządzeniu leku recepturowego
• Rozszerzenie katalogu utensyliów (obecnie jedynie opakowania – docelowo 12 różnych grup utensyliów).
• Wprowadzenie delegacji ustawowej do wydania rozporządzenia określającego wykaz utensyliów wraz z limitami finansowania.
• Raportowanie NFZ do wiadomości publicznej w zakresie wielkości refundacji na surowce farmaceutyczne lub leki recepturowe.
• Zmiana definicji marży aptecznej dla refundowanego leku recepturowego na poziomie 25% całkowitego kosztu sporządzenia leku, ale nie wyższej niż taxa laborum leku wykonywanego w warunkach niejałowych.
• Wprowadzanie na poziom ustawowy z poziomu rozporządzenia zasad ustanawiających koszt leku recepturowego.
• Waloryzacja w czasie wysokości taxa laborum uzależnionej od wysokości płacy minimalnej w danym roku kalendarzowym.
• Zbieranie danych w ZSMOPL o utensyliach i składnikach recepturowych.

 

• Import docelowy

• Doprecyzowanie istniejących przepisów wskazując jakie przesłanki muszą wystąpić w przypadku sprowadzenia produktu leczniczego.
• Możliwość wydania zgody na sprowadzenie leku z zagranicy, gdy na rynku są odpowiedniki, ale występują przeciwskazania medyczne do ich stosowania.
• Doprecyzowanie jakie dokumenty są niezbędne do sprowadzenia produktu z zagranicy, a jakie do wydania produktu z apteki ogólnodostępnej.
• Rozbudowa Systemu Obsługi Importu Docelowego.
• Utworzenie powiązań pomiędzy Systemem Obsługi Importu Docelowego a Internetowym Kontem Pacjenta, co umożliwi przekazywanie informacji o wystawionym dla danego pacjenta zapotrzebowaniu, a następnie złożenie wniosku o refundację.
• Modyfikacja zasad wystawiania recept dot. produktów sprowadzanych z zagranicy w ramach importu docelowego poprzez dostosowanie terminów ważności recepty oraz zasad wydawania produktów.
• Poszerzenie raportowania produktów sprowadzanych w ramach importu docelowego oraz doprecyzowanie terminu ważności zapotrzebowania.
• Elektronizacja procesu wnioskowania o refundację indywidualną.
• Zmiany w mechanizmie postępowania przez MZ do Prezesa AOTMiT o wydanie rekomendacji w sprawie zasadności refundacji, doprecyzowanie danych zawartych w rekomendacji oraz wskazanie terminu na jej wydanie.
• Zwiększenie dostępności do refundacji poprzez usunięcie przepisów wskazujących na brak możliwości zastosowania refundacji indywidualnej w przypadku leków sierocych oraz wnioskowania o refundację w okresie 1 roku od daty wpływu pierwszego wniosku w przypadku produktów dopuszczonych do obrotu w procedurze centralnej.
• Zmiana przepisów dot. przesłanek do wydania odmowy wydania zgody na refundację ze względu na rekomendację AOTMiT.
• Ustalenie terminu ważności decyzji administracyjnej w przedmiocie zgody na refundację.
• Wprowadzenie przepisów o braku możliwości refundacji wstecznej.
  • Inne
• Usunięcie obowiązku dostarczania leków do 10 hurtowni.
• Wprowadzenie wymogu informowania Organu przez podmioty odpowiedzialne w zakresie planowanych wniosków o objęcie refundacją i ustalenie ceny zbytu netto w danym roku kalendarzowy
• Konieczność zapewnienia przez wnioskodawców dostępności dla pacjentów terapii lekowych w ramach nowych programów lekowych od pierwszego dnia obowiązywania decyzji z zapewnieniem mechanizmu finansowowo-rozliczeniowego do czasu zakontraktowania realizacji danego programu przez NFZ
• Powrót do definicji przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego sprzed 1 listopada 2023 r. i uchylenie przepisów wprowadzonych w związku z ta zmianą.
• Wycofanie możliwości refundacji leków OTC.
• Obowiązek wnioskodawców do prekonsultacji w zakresie nowych substancji czynnych dotyczących wyboru wskazania, populacji docelowej, kategorii dostępności i ewentualnie treści programu lekowego.
• Doprecyzowanie przepisów ustawy refundacyjnej w zakresie wystawiania recept i ich kontroli.
• Doszczegółowienie, że tajemnica refundacyjna dotyczy instrumentów dzielenia ryzyka.
• Doprecyzowanie podmiotów, którym MZ może przekazać informacje o RSS.
• Rozszerzenie katalogu instytucji, którym przekazywane są instrumenty dzielenia ryzyka o realizatorów programów zdrowotnych.
• Doprecyzowanie przepisów dot. ceny efektywnej.
• Wprowadzenie obowiązku dokonywania co najmniej raz na 2 lata przeglądu rozporządzenia o wyrobach medycznych wydawanych na zlecenie.

 

2. NOWE ŚCIEŻKI I ROZWIĄZANIA W PROCESACH REFUNDACYJNYCH

• Nowa procedura przeniesienia praw i obowiązków z obowiązującej decyzji na nowy podmiot odpowiedzialny
• odejście od dotychczasowej praktyki, tj. konieczności złożenia wniosku o skrócenie okresu obowiązywania decyzji refundacyjnej i złożenia nowego wniosku refundacyjnego przez nowy podmiot,
• zmiana będzie następowa na podstawie decyzji adm.
• Stworzenie procedury skrócenia technicznego.
• brak opłat za złożenie wniosku,
• brak negocjacji z KE.
• Nowa procedura dla leków w obcojęzycznych opakowaniach, które znajdują się na wykazie MZ
• mniejsze wymagania formalne,
• brak etapu negocjacji z KE,
• dostarczenie jednostkowego opakowania leków w zagranicznych opakowaniach zalicza się na poczet zobowiązania dotyczącego wielkości dostaw określonego w decyzji refundacyjnej dla leku ujętego w obwieszczeniu refundacyjnym.
• Nowa procedura dla importerów równoległych
• mniejsze wymagania formalne,
• brak etapu negocjacji z KE.
• Stworzenie nowych ścieżek procedowania na wezwanie MZ (nowe brzmienie art. 30a)
• MZ uzyska uprawnienie do wezwania podmiotu, aby ten złożył wniosek refundacyjny w następujących sytuacjach: leki innowacyjne nieobjęte aktualnie finansowaniem, leki generyczne objęte finansowaniem w przeszłości (zarówno z pozytywną, jak i negatywną historyczną opinią AOTMiT), leki generyczne, które nie były w przeszłości refundowane,
• jeżeli podmiot złoży w ciągu 180 dni od momentu wezwania wniosek, uzyska dodatkowe preferencje w zależności od trybu, tj. skrócenie terminu procedowania wniosku do 120 dni, brak opłat za analizę weryfikacyjną oraz brak obowiązku przedstawiania kompletnych analiz HTA (dla leków generycznych), 50% opłaty za przygotowanie analiz weryfikacyjnej (dla leków innowacyjnych).
• Stworzenie nowej kategorii dostępności dla leków stosowanych w chorobach nieonkologicznych w ramach AOS
• Kategoria pośrednia na wzór obecnego katalogu chemioterapii – brak obostrzeń charakterystycznych dla programów lekowych, większa elastyczność w procesie terapeutycznym i dowolność wyboru terapii dla lekarza.
• Stworzenie Systemu Wspomagania Decyzji w Polityce Lekowej dostępnego na użytek DPLiF, KE, członków kierownictwa MZ
• Moduł zbierający dane z systemów rozliczeniowych NFZ oraz ZSMOPL w zakresie dostępności, braków i stanów magazynowych leków oraz analizy danych z SMPT.
• Rozważana jest możliwość odpłatnego udostępnienia raportów podmiotom odpowiedzialnym.
• Zdefiniowanie katalogu informacji udostępnianych dla podmiotu odpowiedzialnego w zakresie danych będących w posiadaniu NFZ lub zobligowanie do publikacji przez NFZ cyklicznych raportów ze skuteczności technologii lekowych finansowanych w ramach: programów lekowych, receptury i wydatków, kwot refundacji przypadających na aptekę/punkt apteczny, zwiększenie szczegółowości danych refundacyjnych fot. Wyrobów na zlecenie, w tym przyporządkowania wielkości refundacji konkretnym produktom.

 

3. ZMIANA PARADYGMATU PROCEDURY REFUNDACYJNEJ DLA CHORÓB RZADKICH

• Wprowadzenie definicji choroby rzadkiej i ultrarzadkiej.
• Wprowadzenie analizy wielokryterialnej w przypadku oceny leków stosowanych w chorobie rzadkiej.
• Dodanie nowego lub modyfikacja obecnego kryterium ocenianego przez MZ w momencie podejmowanie decyzji o refundacji leków dedykowanych chorobom rzadkim.

