Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych,
weszła w życie 1 stycznia 2020 r.

 

Polityk odpowiedzialny za ustawę: Jadwiga Emilewicz

Ministerstwo: Przedsiębiorczości i Technologii

Opis ustawy: Ustawa wprowadza rozwiązania mające zmusić niesumiennych kontrahentów do uregulowania swoich zobowiązań. Ma ona być odpowiedzią na problem zatorów płatniczych, przez którą wielu przedsiębiorców traci płynność finansową. Problem ten dotyka ponad 80% przedsiębiorców sektora MŚP.

Plusy:

+ Przepisy podnoszą wysokość odsetek za opóźnienia w transakcjach handlowych o dwa punkty procentowe, tj. do 11,5 proc.,

+ Zwiększenie kompetencji UOKiKu. Prezes UOKiK będzie mógł wymierzać kary (po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego) tym podmiotom, które najbardziej zalegają z płatnościami,

+ Wierzyciel, który nie otrzyma płatności w ciągu 90 dni od upływu terminu określonego w umowie lub na fakturze, będzie mógł pomniejszyć podstawę opodatkowania o kwotę wierzytelności, tzw. ulga na złe długi,

+ Najwięksi podatnicy będą mieć obowiązek wypełniania corocznego sprawozdania o stosowanych praktykach płatniczych,

+ Skrócenie ustawowych terminów płatności. Podmiot publiczny na zapłatę będzie mieć 30 dni, duża firma w kontaktach z mikro, małą bądź średnią będzie miała obowiązek zapłaty w 60 dni,

+ Wzorowe konsultacje społeczne nad ustawą, skonsultowane ze środowiskami przedsiębiorców.

 

Zapraszamy do odwiedzenia naszego portalu Plusy Ujemne 

Fot. Bru-nO/pixabay.com

Ustawa z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw – podpisana 3 czerwca 2019 , weszła w życie 1 stycznia 2020 r.

 

Polityk odpowiedzialny za ustawę: Andrzej Adamczyk

Ministerstwo: Infrastruktury i Budownictwa

Opis ustawy: Ustawa reguluje funkcjonowanie na polskim rynku usług przewozu osób, świadczonych za pomocą takich aplikacji jak Bolt czy Uber.

Plusy:

+ Ujednolicenie wymogów dla taksówkarzy i kierowców korzystających z popularnych aplikacji,

+ Likwidacja obowiązku posiadania taksometru na rzecz rejestrowania przejazdu za pośrednictwem aplikacji,

+ Likwidacja obowiązku zdawania egzaminu z topografii miasta.

Minusy:

– Brak wydania kluczowych rozporządzeń wykonawczych Ministra Cyfryzacji w sprawie aplikacji mobilnej służącej do rozliczania opłaty za przewóz osób oraz ministra finansów w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania. Brak tych rozporządzeń utrudnia przewoźnikom funkcjonowanie na rynku w obliczu nowych przepisów I może powodować zamieszanie wśród klientów,

– Rozporządzenia o nowych wzorach licencji na przewozy zostało opublikowane 10 grudnia, więc samorządy miały bardzo mało czasu na przygotowanie się do niego. W praktyce istnieje obawa, że przepisy te będą martwe w pierwszych miesiącach swojego funkcjonowania.

 

Zapraszamy do odwiedzenia naszego portalu Plusy Ujemne 

Fot. freestocks-photos / pixabay.com

Ustawa z dnia 21 listopada 2019 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym – podpisana 27 grudnia 2019 r. weszła w życie 1 stycznia 2020 r.

 

Polityk odpowiedzialny za ustawę: Tadeusz Kościński

Ministerstwo: Finansów

Opis ustawy: Projekt ustawy modyfikuje stawkę podatku akcyzowego na wybrane produkty. Papierosy i alkohol w różnych postaciach obłożone będą 10% wyższą stawką akcyzy.

Minusy:

– Bardzo krótkie vacatio legis. Branża nie była przygotowana na tak wysoką podwyżkę,

– Złamanie zasady pewności prawa. Zapowiadana była podwyżka dalece mniejsza od wprowadzonej (o 3%),

– Zwiększenie ryzyka powstawania szarej strefy w branżach, w których udało się w ostatnich latach mocną ją ograniczyć dzięki m.in braku większych zmian podatkowych.

Zapraszamy do odwiedzenia naszego portalu Plusy Ujemne 

Fot. 4924546/ pixabay.com

Warszawa, 3 stycznia 2020 r.