 

4. INNE ROZWAŻANE POMYSŁY

• Całkowite usunięcie opłaty za wykonanie analizy weryfikacyjnej w zakresie nowych technologii oraz takich które nigdy nie złożyły wniosku refundacyjnego. Ewentualnie zmniejszenie wysokości opłaty lub zastąpienie opłaty za analizę weryfikacyjną opłatą za prekonsultacje kategorii dostępności i treści programu lekowego.
• Zmniejszenie wymogów w zakresie konieczności porównania nowej technologii lekowej z każdą alternatywną technologią refundowaną.
• Progresywny próg kosztowo-efektywny uzależniony od QALY uwzględniający specyfikę chorób rzadkich i ultrarzadkich.
• Całkowita zmiana zasad karania za brak wywiązania się z zobowiązania dot. wielkości i ciągłości dostaw (art. 34).
• Ułatwienia dla ponownego złożenia wniosku agencyjnego, który otrzymał ostateczną decyzję negatywną. Alternatywnie wprowadzenie uproszczonej ścieżki po II instancji – przedłożenie wniosku w relatywnie krótkim czasie od wydania decyzji ostatecznej (np. 3 miesiące), mniejsze wymagania, brak AWA, brak analiz HTA.
• Dodatkowe przepisy związane z procedowanymi przez Komisję Europejską zmianami w Prawie farmaceutycznym dot. „wyjątku Bolara”.

 

5. NAJWAŻNIEJSZE NIEUWZGLĘDNIONE POSTULATY INTERESARIUSZY WE WSTĘPNYCH KONSULTACJACH

• Pozostawienie obowiązku utrzymania 3 miesięcznego zapasu leków na terenie Polski (brak szczegółów).
• Utrzymanie kar za brak dostarczenia określonej wielkości opakowań leku na teren Polski
• Utrzymanie kar w zakresie składania nieprawdziwych informacji podczas składania wniosku refundacyjnego
• Utrzymanie przepisów o możliwości zmian w grupach limitowych i zmian programów lekowych bez otrzymania zgody adresata decyzji.
• Rezygnacja z realizacji większości postulatów ekonomicznych zwiększających wydatki płatnika publicznego:
• podwyższenia marży hurtowej,
• zniesienia maksymalnego progu marży hurtowej,
• dalszego zmniejszania dopłat pacjentów do polskich leków,
• usunięcia limitu finansowania dla surowców farmaceutycznych stosowanych w recepturze,

 

Projekt nowelizacji nie został jeszcze opublikowany. Jak wskazało Ministerstwo projekt ma być przygotowany do końca wakacji, a wdrożenie ma nastąpić jeszcze w tym roku.

Wypracowanie przepisów (tj. przejście przez konsultacje wew. oraz społeczne), dalej zakończenie prac przez Parlament oraz podpisanie przez Prezydenta przekracza w wielu przypadkach okres 6 miesięcy.

Zobacz: Projekt Szybkiej Nowelizacji Ustawy o refundacji – podsumowanie

Warszawa, 18 lipca 2024

Polska prezydencja w Radzie UE: wyzwania w obszarze rynku pracy – Memorandum ZPP

Polska niebawem obejmie prezydencję w Unii Europejskiej, co stanowi doskonałą okazję do przemyślenia i zaproponowania rozwiązań na forum UE w wielu obszarach życia społecznego i gospodarczego. Jednym z kluczowych obszarów jest rynek pracy, który w całej Europie boryka się z wieloma problemami. Przykładem są wysokie bezrobocie w Hiszpanii i Grecji oraz niedobór pracowników w krajach takich jak Czechy, Malta, Polska i Niemcy. Wyzwania te wymagają skoordynowanych działań w zakresie prawa pracy, polityki migracyjnej, wydatkowania środków unijnych oraz polityki społecznej.

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców zorganizował debatę wokół wydanego Memorandum ZPP w sprawie propozycji działań Polski w trakcie jej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej w obszarze rynku pracy, które jest poświęcone tym kluczowym zagadnieniom w obszarze rynku pracy i stanowi pierwszy z serii dokumentów poświęconym priorytetom z punktu widzenia biznesu na okres polskiej prezydencji.

O wyzwaniach w programowaniu właściwych podejść do regulacji rynku pracy rozmawiali:

• Jakub Bińkowski, Dyrektor Departamentu Prawa i Legislacji, członek zarządu Związku Przedsiębiorców i Pracodawców,
• Poseł Mirosław Maliszewski, Prezes Związku Sadowników RP,
• dr hab. Ewa Flaszyńska, Dyrektor Departamentu Rynku Pracy, Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej,
• Artur Gregorczyk, Dyrektor Działu Prawnego firmy EWL,
• Janina Owczarek, Koordynatorka Programu Migracji Pracowniczych i Integracji Społecznej, IOM w Polsce.

Obszar rynku pracy jest naturalnie szalenie istotny w okresie prezydencji. Trzeba go także poruszyć z uwagi na jedną dodatkową okoliczność a mianowicie obserwując prace legislacyjne prowadzone na poziomie Unii Europejskiej, można dostrzec że skupienie się które było widoczne przez ostatnie kilka lat na regulacjach rynku cyfrowego, będzie przesuwało się właśnie w kierunku regulacji rynku pracy – podkreślił Dyrektor Departamentu Prawa i Legislacji i Członek Zarządu ZPP Jakub Bińkowski w wystąpieniu otwierającym debatę.  

Kwestią mocno uderzającą w rynek pracy państw unijnych, a zwłaszcza tych o niskim poziomie bezrobocie jest deficyt pracowników. Według raportu ManpowerGroup „Niedobór talentów 2023”, aż 72% organizacji w Polsce ma trudności z obsadzeniem stanowisk pracy odpowiednio wykwalifikowanymi pracownikami. Oznacza to, że setki tysięcy miejsc pracy pozostają nieobsadzone, co mogłoby znacząco przyczynić się do wzrostu gospodarczego.

Dr hab. Ewa Flaszyńska zwróciła uwagę na priorytety Komisji Europejskiej, polskiej prezydencji i kolejnych prezydencji w obszarze rynku pracy, które w szczególności obejmować będą problemy niedoborów pracowników, nowych form zatrudnienia związanych z wdrażaniem dyrektywy dot. pracy platformowej i problemów demograficznych dotykających Polskę i pozostałe kraje Unii Europejskiej.  

W wyniku przejęcia przez Polskę prezydencji w Radzie Unii Europejskiej zyskamy realny wpływ na cele polityczne oraz kształtowanie unijnego prawodawstwa. Umożliwi to nam chociażby podniesienie tematu migracji pracowniczych, które w wyniku kryzysów migracyjnych ostatnich lat zyskały złą sławę. Należy jednak pamiętać, że cudzoziemcy już dzisiaj odgrywają znaczącą rolę w licznych sektorach, dlatego kształtowanie polityki w zakresie aktywizacji zarobkowej migrantów nie może odbywać się oderwaniu od żywych potrzeb biznesu.

Poseł Mirosław Maliszewski podkreślił, że prezydencja stanowi okazję do podnoszenia ważnych dla Polski tematów na forum Unijnym, takich jak oddemonizowanie kwestii legalnej migracji w kontekście ostatnich kryzysów migracyjnych.

Z kolei Artur Gregorczyk zwrócił uwagę na obszar niedoborów pracowniczych w szczególnym momencie dla gospodarki europejskiej i polskiej, zwłaszcza w kontekście wydatkowania środków z KPO i planowanych wielkich inwestycji infrastrukturalnych.

Aktywizacja migrantów wymaga złożonego podejścia, które obejmuje dostęp do edukacji, szkoleń zawodowych oraz tworzenia możliwości na rynku pracy. Dlatego istotne jest opracowanie odpowiedniej polityki migracyjnej w Polsce i Unii Europejskiej, która sprosta wyzwaniom gospodarczym i demograficznym wspólnoty.

Janina Owczarek wskazała, że możliwe rozwiązania obejmują stworzenie przemyślanej i długoterminowej strategii migracyjnej opracowanej w oparciu o konkretne badania i prognozy. Przy tworzeniu międzynarodowej polityki pracowniczej wymagane jest szersze spojrzenie, nie tylko te obejmujące perspektywę niedoborów pracowniczych. Należy również uwzględnić takie kwestie jak umowy między państwami wysyłającymi a przyjmującymi, ochronę praw migrantów, a także kwestię uznawalności umiejętności i kwalifikacji.

Zobacz Memorandum ZPP: Memorandum ZPP w sprawie propozycji działań Polski w trakcie jej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej w obszarze rynku pracy.

Zobacz Informację Prasową:  Polska prezydencja w Radzie UE: wyzwania w obszarze rynku pracy – Memorandum ZPP

Warszawa, 15 lipca 2024

V Telemedyczny Okrągły Stół – podsumowanie

28 czerwca 2024 r. w siedzibie Ministerstwa Zdrowia przy ul. Miodowej 15 w Warszawie odbyło się pierwsze w tym roku (piąte z kolei) posiedzenie Telemedycznego Okrągłego Stołu – inicjatywy łączącej lekarzy, ekspertów, dostawców rozwiązań IT, przedstawicieli instytucji publicznych oraz organizacji pacjenckich związanych z telemedycyną i e-zdrowiem. 

V Telemedyczny Okrągły Stół odbył się po dłuższej, ponad półrocznej przerwie od ostatniego spotkania. Był więc okazją do podsumowania zrealizowanych w międzyczasie projektów w obszarze telemedycyny oraz przeglądu działań i planów Ministerstwa Zdrowia dotyczących obszaru e-zdrowia. 

Działania Ministerstwa Zdrowia

Spotkanie Telemedycznego Okrągłego Stołu otworzył Hubert Życiński, Zastępca Dyrektora Departamentu Innowacji, który przedstawił kluczowe inicjatywy realizowane przez Ministerstwo Zdrowia, w tym: 

• program rozwoju e-zdrowia w Polsce do 2027 r.;
• projekt dedykowanych grantów dla uczelni, które zostaną przeznaczone na tworzenie aplikacji mogących dołączyć do Portfela Aplikacji Zdrowotnych;  
• pilotaż zdalnego EKG w ramach domowej opieki medycznej (DOM);
• prace nad systemem e-rejestracji centralnej;
• rozwijanie systemów AI zgodnie z planem wynikającym z KPO (narzędzia wspomagające analizę stanu zdrowia pacjenta oraz narzędzia dla lekarzy wspierające podejmowanie decyzji). 

Projekty telemedyczne

W dalszej części spotkania zaprezentowano trzy modele telemedyczne wypracowane w ramach projektów współfinansowanych ze środków Norweskiego Mechanizmu Finansowego w Instytucie Matki i Dziecka, Narodowym Instytucie Kardiologii oraz SPZOZ MSWiA w Szczecinie. Przedstawiono także projekty platformy telemedycznej e-konsylium (Instytut Łączności – Państwowy Instytut Badawczy) oraz działania teleinformatyczne realizowane w ramach Narodowego Programu Chorób Układu Krążenia w Narodowym Instytucie Kardiologii.

Odwrócona Piramida Świadczeń

Na zakończenie pierwszej części Bartłomiej Trzmiel, Zastępca Dyrektora Departamentu Analiz i Strategii, przedstawił założenia projektu odwróconej piramidy świadczeń, czyli przeniesienia ciężaru realizacji świadczeń z lecznictwa szpitalnego do ambulatoryjnej opieki specjalistycznej oraz podstawowej opieki zdrowotnej. W projekcie zaplanowano m.in. wypracowanie mechanizmów umożliwiających płacenie za wynik, dostosowanie systemu płatności do stopnia złożoności przypadku i wartości środków niezbędnych do jego realizacji, a także opracowanie schematów współpracy i komunikacji pomiędzy szpitalem, AOS i POZ w ramach diagnostyki i leczenia oraz kontynuacji opieki nad pacjentem. Prace w projekcie rozpoczęły się w styczniu tego roku i potrwają do czerwca 2027 r. 

Pożądane zmiany systemowe dotyczące telemedycyny

Druga część spotkania poświęcona była podsumowaniu dotychczasowych projektów i postulatów wypracowanych rzez grupy robocze działające w ramach Telemedycznego Okrągłego Stołu. Wśród kluczowych postulowanych zmian o charakterze systemowym przedstawionych przez członków poszczególnych grup, w tym koordynujących prace części grup przedstawicieli Fundacji Telemedyczna Grupa Robocza, wskazano na potrzebę m.in.: 

• wprowadzenia kompleksowego systemu świadczeń telemedycznych, co wymagać będzie szeregu działań związanych m.in. z przeglądem obecnego stanu wiedzy, priorytetyzacją potrzeb, opracowaniem propozycji konkretnych świadczeń i sposobów ich finansowania. W efekcie pożądane jest wprowadzenie szybkiej ścieżki refundacyjnej, która będzie zakładała ściśle ograniczony czas wprowadzania sprawdzonych rozwiązań telemedycznych do systemu finansowanego ze środków publicznych. W ramach nowego systemu pożądane jest także m.in.:

1. wprowadzenie oceny HTA dedykowanej dla technologii medycznych nielekowych o istotnym komponencie cyfrowym,  
2. ustanowienie dedykowanych mechanizmów dla technologii cyfrowych wzorem niemieckiego systemu DiGA (szczególnie istotne w przypadku aplikacji cyfrowych),
3. możliwość dokonywania cyfrowego HTA na odpłatne zlecenie producenta/dostawcy technologii.

• systemowego umocowania świadczeń telemedycznych poprzez wdrożenie standardu w drodze rozporządzenia określającego standard organizacyjny opieki zdrowotnej. Dokumentem, który powinien stanowić ku temu podstawę jest wypracowany w ramach Telemedycznego Okrągłego Stołu standard organizacyjny udzielania świadczeń telemedycznych. Standaryzacja powinna prowadzić do budowy systemu, w którym pacjent ma możliwość wyboru pomiędzy osobistym kontaktem a zdalną poradą. Pożądane jest także poszerzenie katalogu świadczeń, które mogą być realizowane w ramach umów z płatnikiem publicznym oraz stałe umocowanie telemedycyny w rozporządzeniach koszykowych oraz zarządzeniach Prezesa NFZ.

• wprowadzania procedur zdalnego monitorowania pacjentów – zasadniczą rolę w systemie koordynowanych świadczeń opieki zdrowotnej powinny odgrywać świadczenia umożliwiające zdalne monitorowanie. Z uwagi na innowacyjność proponowanego rozwiązania, właściwe świadczenie opieki zdrowotnej może zostać ocenione w ramach programu pilotażowego.

Podczas tej części spotkania przedstawiono także wybrane projekty, które mogłyby zostać w najbliższym czasie przeprowadzone np. w formie programów pilotażowych, np. zdalne monitorowanie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w opiece nad chorymi przewlekle, opieka diabetologiczna w POZ z wykorzystaniem zintegrowanego systemu telemonitoringu glikemii, kompleksowa teleopieka w niewydolności serca czy koordynowana opieka nad kobietą w ciąży wysokiego ryzyka.

Perspektywa dalszych prac

Spotkanie Telemedycznego Okrągłego Stołu zakończył Hubert Życiński, który wskazał na potrzebę pokazywania szerszego kontekstu prowadzonych przez Ministerstwo Zdrowia działań z zakresu e-zdrowia oraz zapewnienia częstszej komunikacji dotyczącej planowanych zmian w tym zakresie. Dalsze prace skupiać się będą na projektach, które mogą przynieść efekty w stosunkowo krótkiej perspektywie czasowej, a nowe pomysły i inicjatywy konsultowane będą z członkami grup roboczych Telemedycznego Okrągłego Stołu. 

Zobacz: V Telemedyczny Okrągły Stół – podsumowanie

 

Warszawa, 26 czerwca 2024

W Warszawie odbyła się konferencja Ukrainian Tech Meeting

 

18 czerwca 2024 roku w Google for Startups Campus w Warszawie – miejscu dedykowanym dla startupów i innowacji, odbyła się konferencja Ukrainian Tech Meeting. Wydarzenie to miało na celu promocję potencjału ukraińskiego sektora technologicznego, który mimo trwającej od 2022 roku wojny, nie tylko przetrwał zawirowania spowodowane rosyjską agresją zbrojną, ale także odnotowuje dynamiczny wzrost mimo trwającej wojny.

„Obecnie zauważamy, że globalny rynek staje się coraz bardziej dostępny… Przed pełnoskalową inwazją Rosji, ukraińskie firmy koncentrowały się głównie na rynku lokalnym. Teraz wszyscy rozumieją, że w związku z obecną sytuacją musimy coraz bardziej skalować swoją działalność” zaapelował Andrii Sukhov z firmy Checkbox.

Podczas konferencji szczegółowo omówiono sytuację sektora nowych technologii na Ukrainie po ponad dwóch latach od wybuchu wojny. Eksperci podzielili się m.in. doświadczeniem zarządzania kryzysowego, relokacji przedsiębiorstwa oraz znalezienia nowych możliwości eksportowych. Przedstawiono także potencjał współpracy w dziedzinie defence-tech.

„Fundacja Totalizatora Sportowego konsekwentnie wdraża działania na rzecz polsko-ukraińskiego społeczeństwa. Trwające właśnie wydarzenie Ukrainian Tech Meeting pokazuje zarówno Nam – polskim obywatelom, polskim przedsiębiorcom jak i tym ukraińskim, że podobne realizowane działania są słuszne i podkreślają znaczenie międzynarodowej współpracy’’ podkreślała podczas wydarzenia Izabela Wyżga, prezes Fundacji.

Ponadto, uczestnicy mieli okazję wysłuchać keynote wystąpień i paneli dyskusyjnych z udziałem ekspertów branżowych, liderów technologicznych oraz przedstawicieli administracji rządowych, którzy dzielili się swoimi doświadczeniami oraz perspektywami rozwoju i możliwościami inwestycyjnymi w szeroko pojętej branży technologicznej.