 

Komentarz Związku Przedsiębiorców i Pracodawców w sprawie nowych przepisów
dotyczących przewozu osób

 

Przepisy ustanawiające ramy prawne dla funkcjonowania pośredników przy przewozie osób teoretycznie obowiązują już od 1 stycznia 2020 roku. Teoretycznie, ponieważ wciąż brak jest kluczowych z punktu widzenia ich realizacji przepisów wykonawczych. Wyrażamy głębokie zdumienie, że po przeprowadzeniu bardzo rozsądnej reformy stanowiącej efekt wielomiesięcznych prac i dialogu między Ministerstwem Infrastruktury a stroną społeczną, prawodawca nie zdołał w odpowiednim czasie przygotować stosownych rozporządzeń. Rezultatem tych opóźnień jest niemożliwy do zaakceptowania brak pewności prawnej – zarówno po stronie platform i kierowców, jak i pasażerów. 

Ustawa z 16 maja 2019 roku o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw w istotnym stopniu zmieniła warunki funkcjonowania dużej części podmiotów na rynku przewozu osób. Brzmienie przepisów zmieniało się na poszczególnych etapach trwających dwa lata prac, jednak ostatecznie przyjęte podejście było bardzo rozsądnym kompromisem – zmniejszono poziom restrykcyjności regulacji dotyczących rynku taksówkarskiego (choćby poprzez zlikwidowanie egzaminów z topografii miasta), dostosowano przepisy do wymogów współczesności (wprowadzenie możliwości rozliczania opłat za przejazdy z wykorzystaniem aplikacji mobilnej, niekoniecznie taksometru) oraz uregulowano działalność platform świadczących usługi pośrednictwa przy przewozie osób, na przykład przez zobowiązanie ich do uzyskania osobnej licencji, czy też prowadzenia pośrednictwa wyłącznie na rzecz przedsiębiorców posiadających licencję na przewóz osób.

Wiele kwestii technicznych, takich jak wzór licencji na wykonywanie pośrednictwa przy przewozie osób, a także standardy i wymagania dotyczące kas fiskalnych mających postać oprogramowania, czy aplikacji mobilnej służącej do rozliczania opłaty za przewóz osób, nie zostało uregulowanych bezpośrednio w ustawie – wprowadzono w tym zakresie delegacje do wydania rozporządzeń przez poszczególnych ministrów. O ile rezultat procesu legislacyjnego dotyczącego nowelizacji ustawy o transporcie drogowym możemy ocenić jak najbardziej pozytywnie, o tyle prawodawca nie zdał egzaminu, jeśli chodzi o wydanie do niej aktów wykonawczych. Dla przykładu – rozporządzenie Ministra Infrastruktury zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia, eliminujące wymóg wyposażania taksówek w taksometry, zostało ogłoszone 31 grudnia 2019 roku, czyli dokładnie dzień przed wejściem w życie nowelizacji ustawy o transporcie drogowym, która w części zmieniającej ustawę Prawo o ruchu drogowym uwzględniła możliwość stosowania w taksówkach aplikacji mobilnej zamiast taksometru. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie wzorów zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego i wzorów licencji na wykonywanie transportu drogowego oraz wypisów z tych dokumentów, zawierające wzór licencji na wykonywanie pośrednictwa przy przewozie osób, zostało ogłoszone dopiero 10 grudnia 2019 roku. W tym akurat przypadku problem jest jednak mniejszy, bo zgodnie z ustawą z 16 maja 2019 roku, pośrednicy mają trzy miesiące na uzyskanie stosownej licencji. Prawdziwy kłopot dotyczy jednak rozporządzeń, które powinien wydać Minister Finansów oraz Minister Cyfryzacji, tj. poświęconych kasom fiskalnym mającym postać oprogramowania oraz aplikacji mobilnej służącej do rozliczania opłaty za przewóz osób. Te przepisy bowiem nie zostały jeszcze w ogóle ogłoszone, a mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania podmiotów prowadzących działalność w zakresie pośrednictwa przy przewozie osób. Nie ulega wątpliwości, że jedną z ważniejszych zmian wprowadzonych w ramach nowelizacji ustawy o transporcie drogowym, była właśnie zmiana umożliwiająca rozliczanie opłat za przejazd z wykorzystaniem aplikacji mobilnej.

Jednym z celów przedmiotowej nowelizacji było uporządkowanie rynku przewozu osób w Polsce. Niestety, skutek braku stosownych rozporządzeń jest wprost odwrotny – sytuacja ta generuje chaos i ogromne poczucie niepewności co do sytuacji prawnej przedsiębiorców działających na rynku przewozu osób. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców konsekwentnie wspierał zmiany legislacyjne ukierunkowane na zmodernizowanie regulacji dotyczących rynku przewozu osób w Polsce. Uważamy, że ustawa będąca efektem wielomiesięcznych prac to dobry akt, który spełnia swoją rolę. Fatalnie byłoby, gdyby wysiłki te poszły na marne tylko i wyłącznie przez opieszałość w przygotowaniu odpowiednich przepisów wykonawczych. Apelujemy wobec tego do Ministra Cyfryzacji i Ministra Finansów o jak najpilniejsze opublikowanie stosownych rozporządzeń.