,,Od czasu eskalacji wojny w lutym 2022 roku uruchomiliśmy fundusz wsparcia dla ukraińskich startupów Google for Startups Ukraine Support Fund, który wspomógł 50 startupów kwotą do 100 tysięcy dolarów w ramach finansowania kapitałowego. Liczba zgłoszeń, które otrzymaliśmy wynosiła prawie siedemset wniosków. Tak wielkie zainteresowanie programem sprawiło, że zdecydowaliśmy się kontynuować inicjatywę Funduszu i nadal wspierać ukraińskie startupy’’ tłumaczył Michał Kramarz, Head of Google for Startups.

W gronie ekspertów, biorących udział w konferencji znaleźli się, m.in.: 

• Alex Bornyakov, Zastępca Minister Transformacji Cyfrowej Ukrainy
• Michał Kramarz. Head of Google for Startups, Central and Eastern Europe
• Przemysław Kania, Dyrektor Generalny Cisco Poland
• Andriy Kolodyuk, Prezes Zarządu Ukrainian Venture Capital and Private Equity Association (UVCA)
• Denys Gurak, Współzałożyciel MITS Capital
• Oleh Piskozub, Dyrektor Krajowy Intellias Poland
• Denys Sychkov, Dyrektor, Horizon Capital

„Podczas wydarzenia zauważono, że wiele ukraińskich firm informatycznych ma długą historię współpracy z klientami na całym świecie. Wojna przyniosła wiele wyzwań, takich jak dostępność infrastruktury, brak nowych projektów na Ukrainie i mobilizacja specjalistów. Obserwując okres 2022–2024 jasne jest, że większość ukraińskich graczy IT z powodzeniem poradziła sobie z tymi wyzwaniami operacyjnymi i komunikacyjnymi.

Jednakże zawirowania na rynku światowym, oszczędności kosztów i zmiany w strukturze popytu stanowią bardziej złożone problemy i negatywnie wpływają na przychody. Zdolność do adaptacji, innowacyjność i kreatywne podejście do marketingu i sprzedaży zaczęły odgrywać kluczową rolę w zdolności ukraińskich firm IT do rozwijania swojej działalności. Niestety niewiele firm było w stanie właściwie sprostać tym wyzwaniom, a perspektywy biznesowe na przyszłość nie są obecnie tak jasne.

Jednym z efektów wydarzenia jest to, że partnerstwo i współpraca dla polskich i ukraińskich firm jest ważna dla dalszego rozwoju biznesu.” – zauważył biorący udział w konferencji Oleksandr Pluzhnikov, Szef Biura Cyberbezpieczeństwa w ELEKS.

Wydarzenie było realizowane w ramach projektu Business for Ukraine Center, powstałego we współpracy Związku Przedsiębiorców i Pracodawców z Fundacją Totalizatora Sportowego.

Partnerzy wydarzenia: Polish-Ukrainian Startup Bridge, Ukraine Invest, IT Ukraine Association, Koalicja na Rzecz Polskich Innowacji.

Partnerzy merytoryczni: Google for Startup, FundingBox.

Partnerzy medialni: BiznesAlert, CyberDefence24, Diia Business Warsaw.

Patronat honorowy nad wydarzeniem objęło Ministerstwo Rozwoju i Technologii oraz Prezydent M.St. Warszawy.

Zobacz: 26.06.2024_Informacja_Prasowa_UTM

Warszawa, 10.06.2024

Eksperci Kongresu Zdrowie 360 Związku Przedsiębiorców i Pracodawców alarmują:

 

edukacja prozdrowotna, skoordynowana profilaktyka to podstawowe warunki zdrowego społeczeństwa, a system ochrony zdrowia i pracodawcy muszą zadbać, aby pracownicy – pacjenci przewlekle chorzy nie znikali z rynku pracy.

W czwartek 6 czerwca w hotelu Polonia Palace w Warszawie odbyła się pierwsza edycja Kongresu Zdrowie 360 organizowanego przez Forum Zdrowia Związku Przedsiębiorców i Pracodawców. W wydarzeniu wzięło udział ponad 200 gości a także grupa ponad 70 renomowanych ekspertów medycznych, politycy, przedstawiciele branży farmaceutycznej a także reprezentanci ponad 20 stowarzyszeń i organizacji pacjenckich.

Kongres Zdrowie 360 to jedyne tej skali wydarzenie zdrowotne organizowane przez reprezentatywną organizację przedsiębiorców jaką jest ZPP. Przewodnim motywem pierwszej edycji Kongresu była sytuacja pacjentów – szczególnie tych przewlekle chorych na rynku pracy i wyzwań jakie stanowią choroby osób aktywnych zawodowo.

Wśród gości Kongresu byli między innymi przedstawiciele kluczowych instytucji systemu opieki zdrowotnej – w tym między innymi: Naczelnej Izby Lekarskiej, Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego, Rzecznika Praw Pacjenta, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Polskiego Towarzystwa Lipidologicznego, Polskiego Towarzystwa Onkologicznego i Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej.

Kongres otworzył wyjątkowy panel „Politycy bez tajemnic”, którym o swoich doświadczeniach w walce z chorobą dzielili się:

• Posłanka Anna Gembicka – Sejmowa Komisja Zdrowia, Parlamentarny Zespół ds. Cukrzycy;
• Zakażeniom HIV i Zwalczania Aids, Parlamentarny Zespół ds. Kobiet;
• Posłanka Ewa Kołodziej
• Doktor Tomasz Latos (online) – były poseł, Przewodniczący Sejmowej Komisji Zdrowia;
• Mecenas Ryszard Kalisz – Mecenas Kancelaria Adwokacka Ryszard Kalisz;

Paneliści zwracali uwagę że w Polsce osoby chore muszą mierzyć się wieloma problemami wykraczającymi poza obszar leczenia. Pierwszym z nich, o którym opowiadała posłanka Ewa Kołodziej jest stygmatyzacja osób przewlekle chorych, które bardzo często uważane są jako bezwartościowe w roli pracownika. Wywołuje u chorych poczucie wstydu i konieczność ukrywania problemów zdrowotnych w obawie przed konsekwencjami w pracy. Efekt ten potęguje fala hejtu, z którą bardzo często muszą mierzyć się osoby chore będące jednocześnie osobami publicznymi. Dr Tomasz Latos zwrócił uwagę, że system ochrony zdrowia powinien tworzyć warunki by osoby chore mogły być w pełni wykorzystywane zawodowo a odpowiedzialność za to nie może spadać wyłącznie na pracodawców. Rosnące możliwości nowoczesnej medycyny muszą iść w parze ze wzrostem empatii i zrozumienia wobec problemów pozamedycznych osób chorujących.

Posłanka Anna Gębicka zwracała uwagą na terapeutyczną rolą pracy, która dla osoby chorej może być odskocznią od problemów walki z chorobą a także na rolę jaką mogą spełniać osoby publiczne w edukacji prozdrowotnej i współpracy i nagłaśnianiu pracy organizacji pacjenckich.

Mecenas Ryszard Kalisz zwrócił uwagę, że co do zasady osoby pełniące funkcje publiczne mają mniej praw i jeśli decydują się pełnić funkcje publiczną godzą się na ujawnianie jego sytuacji w tym równie zdrowotnej.  Wszelkie objawy hejtu wobec osób chorych powinny być piętnowane.

Goście panelu stwierdzili, że jednym z wydarzeń, które wpłynęło na zmianę postrzegania sytuacji chorobowej była pandemia. Dzięki pandemii wielu chorych po raz pierwszy zaczęło otwarcie mówić o swoich problemach zdrowotnych i zaczęły się one spotykać z większym zrozumieniem wśród pracodawców .

Zgodnie z mottem Kongresu Zdrowie 360 jego goście i uczestnicy omówili kluczowe wyzwania systemu ochrony zdrowia w Polsce w tym sytuację polskiego przemysłu farmaceutycznego, sytuacja pacjentów przewlekle chorych na rynku pracy,  choroby cywilizacyjne i uzależnienia, szczepienia, telemedycyna, onkologia i hematologia, alergologia i laryngologia, choroby sercowo naczyniowe, choroby rzadkie a także rolę seriali medycznych w edukacji zdrowotnej.

Kongres Zdrowie 360 zakończyła gala wręczenia statuetek Niedźwiedzie Zdrowia – nagród wręczonych przez Kapitułę Naukową Kongresu wybitnym osobistościom świata zdrowia i nauki a także osobom promującym profilaktykę prozdrowotną. W tym roku nagrody otrzymali:

Kategoria „Pacjent przewlekle chory aktywny na rynku pracy” – nagroda dla Jacka Rozenka – aktora, lektora, konferansjera, trenera biznesu, coach’a i animatora kultury.

Kategoria „Ekspert medycyny zaangażowany w życie pacjentów z chorobami przewlekłymi” – nagroda dla Prof. Leszka Czupryniaka kierownika Kliniki Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Kategoria „Organizacja pacjentów zaangażowana w życie osób z chorobami przewlekłymi i ich rodzin” – nagroda dla Agnieszki Wołczenko, Prezeski Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Pacjentów ze Schorzeniami Serca i Naczyń EcoSerce

Kategoria „Polityk zaangażowany w życie pacjentów” – nagroda dla Prof. dr hab. n. med. Alicji Chybickiej Posłanki na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Lekarza, Przewodniczącej Parlamentarnego Zespołu ds. Chorób Rzadkich, Przewodniczącej Parlamentarnego Zespołu ds. Transplantacji
Wiceprzewodniczącej Parlamentarnego Zespołu ds. przeciwdziałania otyłości i zdrowego odżywiania

Kategoria: Dziennikarz zdrowotny zaangażowany w życie pacjentów – nagroda dla Aleksandry Kurowskiej, Redaktor naczelnej portalu Cowzdrowiu.pl

Patronatu honorowego Kongresowi Zdrowie 360 udzielili: Naczelna Izba Lekarska, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego, Rzecznik Praw Pacjenta, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Polskie Towarzystwo Lipidologiczne, Polskie Towarzystwa Onkologiczne i Polskie Towarzysto Onkologii Klinicznej.

Partner Strategicznym Kongresu Zdrowie 360 była firma GSK, Partnerem Głównym – Firma MSD, Partnerami Wspierającymi: Zakład Farmaceutyczny Amara, Polski Związek Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego Krajowi Producenci Leków, Firma Novo Nordisk, Firma Rapiomed i Firma Servier

Patronami społecznymi Kongresu było 20 stowarzyszeń pacjenckich: Federacja Diabetyków, Federacja Stowarzyszeń Amazonki, Onkocafe Razem Lepiej, Ekoalicja dla Telemedycyny, Fundacja Edukacji Społecznej, To się leczy, Instytut Człowieka Świadomego, Fundacja Najsłodsi, Mental Power, Ogólnopolskie Stowarzyszenie Pacjentów ze Schorzeniami Serca i Naczyń EcoSerce, Polska Koalicja Pacjentów Onkologicznych, Centrum Kryzysowe, Polskie Amazonki Ruch Społeczny, Eurydyki, Polskie Stowarzyszenie Edukacji Diabetologicznej, Stowarzyszenie Niebieski Motyl,

Partnerami Mediowymi byli: cowzdrowiu.pl, Długo i Szczęśliwie, Medical Press, Gazeta Lekarska, Mojacukrzyca.org, Pacjenci, Politykazdrowotna.com, Świat Lekarze

Zobacz: 10.06.2024 Informacja Prasowa_Kongres Zdrowie 360

Zobacz galerię

28 maja 2024 r.

 

23 maja 2024 r. w Kijowie odbyła się konferencja „Europe-Poland-Ukraine: Cooperate Together’24”, która zgromadziła liderów i ekspertów z Polski i Ukrainy, aby omówić kluczowe aspekty współpracy gospodarczej i rozwoju między tymi krajami.

 

Konferencja obejmowała trzy główne panele dyskusyjne, podczas których poruszano ważne tematy, dotyczące polsko-ukraińskiej współpracy, m.in.:

 – Wezwania i perspektywy  współpracy Polski i Ukrainy w branży farmaceutycznej w trakcie procesu akcesyjnego Ukrainy do EU

–  Transport i logistyka w warunkach wojny w Ukrainie: stan faktyczny, wyzwania ii perspektywy

– Partnerstwo publiczno-prywatne: szansa rozwoju inwestycji w Ukrainie

W konferencji uczestniczyli przedstawiciele administracji publicznej, m.in.:

• Vitalii Kindrativ, Zastępca Ministra Gospodarki Ukrainy
• Mykola Kolisnyk, Zastępca Ministra Energetyki Ukrainy 
• Anna Zamazeeva, Szefowa Państwowej Agencji ds. Efektywności Energetycznej i Oszczędzania Energii Ukrainy

Do udziału w wydarzeniu dołączyli również przedstawiciele organizacji zrzeszających przedsiębiorców:

• Petro Pylypiuk, Członek Prezydium Federacji Pracodawców Ukrainy, Przewodniczący Komisji ds. Eksportu,
• Anatolii Kinach, Prezes Ukraińskiego Związku Przemysłowców i Przedsiębiorców 
• Gennadiy Chyzhykov, Prezes Ukraińskiej Izby Przemysłowo-Handlowej 

Uczestnicy konferencji również mieli możliwość wsłuchać się w głosy przedstawicieli ukraińskiego i polskiego biznesu:

• Valerii Tkachov, Zastępca Dyrektora Departamentu ds. komercyjnych Ukrzaliznytsia 
• Yuriy Benevytskyi, CEO, Nova Poshta Global 
• Serhii Poznyak, Prezes Stowarzyszenia Przedsiębiorców-Weteranów, Założyciel firm FinStream i Cronvest
• Yurii Markevych, Dyrektor ds. zarządzania relacjami z klientami, YURiA-Farm 
• Maciej Dulak, Dyrektor Zarządzający Rail STM

Konferencja „Europe-Poland-Ukraine: Cooperate Together’24” stanowiła ważną platformę do dyskusji i wymiany doświadczeń, wspierając współpracę między Polską a Ukrainą. Wydarzenie było realizowane w ramach projektu Business for Ukraine Center, powstałego we współpracy Związku Przedsiębiorców i Pracodawców z Fundacją Totalizatora Sportowego.

Konferencja przyciągnęła przedstawicieli władz Ukrainy, organizacji zrzeszających przedsiębiorców oraz reprezentantów ukraińskiego i polskiego biznesu, podkreślając rosnące znaczenie współpracy międzynarodowej w dynamicznie zmieniających się warunkach gospodarczych.

Partnerzy wydarzenia: Polska Agencja Inwestycji i Handlu, Legnicka Specjalna Strefa Ekonomiczna, Administracja Państwowa Miasta Kijowa KMDA, Federacja Pracodawców Ukrainy, Ukraine Invest, Izba Przemysłowo-Handlowa Ukrainy, U.S. – Ukraine Business Council, European Business Association, Związek Ukraińskich Przedsiębiorców SUP, Ukraiński Związek Przemysłowców i Przedsiębiorców, Advantager, Warsaw Enterprise Institute.

Warszawa, 18 kwietnia 2024 r.

Liderzy sektora TSL w jednym miejscu. Za nami konferencja ZPP „Polska w ruchu”

Sektor TSL jest jednym z czempionów polskiej gospodarki. W okresie przeszło 30 lat od transformacji ustrojowej segment ten zbudował silną pozycję na europejskim rynku. Dziś ten rynek stoi przed wielką szansą na dalszy rozwój, ale jednocześnie firmy muszą radzić sobie z szeregiem wyzwań.

Po trudnym czasie globalnych kryzysów, rynek patrzy w przyszłość z optymizmem, widząc potencjał rozwoju, ale też konieczność adaptacji do nowych warunków polityczno-gospodarczych. O tym i innych tematach wszystkim 18 kwietnia w Sali Notowań Giełdy Papierów Wartościowych, dyskutowali goście organizowanej przez Związek Przedsiębiorców i Pracodawców Konferencji Polska w Ruchu. Infrastruktura. Logistyka. Transport, która zapowiadała nowe strategie i rozwiązania dla efektywnego zarządzania sektorem.

Wiceprezes ZPP – Marcin Nowacki, otwierając wydarzenie, dostrzegł znaczenie rozwoju krajowej infrastruktury transportowej dla rozwoju sektora TSL w Polsce.

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców aktywnie włącza się w działania na rzecz rozwoju segmentu TSL w Polsce. Nasze zaangażowanie widoczne zintensyfikowało się w kontekście unijnych regulacji i trudnej sytuacji na granicy polsko-ukraińskiej. Postulowaliśmy i postulujemy, aby podejmować szerokie działania mające na celu zwiększenie przepustowości przejść granicznych, przestrzeni magazynowej, rozbudowę krajowych portów morskich, rozwój sieci drogowej i kolejowej, czy budowę Centralnego Portu Komunikacyjnego. Nasze położenie na mapie Europy predestynuje nas do stania się największym hubem transportowo-logistycznym w tej części świata – powiedział wiceprezes ZPP.

Wydarzenie rozpoczął panel dyskusyjny: „Polska na europejskiej mapie rynku TSL”, Prelegenci zwrócili szczególną uwagę na wyzwania wynikające z braku inwestycji rozwijających w szybkimym tempie kolej i infrastrukturę łączoną. Polska jest krajem tranzytowym w relacjach zachód–wschód oraz północ–południe. Dlatego, zdaniem rozmówców, warto postawić na inwestycje w kolejowe korytarze transportowe dla przewozów drogowych i rozwoju transportu intermodalnego.

W Panelu II – „Sektor TSL wobec wyzwań współczesności” dokonano przeglądu najbardziej palących wyzwań stojących przed branżą logistyczno-transportową.