 

Fot. MichaelGaida/pixabay.com

Warszawa, 19 grudnia 2019 r.

 

Komentarz ZPP ws. projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz
niektórych innych ustaw 

 

Jedną z głównych bolączek przedsiębiorców mających na co dzień do czynienia z systemem ochrony własności intelektualnej jest czas trwania postępowań sądowych oraz niedostateczne przygotowanie merytoryczne sędziów orzekających w sprawach z tego zakresu. Kłopotliwe jest również przypisanie różnym sądom właściwości rzeczowej do rozstrzygania spraw z zakresu ochrony praw własności intelektualnej – sprawy dotyczące decyzji wydawanych przez Urząd Patentowy rozstrzygają sądy administracyjne, sprawy z zakresu naruszenia praw własności intelektualnej rozpatrują sądy powszechne, zaś sprawy dotyczące wspólnotowych znaków towarowych i wzorów przemysłowych rozpatruje XXII wydział Sądu Okręgowego w Warszawie. Jako że ochrona patentowa bywa nadużywana w celu ograniczenia konkurencji na poszczególnych rynkach, sprawność prowadzenia postępowań oraz wysoki poziom fachowości sędziów rozstrzygających sprawy z zakresu ochrony praw własności intelektualnej, stają się kluczowymi czynnikami.

Wziąwszy pod uwagę powyższe, polscy przedsiębiorcy od lat apelują o utworzenie w ramach systemu sądownictwa wyspecjalizowanych jednostek rozpatrujących sprawy z zakresu prawa własności intelektualnej. Postulat ten jest realizowany przez projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (nr druku 45).

Projekt zakłada skoncentrowanie spraw z zakresu praw własności intelektualnej w specjalnie utworzonych 6 wydziałach sądów okręgowych i apelacyjnych. Sprawami szczególnie skomplikowanymi i trudnymi będzie zajmować się wyspecjalizowany wydział utworzony w Sądzie Okręgowym w Warszawie.

Stworzenie wyspecjalizowanych jednostek, w których orzekać będą cechujący się wysokim poziomem fachowości sędziowie doprowadzi do udrożnienia systemu ochrony praw własności intelektualnej i będzie sprzyjało rozwojowi uczciwej konkurencji, z całkowitym poszanowaniem praw wynikających m.in. z ochrony patentowej. Przedmiotowy projekt był bardzo długo wyczekiwany przez polski biznes, dlatego wyrażamy głęboką nadzieję, że toczący się w tej chwili proces legislacyjny nie stanie się przedmiotem politycznych przepychanek, lecz zakończy się sprawnym uchwaleniem ustawy przez obie izby parlamentu i przekazaniem jej do podpisu Prezydentowi RP.

 

Warszawa, 17 grudnia 2019 r. 

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców nawiązał współpracę z Polskim Stowarzyszeniem HR

 

W grudniu 2019 r. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców oraz Polskie Stowarzyszenie HR zawarły umowę ramową o wzajemnym wspieraniu się w celu promowania ich działalności i inicjatyw.

PSHR jest stowarzyszeniem zrzeszającym specjalistów, menedżerów i dyrektorów HR. W skład organizacji wchodzą także przedstawiciele przedsiębiorstw i innych jednostek zajmujących się profesjonalnie doradztwem w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi jak również przedsiębiorstwa odpowiedzialne za zarządzanie kapitałem ludzkim w firmach działających na terenie Polski.

„Wraz z podpisaniem umowy dla naszego Stowarzyszenia otwierają się nowe możliwości rozwijania inicjatyw ważnych dla kadry kierowniczej z obszaru HR. Kapitał ludzki w nowoczesnej gospodarce to najważniejsze ogniowo rozwoju przedsiębiorstw” – powiedziała Małgorzata Zachorowska, Prezes Zarządu PSHR.

ZPP jest niezależną, samorządną i trwałą organizacją związkową zrzeszająca mikro, małych i średnich przedsiębiorców, a jej celem jest reprezentowanie interesów zrzeszonych Członków wobec organów władzy i administracji rządowej oraz organów samorządu terytorialnego, jak również organów Unii Europejskiej oraz ochrona ich praw i wolności gospodarczej.

„Współpraca między ZPP i PSHR będzie przynosiła wiele korzyści środowiskom przedsiębiorców w zakresie zarządzania kadrami. W planach oprócz możliwych szkoleń, dedykowane projekty związane z rozwojem rynku pracy, o których już wkrótce” – powiedziała Agnieszka Szpara, Dyrektor Departamentu Relacji ZPP.

 

 

Fot. geralt / pixabay.com

Warszawa, 2 grudnia 2019 r.

 

ZPP: Proponowana regulacja w zakresie tzw. małego ZUS nie rozwiązuje problemu małych działalności gospodarczych i wymaga modyfikacji

 

Małych działalności gospodarczych nie stać na płacenie ryczałtowego ZUS, nawet po kilku latach działalności. Trudno zakładać, że krawcowa rozwinie działalność w Korporację Krawiecką notowaną na GPW. Ograniczenie możliwości korzystania z małego ZUS (wg. projektu 3 lata na 5 lat) stanowi największą wadę tego projektu i właściwie podważa jego sens.

– Samą koncepcję preferencyjnego oskładkowania najmniejszych działalności gospodarczych zaprezentowaliśmy już w 2016 roku – przypomina prezes Związku, Cezary Kaźmierczak – Zakładała ona wprowadzenie dla przedsiębiorców osiągających przychody nie wyższe, niż 30 tysięcy złotych w skali roku, jednolitej daniny o stałej stawce, która zawierałaby w sobie podatek PIT, składki na ZUS i składkę na NFZ. Ten pomysł został potem wykorzystany przez rząd, jednak ostatecznie „mały ZUS” różni się od pierwotnych założeń.

Jak zaznaczają eksperci ZPP, „mały ZUS” wpływa na zmniejszenie obciążeń najmniejszych firm, jednak jest konstrukcyjnie dużo bardziej skomplikowany, niż pierwotna formuła „małej działalności gospodarczej”. Preferencja dotyczy jedynie składek na ubezpieczenia społeczne, nie obejmuje pozostałych danin, a sam sposób obliczania składek jest dużo trudniejszy, niż postulowany przez ZPP od lat.

– „Mały ZUS” wpływa na redukcję obciążeń przedsiębiorców, więc w tym sensie ta regulacja ma pozytywny wpływ na rynek. Jednocześnie, nie rozwiązuje ona systemowego problemu, na który zwracaliśmy uwagę promując „małą działalność gospodarczą” – konkluduje Cezary Kaźmierczak.

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców podkreśla w raporcie, że o ile ryczałtowy system składek na ZUS jest dla większości firm korzystny (składki w stałej wysokości obciążają ich przychody w stopniu niższym, niż obciążone są przychody pracowników), o tyle dla najmniejszych działalności, które ze swojej natury generują niewielkie wpływy, stała, nieuzależniona od wysokości przychodów składka, stanowi bardzo dużą barierę, w wielu przypadkach wypychającą drobnych przedsiębiorców, głównie z branży usługowej, do szarej strefy. Jak wskazują eksperci Związku, koncepcja „małego ZUS plus” wciąż nie rozwiązuje tego problemu.

– „Mały ZUS plus” poszerza zakres podmiotów, które mogą skorzystać z preferencji, lecz tak samo jako „mały ZUS” jest ograniczony czasowo do trzech lat – twierdzi Jakub Bińkowski, dyrektor Departamentu Prawa i Legislacji ZPP – Wydaje się, że w obu przypadkach projektodawca przyjął błędne założenia, przygotowując regulację ukierunkowaną na odciążenie nowych działalności, start upów, a nie tych firm, które generalnie nie są nastawione na rozwój i podbijanie rynku, lecz stanowią raczej substytut zatrudnienia na etacie.

Zdaniem ekspertów ZPP, pożądanym kierunkiem zmian powinna być modyfikacja pierwotnych założeń leżących u podstaw regulacji. Na potrzeby nowych firm, które w pierwszych kilkudziesięciu miesiącach działania mogą mieć problem z generowaniem wpływów umożliwiających opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne w pełnej wysokości, już odpowiedziano – „pas startowy” dla nowych firm przewiduje półroczny okres, w którym składek na ubezpieczenia społeczne nie trzeba odprowadzać, a następnie dwa lata, w trakcie których przedsiębiorca może opłacać składki w obniżonej wysokości. Dwa i pół roku to, jak się wydaje, wystarczający czas, by zweryfikować swój pomysł na biznes. Nowa preferencja powinna być zatem przeznaczona dla tych działalności, które również w długim okresie nie będą w stanie opłacać składek w pełnej wysokości. Dlatego też, eksperci ZPP proponują powrót do pierwotnej koncepcji małej działalności gospodarczej, czyli wprowadzenie dla najmniejszych działalności jednolitej daniny kumulującej w sobie jak najwięcej zobowiązań publicznoprawnych przedsiębiorcy (minimum podatek dochodowy i składki na ubezpieczenia społeczne), o jednej stawce, liczonej od przychodu, bez żadnych ograniczeń czasowych.