Poseł Mirosław Suchoń, przewodniczący sejmowej Komisji Infrastruktury, podkreślił, że jedną z kluczowych kwestii w kontekście rozwoju sektora jest właściwe kształtowanie środowiska otoczenia legislacyjno-instytucjonalnego.

To najważniejsze wyzwanie, które stoi przed branżą transportowa można podzielić na dwa obszary. Pierwszy dotyczy regulacji wewnętrznych, krajowych. Musimy uspokoić cały obszar regulacji, tak żeby firmy mogły wreszcie zająć się prowadzeniem biznesu, a nie wypełnianiem obowiązków biurokratycznych. Z drugiej strony jednak musimy na poważnie usiąść do rozmów z naszymi partnerami w UE. Ponieważ lwia część regulacji przyjmowana jest właśnie jest w Bruksel – powiedział Mirosław Suchoń.

Branża TSL jest szczególnie wrażliwa na zmiany regulacji dotyczących polityki klimatycznej, zwłaszcza w kontekście inicjatyw Unii Europejskiej takich jak Zielony Ład czy pakiet Fit for 55. Wprowadzane przepisy dotyczące ograniczenia emisji CO₂ oraz zachęty do wykorzystywania bardziej ekologicznych rozwiązań, takich jak transport niskoemisyjny czy elektryfikacja floty pojazdów, będą wymagały od firm inwestycji w nowe technologie oraz dostosowania się do nowych standardów.

Moim zdaniem należy mówić przede wszystkim o dwóch obszarach. Jednym z nich są regulacje dotyczące redukcji śladu węglowego. Drugim  wyzwaniem, z którym Polska mierzy się od lat, jest brak „rąk do pracy”. Chodzi tu zarówno o kierowców jak również pracowników magazynowych – podkreślił Adam Galek, Członek Zarządu, Rohlig Suus Logistics.

Podczas panelu „Infrastrukturalny must have – niezbędne inwestycje infrastrukturalne” prelegenci poruszali tematy związane z najważniejszymi inwestycjami w infrastrukturę, przed którymi stoi Polska.

Polska potrzebuje inwestycji w infrastrukturę drogową, kolejową czy portową. Najwydatniej pokazały to wydarzenia w ostatnich miesiącach, związane z ukraińskim zbożem, które powinno pojechać szybko i sprawnie, niezwłocznie zostać przeładowane w polskich portach i wyjechać w świat. Podobnie problemy mają miesjce z produktami rolno-spożywczymi, które chcemy jak najszybciej, jak najsprawniej wywieźć z Polski. Dlatego środki z KPO są kluczow,e by te inwestycje powstawały. by poprawa infrastruktury następowała z każdym dniem i z każdym tygodniem – podkreślał Stefan Krajewski, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Z kolei Rafał Zahorski, Pełnomocnik Zarządu ds. rozwoju portów, Zarząd Portów Morskich Portów Szczecin i Świnoujście zwrócił szczególną uwagę na powiązanie infrastruktury portowej i kolejowej:

Polska gospodarka morska cały czas się rozwija. Rozwijają się polskie porty. Wszystkie porty kierują znaczące sumy w obszar inwestycji. W tej chwili czekamy tak naprawdę na bardzo mocne uderzenie, silny impuls rozwojowy dla infrastruktury kolejowej, bo jest to pierwszy warunek, aby porty mogły absorbować dużo większą ilość ładunków – podkreślił.

W panelu kończącym Konferencje – „Czy Polska może stać się europejskim hubem transportowo-logistycznym”  rozmowy toczyły się wokół akcesji Ukrainy do UE. Dziś pewnym jest, że Polska będzie jednym z najważniejszych kanałów łączących Ukrainę z szeroko pojętym Zachodem. Stwarza to konieczność umocnienia i modernizacji obecnych, ale także wykreowania nowych dróg i modeli dostaw, które realizowane będą przy wykorzystaniu krajowej infrastruktury. Przez Polskę realizowane są jednak także dostawy z innych części świata. Nasz kraj ma wszystko, aby stać się najważniejszym hubem transportowo-logistycznym w tej części kontynentu.

W trakcie panelu Katarzyna Ostojska, Menedżer ds. Marketingu w Raben Logistics Polska, podkreśliła znaczenie Konferencji w opracowywaniu nowych strategii i rozwiązań technologicznych, które pozwolą efektywnie zarządzać transportem, spedycją i logistyką:

Wszelkie konferencje dotyczące transportu, czy też rozwiązań w transporcie, czy w ogóle w branży logistycznej są bardzo ważne. Jest to sposób na dzielenie się doświadczeniem, na wymianę poglądów i być może na znalezienie kolejnego sposobu na działanie w taki sposób, aby pozytywnie zbudować wizerunek danej firmy – powiedziała.

Aby ugruntować naszą pozycję oraz zapewnić biznesowi warunki do ustawicznego rozwoju, branża potrzebuje dziś silnych impulsów inwestycyjnych oraz przewidywalnego, transparentnego prawa. O tych i szeregu innych dyskutowali podczas Konferencji ZPP „Polska w Ruchu – Infrastruktura, Logistyka, Transport” reprezentanci rządu, biznesu, eksperci i dziennikarze. Konferencja zgromadziła przedstawicieli transportu morskiego, drogowego, kolejowego, ale także sektora rolnego i szeregu innych segmentów kooperujących ze sobą środowisk przedsiębiorców.

Patronat honorowy nad konferencją objął Minister Rozwoju i Technologii. Partnerem wydarzenia była Giełda Papierów Wartościowych. Partnerami honorowymi wydarzenia byli: Inspekcja Transportu Drogowego, Urząd Lotnictwa Cywilnego, Instytut Badawczy Dróg i Mostów oraz Wyższa Szkoła Logistyki. Patronami medialnymi Obserwator Logistyczny oraz Polska Press.

Warszawa, 23 kwietnia 2024 r.

Konferencja „Wybory do Parlamentu Europejskiego 2024: wyzwania dla cyfrowej demokracji w regionie Europy Środkowo-Wschodniej”

22 kwietnia w SGH Warsaw School of Economics odbyła się konferencja „Wybory do Parlamentu Europejskiego 2024: wyzwania dla cyfrowej demokracji w regionie Europy Środkowo-Wschodniej”, której Związek Przedsiębiorców i Pracodawców był partnerem.

Głos w charakterze gościa honorowego zabrał Sekretarz Stanu w Ministerstwie Cyfryzacji, Dariusz Standerski. Spotkanie rozpoczął współgospodarz wydarzenia dr hab. Piotr Wachowiak, prof. SGH, rektor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. W rozmowie moderowanej przez Zosię Wanat, Senior CEE Correspondent z Sifted głos reprezentujący ZPP w dyskusji zabrała – Paulina Szkoła, Dyrektorka Forum Cyfrowego ZPP, a wśród pozostałych panelistów byli:

– Jan Jęcz, analityk ds. gospodarki cyfrowej, Polityka Insight

– Mateusz Łabuz, Technische Universität Chemnitz

– Aleksandra Wójtowicz, starsza analityczka, NASK

Podczas spotkania zaprezentowany został raport “Things to Watch For in European Parliament Elections in 2024”, do którego lektury serdecznie zapraszamy!

Organizatorem wydarzenia było Obserwatorium Demokracji Cyfrowej | CEE Digital Democracy Watch.

 

Zobacz: Raport “Digital Democracy in CEE: Things to Watch For in European Parliament Elections in 2024”

Warszawa, 10 kwietnia 2024 r. 

Polski mikroprzedsiębiorca – pasjonat z poczuciem misji. Zadowolony z pracy, choć nie zarabia kokosów. Oszczędza, wyjeżdża na krótkie wakacje, nie chodzi na zwolnienia. Ceni niezależność.

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców zaprezentował wyniki autorskiego i jedynego w Polsce badania „Sytuacja materialna, dochody prywatne oraz majątek polskich przedsiębiorców”, portretującego właścicieli polskich mikrofirm. Głównym celem projektu było nakreślenie portretu socjo-demograficznego i materialnego drobnych polskich przedsiębiorców oraz poznanie ich postaw i opinii dotyczących warunków oraz perspektyw prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Badanie zrealizował dom badawczy Maison & Partners na zlecenie ZPP. Badanie – jak podkreślali eksperci podczas prezentacji raportu – unikatowe w skali kraju, pokazuje odbiegający od wielu panujących stereotypów profil polskiego mikro przedsiębiorcy.

Pasjonaci z poczuciem misji i potrzebą niezależności…

Dla większości polskich mikro-przedsiębiorców najczęściej wymienianym motywem założenia firmy była potrzeba niezależności (37%) oraz chęć realizacji własnej pasji (31%). Potrzeba niezależności, jako motyw założenia firmy dominuje wśród osób prowadzących działalność gospodarczą (43%). Wśród właścicieli spółek częściej wskazywanym motywem założenia firmy była niechęć do pracy na etacie oraz przymus ekonomiczny. Natomiast osoby łączące pracę na etacie z prowadzeniem firmy częściej niż inni wskazują na przypadek, który skłonił ich do założenia firmy.