21 listopada 2019 roku Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy w sprawie tzw. „małego ZUS plus”. Regulacja modyfikuje dotychczasowe zasady podlegania „małemu ZUS”, czyli preferencyjnemu oskładkowaniu najmniejszych działalności gospodarczych. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców opublikował raport zawierający opinię na temat projektu oraz propozycje zmian w jego zakresie.

 

 

Pobierz raport: 02.12.2019 Raport ZPP: “Mały ZUS” – Proponowane kierunki rozwoju systemu oskładkowania małych firm

 

Warszawa, 27 listopada 2019 r.

 

ZPP prezentuje 5 wyzwań dla Polski i nowego rządu

 

Największymi wyzwaniami dla Polski są obecnie usługi publiczne. Opieka zdrowotna, system edukacji, transformacja energetyczna, ochrona środowiska i infrastruktura – to obszary, które zdaniem Związku Przedsiębiorców i Pracodawców są kluczowe z punktu widzenia dalszego rozwoju Polski. Eksperci organizacji przygotowali 250-stronicowy raport omawiający z osobna każdy z nich.

Nie ulega wątpliwości, że po ostatnich czterech latach można stwierdzić, że Polacy są znacznie zamożniejsi, niż przedtem. Wskaźniki ekonomiczne mówią same za siebie – pensje rosły razem z PKB, a poziom życia wielu ludzi znacznie poprawił się. Wydaje się, że po osiągnięciu tego krótkoterminowego celu, nadszedł czas na stawienie czoła znacznie poważniejszym wyzwaniom. Poza zmianami regulacyjnymi w otoczeniu prawnym dla działalności gospodarczej, systemem sądownictwa i innymi krytycznymi dla gospodarki obszarami, trzeba wyróżnić pewien zakres polityk państwowych, związany często z usługami publicznymi, których jakość wciąż pozostawia wiele do życzenia, a których znacznej korekty musimy dokonać, żeby zaliczyć prawdziwy awans cywilizacyjny.

– Wybór tych obszarów jest dosyć oczywisty. Zresztą swego czasu PiS je zdefiniował na Kongresie w Katowicach – twierdzi Cezary Kaźmierczak, prezes ZPP – Opieka zdrowotna znajduje się w permanentnym kryzysie, a może być jeszcze gorzej, ponieważ starzejemy się. Ochrona środowiska to temat, który jest bardzo wysoko na liście priorytetów polityki unijnej, a my wciąż nie mamy wypracowanego spójnego podejścia do tej kwestii. Bezpośrednio z nią związana jest również transformacja energetyczna, której musimy dokonać w ciągu najbliższych dekad. W obliczu zmieniających się parametrów geopolitycznych, kluczowego znaczenia nabierają duże inwestycje infrastrukturalne. W końcu, by zrealizować wszystkie ambitne plany, potrzebujemy dobrze wykształconego społeczeństwa.

Opublikowany dzisiaj raport to w istocie pakiet pięciu dokumentów stanowiących efekt wielomiesięcznych prac ekspertów Związku Przedsiębiorców i Pracodawców oraz konsultacji z wybranymi specjalistami zewnętrznymi. Każda część materiału zawiera diagnozę stanu obecnego i kluczowe rekomendacje na przyszłość, wraz z uzasadnieniem. Jak twierdzą eksperci Związku – ich realizacja może zaważyć na tempie rozwoju cywilizacyjnego Polski. Zakres tematyczny poruszony na łamach raportu jest, oczywiście, bardzo szeroki i obejmuje zagadnienia od gospodarki odpadami, przez strukturę rynku opieki zdrowotnej, aż do sposobu zarządzania placówkami edukacyjnymi.

– We wszystkich opisanych obszarach można wyróżnić jakieś szczególne wyzwania, które w ciągu najbliższych lat będziemy musieli podjąć – zauważa Jakub Bińkowski, dyrektor Departamentu Prawa i Legislacji ZPP – Mówimy więc o problemach demograficznych wpływających na sytuację w systemie opieki zdrowotnej, czy też o transformacji gospodarki w gospodarkę opartą na wiedzy, wymuszającą zmiany w systemie edukacji, czy w końcu o realizacji unijnych polityk w zakresie środowiska i energetyki – wszystkie te zagadnienia to realne zjawiska, którym trzeba stawić czoła.

Jak twierdzą eksperci ZPP, czas na realizowanie kolejnych programów socjalnych już się skończył, zaś priorytetem na najbliższe lata powinno być rozpoczęcie podejmowania długoterminowych i kluczowych wyzwań stojących przed Polską.

– Można potraktować ten raport jako zbiór strategicznych założeń dla państwa w obszarach, które naszym zdaniem są absolutnie priorytetowe – podsumowuje Cezary Kaźmierczak – Pracowaliśmy nad nim długo i konsultowaliśmy z branżowymi ekspertami, ponieważ nie chcieliśmy, żeby był to raport stanowiący zbiór naszych pobożnych życzeń. Wszystkie rekomendacje w nim zawarte są realne i możliwe do wdrożenia.

 

Pobierz raport: 27.11.2019 Raport ZPP: 5 wyzwań dla Polski

Warszawa, 25 listopada 2019 r.

 

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców publikuje raport poświęcony ochronie środowiska

 

25 listopada 2019 roku Związek Przedsiębiorców i Pracodawców opublikował raport dotyczący zagadnień związanych z ochroną środowiska. Materiał powstał w ramach prac Forum Energii i Środowiska ZPP zainaugurowanego w ubiegłym tygodniu.

W ramach dokumentu, eksperci ZPP przedstawili diagnozy i rekomendacje odnoszące się do czterech podstawowych kategorii zagadnień związanych z ochroną środowiska: klimat i powietrze, gospodarka odpadami, pozwolenia i opłaty środowiskowe, woda.

– Nie funkcjonujemy w próżni: kwestiom środowiskowym nadawany jest coraz wyższy priorytet zarówno na poziomie europejskim, jak i krajowym, wobec czego stają się one naturalnie również i przedmiotem naszego bliższego zainteresowania – twierdzi Cezary Kaźmierczak, prezes ZPP – Raport o ochronie środowiska jest pierwszym dokumentem, który powstał w ramach Forum Energii i Środowiska i horyzontalnie prezentuje on nasze kluczowe rekomendacje w tym zakresie.

W części poświęconej klimatowi i jakości powietrza dokonano rozróżnienia na trzy obszary: przemysłowo-energetyczny, bytowo-komunalny oraz transportowy. Do każdego z obszarów przypisano osobny zestaw rekomendacji. Eksperci ZPP zwrócili uwagę na konieczność m.in. wykorzystania dostępnych instrumentów finansowych mogących wesprzeć transformację polskiej energetyki, zwiększenia efektywności programu „Czyste powietrze” przy jednoczesnym poszerzeniu jego zakresu, oraz wdrażania rozsądnych regulacji dot. transportu, ukierunkowanych bardziej na wspieranie rozwoju pojazdów niskoemisyjnych dostępnych dla najszerszych grup konsumentów, czy ekonomii współdzielenia, niż na wdrażanie kolejnych restrykcji dla przedsiębiorców i obywateli.

– Generalną ideą stojącą za większością rekomendacji znajdujących się w raporcie jest możliwie najszersze stosowanie przez prawodawcę „metody marchewki” zamiast „metody kija” w szeroko pojętej polityce środowiskowej – podkreśla Marcin Nowacki, wiceprezes ZPP – Coraz większa troska o środowisko to już proces cywilizacyjny, nie możemy jednak zapominać o realnej gospodarce i poziomie życia ludności – regulacje środowiskowe nie powinny negatywnie wpływać na te obszary.

Innym istotnym obszarem tematycznym poruszonym na łamach raportu jest gospodarka odpadami. Jest to zagadnienie istotne o tyle, że już niedługo upłynie termin transpozycji pakietu dyrektyw odpadowych, a zaledwie rok później Polska będzie musiała implementować postanowienia dyrektywy o ograniczeniu wpływu niektórych tworzyw sztucznych na środowisko.

– Implementacja tych przepisów to dla Polski duże wyzwanie – stwierdza Jakub Bińkowski, dyrektor Departamentu Prawa i Legislacji ZPP – Musimy pamiętać, że zawierają one nie tylko twarde cele w zakresie np. odzysku, które musimy osiągnąć, lecz wskazują również działania, które powinniśmy podjąć, by te cele zrealizować. Tym samym, wdrożenie choćby odpowiedniego mechanizmu rozszerzonej odpowiedzialności producenta będzie kluczowe dla efektywnego funkcjonowania całego systemu.