Z przekonaniem o trafności decyzji o założeniu firmy

Większość przedsiębiorców (75%) ocenia pozytywnie decyzję o założeniu firmy i kontynuowałaby prowadzenie firmy, gdyby miała w tej chwili wybór między tym a innymi formami pracy (w tym przypadku jest również więcej przedsiębiorców niepracujących równocześnie na etacie, a przede wszystkim prowadzących działalność gospodarczą). Jest jednak część przedsiębiorców, którzy chętniej pracowaliby na etat i są to głównie osoby niżej wykształcone i młodsze.  

Wykształceni

Polscy mikro-przedsiębiorcy to zdecydowanie częściej osoby wykształcone – jest tu więcej osób z wyższym wykształceniem (69%) niż w całej populacji, a mniej z podstawowym i zawodowym (6%). Ponadto wśród przedsiębiorców jest również mniej mieszkańców wsi (19%) niż wśród ogółu Polaków (38%).

Z dziećmi w państwowych szkołach i przedszkolach

Większość przedsiębiorców ma dzieci (68%), z czego 60% ma więcej niż jedno dziecko. Większość dzieci małych przedsiębiorców korzysta z edukacji publicznej (88%), zarówno z publicznych żłobków i przedszkoli, chodzą do państwowych szkół i studiują na państwowych uczelniach. Wydatki na dzieci polskich przedsiębiorców nie są również bardzo wysokie – 39% nie wydaje więcej niż 1000 zł na jedno dziecko miesięcznie.

Nie zarabiają kokosów

Około 1/3 polskich mikro-przedsiębiorców, po odprowadzeniu niezbędnych opłat, zarabia nie więcej niż średnia krajowa. Osób zarabiających powyżej 15 000 miesięcznie jest tylko 10% a powyżej 30 000 jedynie 4% ankietowanych. Większe zarobki miesięczne można zaobserwować u przedsiębiorców prowadzących większe firmy, z większym obrotem i zatrudniające więcej pracowników.

Bez spektakularnego majątku i super samochodu

Większość polskich mikro-przedsiębiorców posiada własne mieszkanie lub dom całoroczny (86%) oraz samochód prywatny (83%). Oznacza to również, że 14% respondentów nie posiada własnego mieszkania, a 17% własnego samochodu. Ponadto około jednej trzeciej z nich jest właścicielem domu lub mieszkania na wynajem (30%), a mniej domu czy mieszkania letniskowego (27%).

Wśród marek użytkowanych pojazdów dominuje Audi – 10% (i samochodów tej marki jest zdecydowanie więcej niż wśród ogółu Polaków) oraz Opel, Skoda i Toyota – czyli marki również powszechne wśród Polaków nie będących przedsiębiorcami. Jedynie 14% badanych zadeklarowało wartość użytkowanego pojazdu na powyżej 100 000 PLN

Ale z oszczędnościami

Większość mikro-przedsiębiorców to osoby oszczędne. Polscy przedsiębiorcy mają więcej oszczędności niż przeciętni Polacy. Trzeba jednak podkreślić, że nie zawsze są to oszczędności wykorzystywane do celów prywatnych – aż 47% właścicieli mikro firm zdarzyło się dofinansować działalność firmy z prywatnych pieniędzy i – co dosyć oczywiste – dotyczy to częściej osób prowadzących działalność gospodarczą niż spółki.  Równocześnie drobnym przedsiębiorcom zdarzają się odwrotne sytuacje – pożyczania z firmy pieniędzy na życie prywatne.

Mimo trudności zadowoleni z życia

Interesujące, że mimo sytuacji materialnej nie odbiegającej zbytnio od warunków ogółu Polaków, to przedsiębiorcy wydają się bardziej zadowoleni ze swojej sytuacji (56% przedsiębiorców vs. 36% Polaków). Oczywiście są wśród przedsiębiorców również osoby w trudnej sytuacji finansowej, którym pieniędzy nie wystarcza na podstawowe potrzeby. Dominują wśród nich osoby z województwa łódzkiego i podlaskiego, prowadzące działalność nie dłużej niż rok i głównie wykonujące pracę fizyczną.

Na poziomie średnim polscy mikro-przedsiębiorcy są w podobnym stopniu zadowoleni z życia co ogół Polaków. Co ciekawe, zadowolenie z życia nie jest w zasadzie powiązane z rodzajem prowadzonej działalności firmowej, natomiast z uniwersalnymi cechami demograficznymi (czyli podobnie jak u innych Polaków) – bardziej zadowoleni z życia są przedsiębiorcy lepiej wykształceni, posiadający dzieci i starsi. Może to pokazywać, że rodzina, wykształcenie oraz doświadczenie nabywane z wiekiem stanowią kapitał, który pozwala im lepiej funkcjonować.

Komentarze ekspertów

Cezary Kaźmierczak, Prezes ZPP

ZPP jako jedyna organizacja pracodawców zajmuje się segmentem mikro i małych firm. Polacy są wyjątkowo przedsiębiorczym narodem i ta przedsiębiorczość oraz odwaga, aby brać sprawy w swoje ręce jest jednym z bardzo istotnych czynników napędzających rozwój Polski. Utrzymanie i dobre funkcjonowanie segmentu mikro i małych firm warunkuje stabilizację klasy średniej i rozwój małych miast. Często większą wartość dla stabilnego rozwoju regionu wnosi 100 firm zatrudniających po 10 osób, niż jedna firma zatrudniająca 1000 pracowników. Dbajmy o ich rozwój, bo jak pokazuje nasze badanie mikroprzedsiębiorcy to ludzie niezwykle pracowici, oszczędni, nie obnoszący się z ostentacyjną konsumpcją, którzy nie chcą żyć na garnuszku państwa.

Prof. Dominika Maison, Maison & Partners.

Nasze badanie pokazało, że polski mikroprzedsiębiorca to już nie jest ten stereotypowy badylarz który chce tylko zarobić jak najwięcej pieniędzy. Wielu mikroprzedsiębiorców to osoby z wyższym wykształceniem, które założyły firmę po to, by być niezależnymi i realizować swoje pasje. Pracują więcej niż przeciętni pracownicy zatrudnieni na etatach, nie biorą zwolnień lekarskich i nie narzekają na to, że często nie zarabiają fortun.

Mariusz Filipek – Pełnomocnik Ministra ds. deregulacji i dialogu gospodarczego, Ministerstwo Rozwoju i Technologii

ZPP przygotowało bardzo cenny raport dla gospodarki i dla przedsiębiorczości. Zawiera szereg danych obrazujących największy segment firm w Polsce. Z perspektywy Ministerstwa Rozwoju kluczowe były informacje na temat perspektyw rozwoju mikrofirm. Biorąc pod uwagę to, czego oczekują przedsiębiorcy, przygotowujemy ustawę deregulacyjną, która ma ułatwić prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce.

Ignacy Morawski, Główny Ekonomista Pulsu Biznesu

Przedsiębiorcy odgrywają bardzo ważną rolę w gospodarce, tworzą firmy i miejsca pracy, a jedocześnie zapewniają gospodarce elastyczność, czyli zdolność dostosowywania się do zmian technologicznych. Małe firmy zwykle szybko adaptują nowe technologie, trendy, produkty, dzięki temu odgrywają ogromną rolę we wzroście gospodarczym i wzroście produktywności. Jednocześnie musimy brać pod uwagę, że są one mniej wydajne niż duże organizacje. W raporcie ZPP najbardziej zaskoczyła mnie informacja, że prawie połowa ankietowanych mogłaby zamienić obecną działalność na etat, co pokazuje jak ciężko jest prowadzić działalność gospodarczą.

O badaniu

Badanie zostało przeprowadzone metodą CAWI (Computer Assisted Web Interviews) na ankietach on-line na panelu badawczym Ariadna. Do badania zostali zaproszeni przedstawiciele sektora mikro (firmy do 9 osób zatrudnionych, niezależnie od formy) razem z jednoosobowymi działalnościami gospodarczymi. Łączna wielkość próby to N=658 respondentów. Badanie zostało zrealizowane w dniach 8-14 luty 2024 r.