W zakresie pozwoleń i opłat środowiskowych eksperci ZPP zwracają uwagę przede wszystkim na konieczność uproszczenia i ujednolicenia systemu, zaś w ramach gospodarki wodnej podkreślają potrzebę inwestowania w zbiorniki retencyjne i prowadzenia aktywnej polityki uświadamiającej zarówno społeczeństwu, jak  i przedsiębiorcom zasady rozsądnego gospodarowania wodą.

– Nie chcemy, by nad kwestiami środowiskowymi debatowali jedynie przedstawiciele dwóch skrajnych stron – konkluduje Cezary Kaźmierczak – Mamy nadzieję być wyważonym, zdroworozsądkowym głosem, zwracającym uwagę na obszary, w których konieczna jest jakaś aktywność państwa, a jednocześnie podkreślającym, że we wszelkiego rodzaju działaniach należy brać pod uwagę możliwości i potencjał przedsiębiorców, a także wpływ projektowanych regulacji na codzienne życie obywateli. 

 

Pobierz raport: 25.11.2019 Raport ZPP: Ochrona środowiska

 

Fot. photoshopper24 / pixabay.com

Warszawa, 19 listopada 2019 r.

 

STANOWISKO ZWIĄZKU PRZEDSIĘBIORCÓW I PRACODAWCÓW WS. POSELSKIEGO PROJEKTU USTAWY O ZMIANIE USTAWY O SYSTEMIE UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH ORAZ NIEKTÓRYCH INNYCH USTAW

Związek Przedsiębiorców i Pracodawców konsekwentnie opowiada się stanowczo przeciwko pomysłowi zniesienia limitu 30-krotności w systemie składek na ubezpieczenia społeczne. Z tego też powodu, przedmiotowy projekt oceniamy merytorycznie bardzo nisko. Jednocześnie, nie mniej istotna jest strona proceduralna. Wnoszenie tak ważnego dla przedsiębiorców i pracowników projektu przez grupę posłów, z pominięciem oficjalnej ścieżki konsultacji społecznych, na półtora miesiąca przed końcem roku, to działanie skandaliczne i niedające się wyjaśnić w żaden racjonalny sposób. Apelujemy do wnioskodawców o opamiętanie i wycofanie projektu, a w razie konsekwentnej chęci procedowania przedmiotowej zmiany – poddanie jej regularnej procedurze konsultacji.

Limit trzydziestokrotności składek ZUS został do polskiego systemu wprowadzony z bardzo oczywistego powodu. Prawodawca uznał bowiem, że osoby zarabiające w skali roku więcej, niż trzydziestokrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce, prawdopodobnie będą w stanie samodzielnie zatroszczyć się o swoją przyszłość na emeryturze, oszczędzając pieniądze lub je inwestując. Tym samym, „państwo” zostanie zwolnione z obowiązku wypłacania w przyszłości gigantycznych emerytur – wysokość świadczeń jest bowiem teoretycznie ściśle zależna od zgromadzonego kapitału i przewidywanej długości życia na emeryturze. Podejście takie jest słuszne na dwóch płaszczyznach.

Po pierwsze – z uwagi na fatalną sytuację demograficzną, Fundusz Ubezpieczeń Społecznych w ciągu najbliższych dekad będzie, zgodnie z dostępnymi dzisiaj prognozami, mierzył się z gigantycznym deficytem, sięgającym w najbardziej pesymistycznych wariantach nawet ponad 80 mld zł w roku 2060. Z rankingu „Melbourne Mercer Global Pension Index” wynika ponadto, że pomimo, iż polski system emerytalny ma kilka dobrych cech, to można kwestionować jego długoterminową stabilność. Nie ulega wątpliwości, że w bieżącej sytuacji demograficznej zwiększanie poziomu przyszłych zobowiązań FUS może wpłynąć na tę stabilność jedynie negatywnie.

Po drugie – podstawową funkcją systemu emerytalnego jest ochrona ubezpieczonych przed ryzykiem ubóstwa w okresie starości. Dodatkowo, system służy wyrównaniu konsumpcji w czasie, tj. przeniesieniu jej części z okresu, w którym człowiek jest aktywny zawodowo, do okresu przyszłego, mniej produktywnego gospodarczo. Trudno wyjaśnić, w jaki sposób wypłacanie w przyszłości gigantycznych świadczeń miałoby przyczyniać się do realizacji którejkolwiek z tych funkcji. Jest bowiem ogromna różnica pomiędzy wyrównaniem poziomu konsumpcji a transformacją FUS w wehikuł dla rentierów.

Abstrahując od długoterminowego wpływu na system ubezpieczeń społecznych, nie sposób nie zauważyć negatywnych konsekwencji proponowanej regulacji na polski rynek pracy i gospodarkę. Już w tej chwili szacuje się, że w branży IT brakuje w Polsce kilkudziesięciu tysięcy pracowników. Cechą charakterystyczną tego sektora gospodarki jest wysoka mobilność pracowników, którzy ze względu na swoje uniwersalne umiejętności mogą podjąć pracę w zasadzie w dowolnym miejscu na Ziemi, wykonując ją niejednokrotnie zdalnie. Jednocześnie, w wielu dokumentach strategicznych i wypowiedziach przedstawicieli rządu, ze Strategią na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju na czele, rysuje się cel, jakim ma być transformacja polskiej gospodarki w gospodarkę opartą na wiedzy i innowacjach. Jego realizacja będzie niemożliwa, jeśli okaże się że zabraknie w naszym kraju potencjału ludzkiego – powinniśmy w tej chwili skupiać się na zachęcaniu najlepszych inżynierów z całego świata, by chcieli pracować w Polsce, a nie tworzyć dla nich bariery w postaci np. malejących wynagrodzeń netto spowodowanych zniesieniem limitu. Analogicznie rzecz ma się w odniesieniu do potencjalnych inwestorów – w interesie Polski leży, by chcieli oni uruchamiać u nas swoje najbardziej innowacyjne i kapitałochłonne przedsięwzięcia. Nie będzie się tak jednak działo, jeśli zdecydujemy się zwiększyć podatkowo-składkowe obciążenie wynagrodzeń fachowców.

Z powyższych powodów, pomysł likwidacji limitu trzydziestokrotności oceniamy bardzo negatywnie i apelujemy o wycofanie się z niego. Jednocześnie, nie mniej krytycznie odnosimy się do sposobu, w jaki jest on w tej chwili forsowany. Stoimy na stanowisku, że przeprowadzanie tak istotnych zmian w systemie ubezpieczeń społecznych powinno być poprzedzone gruntownym procesem konsultacji społecznych. Wykorzystanie trybu poselskiego, na pierwszym posiedzeniu po zaprzysiężeniu nowych posłów, wbrew oficjalnym deklaracjom o wycofaniu się z pomysłu, stanowi fatalną praktykę podważającą zaufanie partnerów społecznych do prawodawcy. Nie sposób nie zauważyć ponadto, że sam tekst projektu w zakresie techniki legislacyjnej w istotnym stopniu odbiega od standardów, do których przyzwyczaiły nas projekty poselskie. Likwidacja limitu ma bowiem wpływ na wiele szczegółowych przepisów – liczba zmienianych projektem aktów prawnych świadczy o drobiazgowości w jego przygotowaniu, co jest charakterystyczne raczej dla projektów pisanych w ministerstwach przez profesjonalnych legislatorów, niż zgłaszanych przez grupę posłów. Bardzo istotnym elementem projektu, którego zabrakło, jest ocena skutków regulacji. Uważamy, że to niedopuszczalne, by tak istotny dla szeregu podmiotów gospodarczych i setek tysięcy pracowników projekt procedowany był bez rzetelnej prognozy dotyczącej jego potencjalnych rezultatów. Projektodawcy szacują jednocześnie, że zniesienie ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe skutkować będą wzrostem wpływów do FUS wynoszącym 7,1 mld zł (ponownie – zastanawiające jest, skąd takie estymacje mogły znaleźć się w poselskim projekcie ustawy). Wydaje się, że kwota ta jest absolutnie niemożliwa do osiągnięcia – podobnie jak zakładane pierwotnie w budżecie państwa 5 mld zł. Sam projektodawca zwraca bowiem uwagę na fakt, że chęć uniknięcia opłacania składki od całości zarobków będzie stymulować pracowników do zmiany formy zatrudnienia, choćby poprzez wykorzystanie formuły B2B.

Mając na uwadze wszystkie powyższe względy, ponawiamy negatywną ocenę projektu i apelujemy o wycofanie się z niego. Partnerzy społeczni rozsądnie podchodzą do kwestii korekt w zakresie systemu ubezpieczeń społecznych, a przedstawiciele biznesu są skłonni rozmawiać o rozmaitych rozwiązaniach – muszą być jednak do tej rozmowy zaproszeni. Przeprowadzanie tak ważnego projektu bez jakichkolwiek konsultacji, z zaskoczenia, wbrew wcześniejszym zapowiedziom, bardzo poważnie narusza podstawy zaufania do prawodawcy. Wierzymy jednak, że wciąż możliwa jest korekta tego błędu.

 

Pobierz stanowisko: Stanowisko ZPP ws. poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw

 

Fot. skyradar/pixabay.com