Styl życia i związane z nim wydatki

• Restauracje. Połowa przedsiębiorców nie chodzi do restauracji wcale lub prawie wcale (21%) lub raz na kilka miesięcy (29%). Druga połowa korzysta z restauracji przynajmniej raz w miesiącu, a osób, które chodzą do restauracji przynajmniej raz w tygodniu jest zaledwie 3%.
• Jedzenie z dostawą do domu. Nieco mniej popularne jest zamawianie gotowego jedzenia do domu – z tego rodzaju usługi nie korzysta 31% przedsiębiorców. Aczkolwiek osób regularnie zamawiających jedzenie do domu (przynajmniej raz w tygodniu) jest nieco więcej niż heavy-userów restauracji (5%).
• Wydatki na jedzenie poza domem. W przypadku połowy osób wychodzących do restauracji i zamawiających jedzenie z dostawą do domu średnie miesięczne wydatki na te usługi nie przekraczają 200 zł.
• Wydarzenia kulturalne. Udział w wydarzeniach kulturalnych przynajmniej raz w miesiącu zadeklarowało 41% badanych przedsiębiorców. Połowa z nich wskazała średnie kwoty wydawane na ten cel do 200 zł miesięcznie.
• Podróże. Dominującym wzorcem podróży prywatnych są relatywnie częste, ale krótkie (2-3 dniowe) wyjazdy krajowe, których odbycie w 2023 roku zadeklarowało 78% badanych. Najpopularniejsze kierunki wśród polskich mikro-przedsiębiorców to Włochy, Hiszpania i Grecja.

Ocena sytuacji materialnej

• Wystarczy na codzienne przeżycie. Zdecydowana większość badanych przedsiębiorców opisuje swoją sytuacje materialną jako wystarczającą na codzienne przeżycie, ale niestety niewystarczającą na dodatkowe większe wydatki (42%). Osób, które swoją sytuację określają jako złą na tyle, że nie starcza im na życie jest 11% – w tym 8% to takie, które muszą mocno ograniczać się by ”związać koniec z końcem” jest 8%, a 3% nie starcza nawet na najpilniejsze potrzeby.
• Jest jak było. Dwie trzecie (63%) badanych mikro-przedsiębiorców zadeklarowało brak zmiany ich sytuacji materialnej w ciągu ostatniego roku, podczas gdy pogorszenie jej odczuł co piąty respondent (20%), a polepszenie zadeklarowało 16%. Co ciekawe, postrzeganie zmiany sytuacji w porównaniu do zeszłego roku jest mniej negatywne u przedsiębiorców, niż u ogółu Polaków.
• Komu i dlaczego się pogorszyło? Pogorszenie się sytuacji materialnej zadeklarowali częściej respondenci z województwa podlaskiego, łódzkiego, dolnośląskiego i kujawsko-pomorskiego, przedsiębiorcy wykonujący pracę w równym stopniu fizyczną co umysłową, nie zatrudniający osób, będący w wieku ponad 45 lat. Najważniejsze przyczyny pogorszenia się sytuacji materialnej to: inflacja (25%), wzrost cen / wyższe koszty (25%), spadek dochodów / obrotów (17%), mniej klientów (12%), działania rządu (8%), koszty zatrudnienia, składki ZUS (6%) i ogólna sytuacja gospodarcza w kraju i na świecie.
• Komu i dlaczego się polepszyło? Polepszenie się sytuacji odczuwają częściej przedsiębiorcy w województwie mazowieckim i podlaskim, osoby lepiej wykształcone (pomaturalne i wyższe). Polepszenie odczuwano dzięki: podwyżce zarobków własnych lub partnera (35%), większej ilości zleceń / klientów (19%), zmiany pracy własnej lub partnera (6%).
• Zadowolenie z życia. Niezależnie od oceny własnej sytuacji materialnej, zdecydowana większość przedsiębiorców to osoby zadowolone z życia i ich średni poziom zadowolenia z życia nie różni się zasadniczo od średniego zadowolenia Polaków. Podobnie również jak wśród wszystkich Polaków, tak tez wśród przedsiębiorców bardziej zadowolone są z życia osoby starsze (powyżej 55 roku życia), lepiej wykształcone i posiadające dzieci.

Powody założenia firmy i ocena tej decyzji z perspektywy czasu

• Niezależność, pasja i wyzwanie. Bardzo silnym motywem rozpoczęcia działalności gospodarczej była chęć zachowania niezależności i posiadania poczucia swobody (37% wskazań w pytaniu otwartym) oraz niechęć do pracy na etacie (22%). Łącznie te dwa czynniki wskazano jako kluczowe dla decyzji o założeniu firmy wskazało 59% przedsiębiorców. Chęć zrealizowania swojej pasji wskazało jako czynnik motywujący do założenia działalności 31% badanych, odkrycie niszy na rynku 16%, a kolejne 7% założyło firmę, by zrealizować ciekawy pomysł, jaki chciano wdrożyć. Dla 12% założenie firmy było formą zainwestowania pieniędzy lub sposobem na ich zdobycie.
• Przymus lub przypadek. Z powodu przymusu ekonomicznego, braku pracy firmę założyło 19% badanych, a pod wpływem sugestii byłego pracodawcy 11%. Interesujące jest, że 22% badanych stwierdziło, że założyli firmę w wyniki jakiegoś zaistniałego przypadku. Zapewne to oraz poczucie otwierania działalności gospodarczej pod swego rodzaju przymusem przyczynia się w jakimś stopniu do tego, że zanotowano niemały odsetek respondentów, którzy z perspektywy czasu negatywnie oceniają założenie firmy (12%) oraz bardzo duży odsetek (47%) tych, którzy chętniej, gdyby mieli wybór, pracowali by u kogoś. Szczególnie ciekawym wynikiem jest to, że młodzi, pracujący w produkcji, fizycznie i nieposiadający wykształcenia respondenci niemal w 1/3 chętniej pracowali by w międzynarodowej korporacji, ewentualnie w firmie prywatnej, niż dalej prowadzili własne firmy. To sugeruje, że jest to grupa, która najgorzej radzi siebie z prowadzeniem własnej działalności.
• Ocena decyzji założenia firmy. Z perspektywy czasu ¾ badanych (75%) ocenia pozytywnie fakt założenia firmy, a w chwili obecnej mając wybór nieco ponad połowa (53%) kontynuowałaby prowadzenie własnej działalności. Szczególnie w przypadku osób w wieku 55 i więcej lat (70%), z ponad 10 letnim stażem na rynku (59%), z sektora usługowego (57%), łączących pracę fizyczną z umysłową (59%) i nie zatrudniających pracowników (57%) oraz posiadających wyższe lub pomaturalne wykształcenie (56%) pozostanie przedsiębiorcą jest ciągle najlepszą opcją.

Przeszkody w prowadzeniu działalności gospodarczej i chęć kontynuowania – podsumowanie

• Koszty pracy i podatki. Przedsiębiorcy dostrzegają bardzo dużo barier związanych z prowadzeniem działalności. W pierwszej kolejności wskazywane są bariery powiązane z wysokimi kosztami, zarówno wynikające z rosnących kosztów stałych (51%), wysokich podatków (49%) i wysokich kosztów pracy (43%).
• Prawo i biurokracja. Druga grupa barier jest powiązana z prawem i biurokracją. Przez przedsiębiorców wskazywana była niestabilność prawa (29%) i skomplikowane prawo gospodarcze (20%) oraz nadmiar obowiązków biurokratycznych (26%) i narzucane przez UE ograniczenia działalności / rozwoju firm i branż 13%.
• Przyszłość biznesu. Myśląc o nadchodzących 12 miesiącach zaledwie 1/3 nie bierze pod uwagę zakończenia lub zawieszenia swojego biznesu, większość badanych przedsiębiorców (60%) nie zastanawia się nad tą kwestią, natomiast 11% przyznaje, że jest prawdopodobne, że mogą zakończyć lub zawiesić swoją działalność biznesową. Odsetek tych osób jest znacząco większy wśród przedsiębiorców z średnich miast (20-99 tys. mieszkańców), będących 6-10 lat na rynku i z wykształceniem podstawowym i zasadniczym (warto podkreślić, że ci ostatni stanowią grupę ogólnie najmniej zadowolonych z prowadzenia własnej firmy).
• Powody kontynuowania działalność biznesowej. Najczęściej wymienianym powodem kontynuowania biznesu jest dobra kondycja biznesu. Jednak pojawiały się również powody o charakterze mniej pozytywnym, jak brak innych alternatyw (6%) czy długoterminowe zobowiązania (4%). Wypowiedzi te wskazują na pewne rozgoryczenie sytuacją, mogą być wskaźnikiem, że być może prowadzenie firmy nie spełnia pokładanych w niej oczekiwań i nie zaspakaja aspiracji, jednak w chwili obecnej część przedsiębiorców jest zakładnikami swych wyborów i działa w pewnym sensie „z przyzwyczajenia”, walcząc o możliwość pozostania na rynku.
• Powody zakończenia działalność biznesowej. Na pierwszym miejscu wśród przyczyn skłaniających przedsiębiorców do zamknięcia lub zawieszenia działalności są zbyt wysokie koszty prowadzenia biznesu oraz wysokość składek i podatków (26%) oraz wprost zadeklarowane zbyt niskie przychody by móc prowadzić działalność (13%). Pozostałe wskazane przyczyny to wiek (6%) oraz brak zleceń, klientów (6%) i możliwości rozwoju (4%).

Zobacz: 11.04.2024 Sytuacja materialna, dochody prywatne oraz majątek  polskich przedsiębiorców